zondag 5 juni 2011

The Songclub

Het beeldje van Eddy Roos dat bij de Tine Clevering Meijer-prijs hoort
Na deze mooie dag vol asperges even rustig krantje lezen in Café de Oude Wacht.

De avond valt en dan is het alweer tijd om naar Café Marleen te gaan. Dat zijn zulke leuke, bijzondere avonden:

The songclub is een initiatief van Bert Hadders en Café Marleen.
Elke eerste zondag van de 'even maand' verplichten 12 Groninger liedjesschrijvers zich een speciaal voor die avond geschreven nummer ten gehore te brengen.
Het nummer mag nog niet eerder in het openbaar ten gehore gebracht zijn.

We zijn al eens eerder naar zo’n Songclubavond geweest, maar vanavond vonden we het niveau van de songs buitengewoon hoog, misschien dat de glans van de gewonnen prijs meespeelde. We waren blij dat we er weer bij mochten zijn!
Bert Hadders
Henk, André en Hette Gubbels en Jeroen de Jong
Tiedo
José Cutileiro
Annemarieke Coenders
Johan Viswat en Bert Hadders
Tollak
Wyno Bruinsma
Lex Koopman
Sofie Letitre en Hermen Hagen
Bert Hadders en Inge van Calkar

Hier nog een YouTube filmpje van deze avond:




Aspergetour

Het weer is vannacht omgeslagen. Als ik naar de lucht kijk maak ik me wat zorgen want ik heb geen jas bij me. In het hotel vraag ik of ze niet iets bij ‘Gevonden voorwerpen’ hebben dat niet is opgehaald. De erg aardige knul haalt een krat uit een kast waarin ik mag snuffelen. Er zit, behalve een plastic zwaard, een knuffelbeertje, handschoenen ook een Mexicaanse kleurige poncho in, een groot zwart fleecevest met op de rug in knalgeel: Volunteer … Het is het allemaal net niet. Opeens komt hij met een prachtig mooi, kort jasje in krijtstreepje aan. Het hing aan de kapstok en is van een collega, die pas morgen komt werken. Ik trek het aan, past precies en staat ook wel op mijn grijze jurkje. Het lijkt of hij ook ietwat geschrokken is van z’n overmoedige aanbod … kan dit wel? Ik twijfel heel even, maar wil het toch wel graag lenen en ik beloof er heel netjes mee om te gaan.

Om 11 uur hebben we afgesproken bij het station, bij het peerd van Ome Loeks, met de mensen van High Standard Travel voor de Aspergetour.
Als we aan komen lopen zien we de oranje ‘Er gaat niets boven Groningen’-bus al rijden. We zijn in totaal met een leuke groep van 14 mensen.
Terwijl we in de bus koffie aangeboden krijgen rijden we naar Noordbroek.


1. Meinardi in Noordbroek
We bezoeken daar Meinardi. In een gezellige ruimte krijgen we een kop aspergesoep, maar daar blijft het niet bij. Ook nog een broodje met ham en asperges, heel lekker. Een sapje van aardbeien en appel en tot slot nog toastje met asperges en zalm of ham. Nou, als dat zo ook gaat bij de volgende twee adressen …!


We krijgen een uitgebreid verhaal van een zeer bevlogen man. Over de geschiedenis van asperges. Van hoe hij tot het telen van asperges is gekomen, ook over z’n aardbeien, hoe z’n bedrijf eruit ziet, waarom er Polen bij hem werken. Heel veel info over de asperge. Over de fantastische landwinkel:


Ook krijgen we nog een filmpje over de teelt van asperges. Het is allemaal reuze interessant.
Daarna gaan we ook zelf asperges oogsten, steken heet dat. Het ziet er zo simpel uit, maar het is nog helemaal niet zo gemakkelijk om een mooie asperge uit de grond te halen. Mijn Architect doet een poging.






2. Landgoed Westerlee
Vervolgens rijden we naar het mooie Landgoed Westerlee, in het Oldambt. De zon is weer gaan schijnen en we kunnen buiten aan tafel. Daar krijgen we een heerlijk gerecht met asperges en met een goed glas wijn.





3. Restaurant ’t Korensant
We rijden door het magnifieke Hogeland naar Restaurant ’t Korensant van chefkok Wicher Werk in Molenrij. Ik was even vergeten hoe geweldig het ook alweer was, gerechten van dit niveau! Werkelijk tongstrelend!





Vooraf was asperges in hangop en bloemkool, maar deze omschrijving doet het geen recht, heel bijzonder smaakte het. Ook gang twee was geweldig, kijk maar naar de foto. Het nagerecht was asperge-ijs!
Alleen als je het proeft weet je hoe lekker het is.
Een toprestaurant!

Een van de deelnemers is familie van de chefkok en heeft een site over de familiegeschiedenis. 


Dan rijden we terug naar het station en nemen afscheid van de deelnemers en de mensen van de organisatie. Het was een geweldig leuke dag, ik hou High Standard Travel in de gaten.