donderdag 29 september 2011

Borgen en Wierden

Kerkje van Harkstede, Putti in de kelder
Vanmorgen vertrekken we vroeg uit Molenrij. De laatste dagen van onze vakantie brengen we door in Groningen, Stad genoemd door de Groningers.
Terwijl we net onze kamer betrekken in het BudGett hotel, waar we al als oude bekenden worden ontvangen, zie ik dat ik twee SMS-jes heb.
Eén van jongste broer en één van jongste zus, beide met dezelfde vraag: Wil je even terugbellen?
Ik ga op de bedrand zitten en haal diep adem … ik weet wat ik te horen krijg,
het is gebeurd: onze broer is dood.
Hier, samen in dit kleine hotelkamertje, op het spierwitte beddegoed, is ruimte voor het verdriet. Toch ook opluchting, geen lange lijdensweg meer voor hem, geen mensonterende aftakeling, rustig tijdens zijn slaap weggegleden.

We hebben vandaag de ‘Borgen en Wierdentour' van High Standard Travel geboekt. Wat doen we? We moeten om 10.00 uur bij het peerd van Ome Loeks staan.
Natuurlijk gaan we, ik kan toch niet de hele dag hier blijven! Het zal juist een prima afleiding zijn.

Het is leuk om Titus weer te zien, we hebben met hem ook de Aspergetour in juni gedaan. Hij is een enthousiaste reisleider, met veel kennis over al het Groningse paraat. Ik vertel hem gelijk van het overlijden van mijn broer, zodat hij weet wat er aan de hand is mocht ik deze dag volschieten. Het is zoals het is en ik kan ondanks alles toch genieten van deze dag.

We zijn met een klein groepje, met z’n zessen. We beginnen met een extraatje, wat niet in het programma stond: We gaan eerst naar het kerkje van Harkstede.



In dit mooie 17e eeuwse kerkje bevindt zich een mausoleum, daar staan de kisten van Henric Piccardt en zijn echtgenote Anna Elisabeth Rengers. Zij waren eigenaar van de Fraeylemaborg.
Tussen beide kisten staat een klein kinderkistje.


We luisteren naar het bijzondere verhaal over deze Piccardt, hij leidde toen hij jong was een dubbelleven in Parijs, overdag als bedelaar-muzikant op de Pont Neuf, in de avonduren verbleef hij in de hoogste kringen. Hij werd kamerheer van Lodewijk XIV.
Het uitgebreide verhaal kun je hier vinden.

Familiewapen met de adelaarsklauw van Piccardt en de drie rozen van Rengers

Onderweg met Titus
We rijden nu naar de prachtige Fraeylemaborg. Mijn Architect en ik zijn daar al eens eerder geweest, maar het is nu ook leuk om met een gids door de ruimtes te lopen.
Als ik in de kamers ben sla ik altijd aan het fantaseren hoe dat nou was, om zo te wonen. Deze borg werd nog bewoond tot 1972 door de laatste borgvrouwe van Groningen.




Mooi servies
blik uit het zolderraam
We genieten van een heerlijke lunch op het terras van het restaurant en rijden dan verder naar het Wierdenmuseum in Ezinge. We waren daar eerder, een paar dagen geleden, maar nu krijgen we een rondleiding van een bevlogen gids. Wat valt er toch veel te weten over deze streek!
Tot slot krijgen we hier koffie met povverd, ik ben altijd heel mild in m’n kritiek, zeker als het betrokken vrijwilligers betreft … maar ik kan het niet milder zeggen: dit was de meest smerige povverd die ik ooit geproefd heb.
Ik mag me inmiddels wel povverddeskudig noemen, maar ik laat niks blijken, ik kijk wel uit!

Allersmaborg 
De Allersmaborg is gebouwd in een meander van het Reitdiep tussen Ezinge en Aduarderzijl. We maken daar een rondwandeling
Daarna stoppen we bij, volgens Titus, het mooiste plekje van Groningen, Aduarderzijl:




Met ons hoofd vol met geschiedenis en verhalen over borgen, wierden en meanderende rivieren rijden we via een mooie route weer de stad Groningen binnen. Wat een leuke excursie, bedankt Titus, voor deze dag.

Ronald

* 1 oktober 1954         29 september 2011


Ronald en ik bij de bruiloft van een tante, 1961





Mijn broer is gestorven,
15 september was hij nog bij mij op bezoek, op
20 september was ik bij hem in Duitsland, dat was een bijzondere dag.
We hebben afscheid kunnen nemen.
Het is goed zo, het lijden is voorbij.