zaterdag 24 september 2011

Dylan dichtbie ... in Mussel

Broertjes Vissering
Tijdens onze Groninger vekaanzie vindt ook het Noord Nederlands Dylan Festival plaats. Aan een strandje aan het Lindemeer in Mussel. Dat gaan wij meemaken!
We komen in de eerste plaats voor Alex Vissering, zijn optreden is vroeg in de middag, maar helaas arriveren we net te laat, zijn optreden is al geweest. Dan maar een praatje met hem en zijn broers maken. Alex herinnert het zich nog dat wij tijdens onze vorige vekansie in januari bij zijn optreden in Winschoten waren, Man had toen zijn fietsongeluk gehad en zat daar met een bont en blauw gezicht. Alex vroeg zich tijdens dat optreden steeds af wat die kerel toch overkomen zou zijn, het koste hem bijna de concentratie zo afgeleid was hij, vertelde hij ons.
Een van de broers van Alex wijst naar Jacques Mees en zegt: Kijk die studeert voor Bob Dylan.

Jacques Mees luistert naar Martin Korthuis Band
Het publiek van het festival is voornamelijk ongeveer onze leeftijd ... en ouder.
Het is een leuk kleinschalig festival, met erg gezellig sfeertje en het weer is prachtig. Er verschijnt boven ons zelfs een omgedraaide regenboog, wat geen regenboog is maar een circumzenitale boog. Als een grote glimlach stond tie aan de hemel.
We hadden de organisatie overigens wel wat meer bezoekers gegund.


Allemaal heel verschillende, maar enthousiaste artiesten die op hun manier Dylan vertolken. Het optreden van de beroemdste, Ernst Jansz, vond ik zelf het minste, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Het is eigenlijk onmogelijk om Dylan te vertalen, daarnaast vond ik hem erg gespannen overkomen en maakte hij geen contact met het publiek. Hij ging een klein beetje los toen hij een nummer samen met The New Fools deed. Die waren trouwens erg leuk. De stem van Ben Schuurmans benaderde die van Dylan het meest. Maar de Tilburgse Jacques Mees is de echte look-a-like.

Jacques Mees
Martin Korthuis Band

Luigi Catuogo
Danny Bryant's REDeYeBAND
Ernst Jansz
Ben Schuurmans van The New Fools


Na het middaggedeelte gaan we eten bij Snackbar de Mussel, waar we buiten op het terrasje zitten. Een medegast begint een praatje, een zeer stevige man, met een bord vol patat met mayo, frikandel speciaal en bereklauw. Hij vertelt dat hij van een hersenvliesontsteking is genezen en volgens de artsen was het een wonder dat hij weer kon lopen. Apart toch dat mensen regelmatig direct hun levensverhaal aan me vertellen en ik schiet dan al gauw in de ‘werkmodus’.
Over Exloërmond zei hij dat het ‘20 seconden breed en 20 minuten lang’ is. Die vonden we wel sterk.
Het Dylan festival is hier in Mussel niet erg bekend volgens hem. Volgens ons dreunt iedereen hier z'n huis uit! Had men de inwoners niet beter vrijkaarten kunnen geven?
De eigenaar van de snackbar zegt: Men gaat hier liever naar de kerk, er zijn er vijf. Hij merkt nog op dat het hier een half jaar achterelkaar geregend heeft, is het Bob Dylan Festival, gaat de zon schijnen.
Als we bij het afrekenen vragen of we kunnen pinnen zegt de eigenaar: Ja, ik neem het apparaat mee naar buiten, we hebben een erg lang kabel.
Humor heeft die man.

We gaan weer terug naar het festivalterrein, het koelt erg af, maar we blijven bijna tot het eind.
Ook leuk trouwens, is hoe Olaf Vos de presentatie doet en het geheel in het Grunnegs aan elkaar praat.

De Italiaanse Luigi Catuogno deed Dylan liedjes alleen met gitaar. Mooi.
En de Engelse Danny Bryant's REDeYeBAND, wat een power! De bassist is zijn vader, hoe oud zou die man zijn?
Zoals ik al zei: The New Fools ... die vond ik erg goed en zo'n leukerd als zanger.
Maar wat wordt het inmiddels koud.

We gaan bij Bar de Mussel opwarmen en een slaapmutjes drinken.
Al met al was het een bijzondere ervaring en heb ik erg genoten van deze heerlijke dag.
Na ons bezoek aan Bar de Mussel, slapen we prima in de smaakvolle B&B De Musselstee in de Musselstraat in Mussel en genieten in de morgen van een heerlijk ontbijt.