maandag 25 april 2011

Paasdagen in Groningen (3)

Paasmaandag. Nog een hele dag in Groningen. We hebben heerlijk geslapen en we hoeven pas om 12 uur uit het hotel, dus rustig aan en dan op weg naar Warffum. Het Openluchtmuseum Het Hoogeland staat al een tijd op mijn verlanglijstje.
Ik ben benieuwd. Het lijkt me leuk maar aan de ander kant ben ik ook bang dat het een beetje oubollig kan zijn.

We gaan met de Arrivatrein. Als we van station Warffum naar het museum lopen valt me de rust op. Behalve de vogels en het ruisen van de bomen ... verder stilte.
De mooie huizen waar we langs lopen maakt het plaatje nog beter.
Warffum
Hoewel er in de provincie Groningen atlijd veel te koop staat, zie ik hier weinig ‘Te Koop'-borden, is het hier zo geweldig dat men niet weg wil?


Het museum is ontzettend mooi, niks oubollig, juist erg interessant, hoe men 100 jaar geleden hier leefde. Mooi al die verschillende gebouwen waar je doorheen loopt. Prachtige bomen met bloesems. Prettige sfeer. Erg vriendelijke mensen die er werken.
Ook is er een mooie fototentoonstelling van Hans Sas en prachtige schilderijen van Jacqueline Kasemier.
Maar we beginnen met koffie en (uiteraard) povverd, heerlijk!



Hans Sas



Jacqueline Kasemier



Als we weer vertrekken en nog een half uurtje tijd hebben voor dat de trein vertrekt, lopen we even binnen bij het Boekenschuurtje van Eva de Vries.

Een goed gesorteerde tweedehands boekwinkel met een leuke eigenaresse.
Boekenschuurtje Warffum
Na een leuk gesprek moeten we nu echt de trein halen.
Weer in Stad aangekomen blijkt er bij restaurant Boven Jan deze keer wel een plekje te zijn. We eten daar erg lekker, en gaan deze keer ook voor een toetje ... jongens da’s genieten!



Ja en dat ook ...

Verzamelde schatten

zondag 24 april 2011

Paasdagen in Groningen (2)

Zoals elke zondagavond in Café Marleen is er deze avond ook weer een live optreden. Vandaag is dat Vanderlinde, bekijk die prachtige website. Daar vind je ook muziek, maar eigenlijk moet je ze live zien/horen!
Wat ook zo leuk was is dat er ruimte werd gegeven aan jong talent, naar wat ik begreep leerlingen van Arjan van der Linde. Die knullen komen er wel.

Mels Klabbers
Antonie Harms

Leuk ook om weer een nieuwe band te leren kennen, we vonden het erg goed. De samenzang van Arjan en Bart Schwertmann was klasse.
En bij het laatste nummer van de band kwam Christof Bauwens meespelen en het dak ging er bijna af, fantastisch!






We hadden weer een geweldig leuke avond. Marleen vertelde nog dat de Songclub genomineerd was voor een prijs.

GRONINGEN - Commissaris der koningin Max van den Berg reikt op donderdag 28 april de Tine Clevering Meijer Prijs uit. Dit vindt om 20.00 uur plaats in de Statenzaal van het Provinciehuis.
De winnaar ontvangt als prijs een beeldje van Eddy Roos en een geldbedrag van vijfduizend euro. De Tine Clevering-Meijer Prijs 2011 wordt uitgereikt in de categorie muziek, in het bijzonder voor personen of instellingen die zonder winstoogmerk, op originele, eigentijdse wijze het scheppen van nieuwe muziek van welk genre of voor welke bezetting dan ook stimuleren, ondersteunen of mogelijk maken.
De drie volgende initiatieven zijn genomineerd voor de Tine Clevering-Meijer Prijs 2011 (in alfabetische volgorde): De Songclub van Café Marleen, Groningen, De Vliegende Hollander, Appingedam, GOOV Muziektheater, Groningen

Wij zijn aan het duimen dat de Songclub van Bert Hadders gaat winnen!


Update 28-04-2011: en de Songclub is de winnaar. Yes!

Paasdagen in Groningen (1)

Een vrije maandag, wat gaan we doen? We kunnen wel ‘even’ naar Groningen!
Bellen of er in ‘ons’ hotel nog een kamer vrij is, kijken wie er zondagavond optreden bij Café Marleen en verder plannetjes maken. Feestelijk vooruitzicht.
Zondagmorgen pakken we de trein, er zijn werkzaamheden dus moeten we over Deventer en dat maakt dat de reis zo’n drie uur duurt, maar dat geeft niet, kunnen we lekker lezen in de trein. Een poosje geleden heb ik het geweldig leuke boekje ‘Wandelcursus Groningen’ aangeschaft.

Onderweg naar Groningen, door een vuil treinraam
Onderweg in de trein valt het me op dat er zo veel gele bloemen in de weilanden staan. Was dat altijd al zo in april of is er een explosie van paardebloemen geweest? Tenminste ik denk dat het paardebloemen zijn, in ieder geval geen koolzaad ... misschien boterbloemen? Nee ik denk toch paardebloemen. Soms is het heel plaatselijk helemaal geel en dan weer een stuk bijna niks. Zijn die pluizen van vorig jaar dan bij elkaar gebleven?
Het ziet er merkwaardig uit, maar ook erg mooi.


Eerst inchecken in het hotel en dan rap naar een terras. We gaan zitten op het zonovergoten terras van de Kosterij, aan de voet van de Martinitoren. Ik bestel een glas rosé, de serveerster raadt me de Chileense aan en ik krijg een glas met ongeveer drie keer zoveel inhoud als we in onze woonplaats gewend zijn. Ik voel hem gelijk zitten. Maar dat wandel ik er wel weer uit!


We doen stukjes van route 17 (Groninger Forumroute), wat nog niet kan want ... deze wandeling beschrijft alvast wat een bezoeker van het Groninger Forum in het jaar 2020 zoal zal beleven, en van route 8, de Highlights van Groningen-route, ... en voor de Neanderthalers die dit niet snappen: highlights zijn hoogtepunten, punten die zich op grote hoogte bevinden. We lezen trouwens meer in het boekje, met veel lol, dan dat we werkelijk de wandelingen volgen.



Nadat we de omgeving van de Grote Markt bekeken hebben, lopen we via de Oude Kijk in ’t Jatstraat naar het Noorderplantsoen waar,dankzij de zomerse temperatuur, een gezellige drukte is van zonnende mensen.




We gaan op het terras zitten van het mooie paviljoen ‘Jantje Zag Eens Pruimen Hangen’ en drinken wat met Italiaanse borrelhapjes. Dit is toch net echt vakantie.
Als we later terug in het hotel zijn, moet ik wel even een dutje doen, want anders haal ik Café Marleen niet.

Na die late siësta in een heerlijk koele aircokamer willen we gaan eten bij Boven Jan, een tip uit het boekje. Helaas is het terras daar vol. Bij de trap naar boven van een sportschool zien we de aankodiging van nog een dakterras. We gaan helemaal naar boven, en ondanks twijfel, blijven we hier omdat je er toch mooi zit. Het is echt een highlight wat betreft hoogte, maar we zitten hier in een constante sportschooldreun, en het eten is niet echt om over naar huis te schrijven, dus dat doen we dan ook niet.

helemaal boven Boven Jan
Bij het tweede gebouw van rechts, met die twee vlaggen, zit Boven Jan op de eerste verdieping, met die bewerkte betonnen rand. Het sportschoolrestaurant zit boven bij die gele parasollen. Binnenkort allemaal gesloopt.

donderdag 21 april 2011

Rode Hoeden

Hoe ouder, hoe(d) gekker!
Een aantal van mijn lezers weet het: ik maak deel uit van de Red Hat Society.
Een uit Amerika overgewaaid fenomeen. Een reden om blij te zijn als je 50 wordt, want dan mag je lid worden en een rode hoed gaan dragen.
Een disorganisatie met als enige regel rode hoed en paarse kleding dragen en niet zeuren. In de maand dat je jarig bent (en deze maand ben ik dat) mag je het omdraaien, en de hele maand een paarse hoed en rode kleding dragen. Vroeger werd wel gezegd: Dat vloekt bij elkaar; maar wat is het mooi samen!
Als je je kleedt in deze rebelse kleuren doet dat wel wat met je. Bij mij spreekt het een deel van mijn persoonlijkheid aan waar ik me voor die tijd niet van bewust was.
Toen ik bij de RHS kwam was ik nog geen 50. Dan ben je een Pinkhattertje, met roze hoed en lila kleding. Wat een feest is het dan als je 50 wordt, volwaardig lid!

In Nederland zijn de Red Hatters in sneltreinvaart gegroeid tot inmiddels zo’n 100 afdelingen, chapters genaamd. Wil je er meer over weten kijk dan bij Red Hat Nederland.
Eén keer per jaar is er de landelijke conventie. Dan komen alle leden uit het hele land samen. Die dag wordt elk jaar door een ander chapter georganiseerd.
Dit jaar, de zevende conventie, was Zwolle (Veerig Verder) aan de beurt. Behalve dat deze dag perfect georganiseerd was, met een geweldig programma, deed het weer ook een duit in het zakje, minstens 25° C!
Stel je voor: zo'n 450 dames in uitbundige kleding die door de stad lopen.
Het leukste zijn de reacties van omstanders, letterlijk vallen de bekjes open, je krijgt bijna alleen maar positieve reacties, want of je het wilt of niet, je moet glimlachen als je Red Hatters tegenkomt.

De Red Hatters worden in Nederland ook steeds bekender. In de trein naar Zwolle tikte een heer, die achter me zat, op mijn schouder, wees naar mijn paarse hoed en zei: U bent zeker jarig deze maand?
Het komt ook wel eens voor dat iemand tegen me zegt: Hee, ik zag je nog met je groepje in Utrecht. Daar was ik dan helemaal niet, maar wel andere Red Hatters.
Volgend jaar is Heereveen aan de beurt om de 8ste conventie te organiseren. Ik kijk er nu al naar uit!

Rood-paarse invasie op station Zwolle


2012 is Heerenveen aan de beurt!

woensdag 20 april 2011

Aangeblikt?

Ik gebruik de spellingscontrole bijna nooit, maar ik had een tekst getypt en ik wist dat ik ergens een trema was vergeten, dus zo kon ik dat woord terugvinden.
Aan het eind van die tekst stond ook mijn naam, Angelika, en daarop kreeg ik de volgende suggesties:

Aangeblikt
Anglicaan
Ongelikt
Afgelikt
Nagelkaas
Aangedikt
Aangehikt
Aangelokt

dinsdag 19 april 2011

Dinsdag Dicht (13)

zaterdag 16 april 2011

Duif


Ik vind bijna alle vogels leuk, maar met een soort heb ik weinig: duiven.
Stadsduiven met die stompjes. Hoe komt dat eigenlijk? Van de kauwgom? Of hebben ze suikerziekte? Domme beesten vind ik het, lelijk ook, met die dikke lijven en kleine koppen. Meestal vind men turkse tortels wel leuk. Ik niet. Behalve dat irritante gekoer, hoor ik ook regelmatig een ijselijke schreeuw en het duurde even tot ik er achter was dat de turkse tortel dat deed. Nare beesten, die de kleine vogels bij de voerplek wegjagen. Dat men de duif als symbool voor vrede heeft gekozen is wat mij betreft een vergissing. Houtduiven zijn helmaal van die grote domme lomperiken.

Net als toen met katje Psili, die me genas van mijn hekel aan katten, moet ik mijn mening nu ook weer herzien.
Van de week zat een duifje op mijn dakterras. Hij pikte de zonnepitjes op die uit de voedersilo zijn gevallen. Hij leek me erg hongerig. Hij was niet erg bang, ik kon hem tot ongeveer een meter benaderen. Hij was geringd maar hij liet zich niet pakken om het nummer te bekijken. Ik zette een schaaltje met zonnepitjes neer, en hij begon direct te eten. Ik vond hem mooi, een wit, slank beestje met een zwarte kraag, waarin een paarse gloed. Toen een ekster en een tortel aankwamen vliegen, liep hij geschrokken in mijn richting, alsof hij bescherming bij me zocht. Dat vond ik zo aandoenlijk. Toen het bakje leeg was ging hij zich poetsen en sliep even. Toen vertrok hij weer. Zou hij ontsnapt zijn? En zou het bevallen, de vrijheid? Ik keek of ik op de foto’s die ik genomen had het nummer van de ring kon ontcijferen.
Het was een lang nummer, dus ik zag steeds maar een stukje. Toen ik hierover op internet keek, bleek dat het weinig zin heeft om de eigenaar te achterhalen.


Ik dacht, dat was dat ... maar de volgende dag was hij er weer en drentelde om het lege bakje. Ik deed er weer wat zonnepitjes in, misschien wat eenzijdig, maar dat was het enige vogelvoer dat ik had, voor de meesjes.
En vandaag kwam hij weer. Ik ben maar even wat duivenvoer op de markt gaan kopen. Hij is bijna de hele dag gebleven. Het is een schatje en ziet er niet zo dom uit als de meeste duiven.
Eind van de middag vloog hij weer weg. Zou hij nu steeds terugkomen?




dinsdag 12 april 2011

Dinsdag Dicht (12)

zondag 10 april 2011

Nog eens Het Herstel van de Toekomst

De verjaardag van M. was erg gezellig en ging door tot in de vroege uurtjes. Toen wij naar ons hotel liepen vonden we dat die koolmezen wel erg vroeg afgesteld stonden. Maar toch heerlijk geslapen tot een uur of 11.
In de stad Groningen heerst een weldadige rust deze morgen, in volle zonneschijn. We ontbijten op het terrasje van café De Oude Wacht en gaan daarna naar het station voor onze reis naar Scheemda. We gaan naar de laatste voorstelling van Het Herstel van de Toekomst. Zie hier eerste keer. Er wordt gewerkt aan het spoor dus heeft Arriva bussen ingezet.
De buschauffeur reed met een lakonieke houding steeds verkeerd. Een medereiziger geeft aan: hier links! nu rechts! Het riep hilariteit op en ook wel wat spanning. In de bus heerste een beetje een schoolreisjessfeer.
Wij kwamen in ieder geval ruim op tijd op onze bestemming aan.
Het was leuk om alles nog een keer mee te maken. We waren deze tweede keer weer net zo onder indruk als de eerste keer. Geweldig. Het is jammer dat het de laatste voorstelling is, ik had het graag nog aan anderen willen aanraden.
Wat een fantastische spelers, techniek en natuurlijk lokatie.





zaterdag 9 april 2011

Marleen jarig

Vanmorgen een praatje gemaakt met de voormalige overburen D&M, die een aantal jaar geleden naar Duitsland zijn geëmigreerd. Ze zijn een dagje terug om hun winkel klaar te maken voor nieuwe huurders. Leuk om ze weer even te zien, en jammer dat er geen tijd en gelegenheid is om samen iets te ondernemen. Ik moet vanmiddag nog werken in het zorgcentrum, ja weer de onvolprezen Koersbal. Maar eerst nog wat zaterdagse boodschappen doen en tulpen kopen om mee naar Groningen te nemen. 
We zijn uitgenodigd om de verjaardag van Marleen te komen vieren. Hardstikke leuk. Omdat zij en Jan binnenkort op vakantie gaan was geld het beste cadeau. Ik heb op internet een idee gezocht om iets van papiergeld te fröbelen, zie dit filmpje:


Hilarisch! Man is wat geduldiger dan ik, dus moet hij de zwanen origamiën. Het ziet er simpel uit, maar is toch nog lastig, vooral die Mützenfalte valt nog niet mee.
Het uiteindelijke resultaat is een soort kipjes in plaats van statige zwanen die hun vliegreis naar Griekenland moesten symboliseren, maar goed, toch leuker dan geld in een envelop.
De kipjes worden op een kaart geniet en tussen de tulpen gestopt.






... en gezellig was het!