zaterdag 20 oktober 2012

Nieuweschans en Westerlee

Het laatste weekend van onze vakantie is aangebroken, dag 15.
We zijn in het meest oostelijk gelegen plaatsje van Nederland en de meest noordelijkst gelegen grensplaats, Nieuweschans, tegenwoordig met het voorvoegsel Bad.  Er is een nieuwe supermarkt gekomen. In het pand waar vroeger de Chinees zat zit weer een hotel-restaurant.
Ik ben blij voor Nieuweschans, ik heb wel wat met dat dorp. Er komen toch wel nieuwe dingen in het dorp, hoewel ik de affuit opeens mis.
Er wordt vaak aan ons gevraagd of we hier voor het kuuroord zijn, maar nee, dat heb je na een paar keer wel gezien.

De sokkels op het exercitieterrein zijn nog steeds leeg, hoewel aan het eind lopen we tegen dit reusachtige beeld op, waar een briefje bij hangt dat dit kunst is … dus gelieve er niet op te klimmen. 


De nieuwe supermarkt is een aanwinst, maar heeft geen leuke bloemen. We gaan lunchen bij vrienden en ik wil een bloemetje meenemen, dus rijden we naar Winschoten. Later zag ik dat er toch nog een bloemenwinkel in Nieuweschans zat, er lag zelfs een bon voor een presentje in onze hotelkamer.

De prachtige tuin van Jan Wilde een Tuin in Westerlee is sinds ons laatste bezoek alweer iets uitgebreid. Zelfs nu nog in oktober is het er mooi. De plant Cornus Kousa heeft eetbare vruchtjes, heerlijk een beetje papaja-achtige smaak. Hij laat zich alleen niet in de goede kleur fotograferen. Op de foto is hij meer roze dan in werkelijkheid, de echte kleur is aparter.

Cornus Kousa
Zo mooi kan een lampionplant worden:


Als je de peul van deze bonen opent, wacht je een mooie verrassing. Bonen in roze en paars. De bonen schijnen zelf niet zo lekker te smaken, beter is om de peulen heel jong te oogsten, ik wil ze  volgend jaar graag zaaien, want ze bloeien met prachtig rode bloemen.


boontjes drogen tussen de kunst
Dan gaan we heerlijk lunchen bij onze lieve vrienden. Een lekkere schotel van pompoen (ik ben gek op gerechten met pompoen) en linzen. Wat een goed idee trouwens, die linzen! Een lekkere salade van quiona, het koren van de Inca's. Het is geen echt graan, maar hoort tot de ganzevoetfamilie en heeft een uitzonderlijk hoog eiwitgehalte van 16% en andere waardevolle stoffen. Ik heb er wel over gelezen, maar nog nooit gegeten.
Ook heerlijk eigengebakken brood. Wat een verwennerij en wat was het gezellig. We hadden het zo naar ons zin. Bedankt jongens, voor dit gastvrij onthaal!




3 opmerkingen: