zondag 24 april 2011

Paasdagen in Groningen (2)

Zoals elke zondagavond in Café Marleen is er deze avond ook weer een live optreden. Vandaag is dat Vanderlinde, bekijk die prachtige website. Daar vind je ook muziek, maar eigenlijk moet je ze live zien/horen!
Wat ook zo leuk was is dat er ruimte werd gegeven aan jong talent, naar wat ik begreep leerlingen van Arjan van der Linde. Die knullen komen er wel.

Mels Klabbers
Antonie Harms

Leuk ook om weer een nieuwe band te leren kennen, we vonden het erg goed. De samenzang van Arjan en Bart Schwertmann was klasse.
En bij het laatste nummer van de band kwam Christof Bauwens meespelen en het dak ging er bijna af, fantastisch!






We hadden weer een geweldig leuke avond. Marleen vertelde nog dat de Songclub genomineerd was voor een prijs.

GRONINGEN - Commissaris der koningin Max van den Berg reikt op donderdag 28 april de Tine Clevering Meijer Prijs uit. Dit vindt om 20.00 uur plaats in de Statenzaal van het Provinciehuis.
De winnaar ontvangt als prijs een beeldje van Eddy Roos en een geldbedrag van vijfduizend euro. De Tine Clevering-Meijer Prijs 2011 wordt uitgereikt in de categorie muziek, in het bijzonder voor personen of instellingen die zonder winstoogmerk, op originele, eigentijdse wijze het scheppen van nieuwe muziek van welk genre of voor welke bezetting dan ook stimuleren, ondersteunen of mogelijk maken.
De drie volgende initiatieven zijn genomineerd voor de Tine Clevering-Meijer Prijs 2011 (in alfabetische volgorde): De Songclub van Café Marleen, Groningen, De Vliegende Hollander, Appingedam, GOOV Muziektheater, Groningen

Wij zijn aan het duimen dat de Songclub van Bert Hadders gaat winnen!


Update 28-04-2011: en de Songclub is de winnaar. Yes!

Paasdagen in Groningen (1)

Een vrije maandag, wat gaan we doen? We kunnen wel ‘even’ naar Groningen!
Bellen of er in ‘ons’ hotel nog een kamer vrij is, kijken wie er zondagavond optreden bij Café Marleen en verder plannetjes maken. Feestelijk vooruitzicht.
Zondagmorgen pakken we de trein, er zijn werkzaamheden dus moeten we over Deventer en dat maakt dat de reis zo’n drie uur duurt, maar dat geeft niet, kunnen we lekker lezen in de trein. Een poosje geleden heb ik het geweldig leuke boekje ‘Wandelcursus Groningen’ aangeschaft.

Onderweg naar Groningen, door een vuil treinraam
Onderweg in de trein valt het me op dat er zo veel gele bloemen in de weilanden staan. Was dat altijd al zo in april of is er een explosie van paardebloemen geweest? Tenminste ik denk dat het paardebloemen zijn, in ieder geval geen koolzaad ... misschien boterbloemen? Nee ik denk toch paardebloemen. Soms is het heel plaatselijk helemaal geel en dan weer een stuk bijna niks. Zijn die pluizen van vorig jaar dan bij elkaar gebleven?
Het ziet er merkwaardig uit, maar ook erg mooi.


Eerst inchecken in het hotel en dan rap naar een terras. We gaan zitten op het zonovergoten terras van de Kosterij, aan de voet van de Martinitoren. Ik bestel een glas rosé, de serveerster raadt me de Chileense aan en ik krijg een glas met ongeveer drie keer zoveel inhoud als we in onze woonplaats gewend zijn. Ik voel hem gelijk zitten. Maar dat wandel ik er wel weer uit!


We doen stukjes van route 17 (Groninger Forumroute), wat nog niet kan want ... deze wandeling beschrijft alvast wat een bezoeker van het Groninger Forum in het jaar 2020 zoal zal beleven, en van route 8, de Highlights van Groningen-route, ... en voor de Neanderthalers die dit niet snappen: highlights zijn hoogtepunten, punten die zich op grote hoogte bevinden. We lezen trouwens meer in het boekje, met veel lol, dan dat we werkelijk de wandelingen volgen.



Nadat we de omgeving van de Grote Markt bekeken hebben, lopen we via de Oude Kijk in ’t Jatstraat naar het Noorderplantsoen waar,dankzij de zomerse temperatuur, een gezellige drukte is van zonnende mensen.




We gaan op het terras zitten van het mooie paviljoen ‘Jantje Zag Eens Pruimen Hangen’ en drinken wat met Italiaanse borrelhapjes. Dit is toch net echt vakantie.
Als we later terug in het hotel zijn, moet ik wel even een dutje doen, want anders haal ik Café Marleen niet.

Na die late siësta in een heerlijk koele aircokamer willen we gaan eten bij Boven Jan, een tip uit het boekje. Helaas is het terras daar vol. Bij de trap naar boven van een sportschool zien we de aankodiging van nog een dakterras. We gaan helemaal naar boven, en ondanks twijfel, blijven we hier omdat je er toch mooi zit. Het is echt een highlight wat betreft hoogte, maar we zitten hier in een constante sportschooldreun, en het eten is niet echt om over naar huis te schrijven, dus dat doen we dan ook niet.

helemaal boven Boven Jan
Bij het tweede gebouw van rechts, met die twee vlaggen, zit Boven Jan op de eerste verdieping, met die bewerkte betonnen rand. Het sportschoolrestaurant zit boven bij die gele parasollen. Binnenkort allemaal gesloopt.