vrijdag 2 maart 2012

Ich habe den Dreigroschenblues


Vanavond gaan we naar de voorstelling Ich habe den Driegroschenblues met Claron McFadden en Sven Ratzke in het Odeontheater in Zwolle.
Een kennis van Mijn Architect was naar een voorstelling van Sven Ratzke geweest en zei dat we die echt eens moesten zien.
We kenden hem niet en hebben even gegoogeld. Omdat we komend weekend onze trouwdag in Groningen gaan vieren, besloten we een dag eerder te gaan, want deze voorstelling speelde vandaag in Zwolle en daar komen we langs.
We wisten niet precies wat ons te wachten stond, maar het was fenomenaal!



Ich habe den Dreigroschen Blues is een vette knipoog naar Kurt Weill en Bertolt Brecht.
Twee verschillende rasartiesten, entertainer Sven Ratske en sopraan Claron McFadden. Je komt als toeschouwer in een achtbaan terecht van eigenzinnige zang en virtuoze muziek, opera met cabaret, jazz en theater.
Sensationeel. Eén keer naar deze voorstelling is gewoon niet genoeg. We gaan nog een keer!




Charly Zastrau, Florian Friedrich, Sven Ratzke, Claron McFadden, Fay Lovski, Tatiana Koleva
Na afloop kopen we een CD en laten hem door beiden signeren. We raken in gesprek met Claron, we verwachten een Amerikaanse tongval, maar als een ras-Amsterdamse staat ze ons te woord. Wat een leuke vrouw!
Fay Lovski is een van de vier geweldige musici. Mijn Architect wil graag ook haar handtekening op de CD. Verbaasd roept ze Moi? En schrijft dat ook op met een tekeningetje van de theremin, zo leuk!


Kortom, een zeer bijzondere avond. Ze touren nog door het land, als je in de gelegenheid bent: gaan!
Laat je verrassen door deze fantastische voorstelling en je mond valt open van de escapades van deze ‘mannelijke diva’!

Nachtje Zwolle


Eerst nog een ochtendje werken en dan pakken we de trein naar Zwolle.
Omdat we vanavond naar het theater gaan heb ik een B&B in de buurt gezocht.
Dat werd B&B Onder de Peperbus, in hartje centrum, vlakbij de Onze-Lieve-Vrouwetoren die de bijnaam Peperbus heeft.
De omschrijving van een van de goedkopere kamers trok me wel aan: Sfeervolle kleine kamer op de 3e verdieping. De enige kamer van ons pension met een privé dakterras dat een fantastisch uitzicht biedt over de stad. Let op, de toegang is steil en vraagt enige behendigheid!

Een erg steile trap op, dan kom je bij een keukentje met eetbar en daarachter de deur naar de badkamer met douchecabine.
Tegen de muur een laddertje met daarboven een luik ... daar is onze slaapkamer. Een piepklein zolderkamertje met een dakterras en inderdaad ... fantastich uitzicht over de daken van de stad.


We zetten onze spullen op de kamer en gaan naar Het Wijnhuis, erg leuke plek, voor een wijntje met lekkere hapjes. Later gaan we wat eten in Grandcafé Public, ook fijn, en omdat we weinig tijd hebben voor de voorstelling begint vragen we wat we het beste kunnen nemen. De meedenkende serveerster raadt ons salades aan, dat gaat het snelst, en het blijkt een erg lekkere keuze. Dan is het tijd voor onze voorstelling in het Odeon theater.


De volgende morgen word ik vroeg wakker ... er gaat iemand naar ons toilet fluister ik MijnArchitect in het oor ... het was niet onze badkamer zo blijkt, maar we moeten die delen met de andere kamers.
Ik had de omschrijving niet verder gelezen.
Ik hou niet zo van badkamers delen, ik wil altijd al m’n spullen neerzetten.
Hier een toilettasje, daar een make-up tasje, flesje lenzenspul, tandenborstel
... kledingstukken. Ik neem ruimtes graag in. Het is anders als je het van te voren weet.
Ook toen we aan de eetbar aan het ontbijt zaten vroegen we ons af waar dan de andere gasten zouden ontbijten. Ondertussen werd het drukker, de andere gasten liepen heen en weer, langs ons heen naar de badkamer. Ik kreeg er een beetje de slappe lach van, al die geluiden, douchen, toilet doorspoelen, tandenpoetsen, terwijl we zaten te eten. Opeens komt de eigenaar met een blad vol naar boven. ‘Zijn julie klaar?’ Nou, eigenlijk niet .. . er was nog koffie, nog even lekker natafelen. Maar ik zei: Tuurlijk en ik verzamel al m’n her en der verspreide eigendommen en klauter proestend het laddertje naar onze kamer op. Ik ging maar niet meer douchen, het idee dat er mensen op je moeten wachten, of achter de deur zitten te ontbijten ... dat vind ik toch lastig.

Als ik de website beter had gelezen had ik het geweten en eventueel een iets duurdere kamer kunnen nemen ... maar, het was verder een prima B&B hoor.
En Zwolle is een leuke plaats. Dit vond ik erg geestig, een bijna levensechte etalagepop, zouden die winkels vaker moeten doen:





Voor mijn lief

Op 3 maart zijn we 30 jaar samen … op 4 maart 27 jaar getrouwd,
vinden we zelf wel een prestatie dus zijn we even vieren!
Deze mailde ik hem alvast, Lovesong van The Cure:



Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am whole again

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am young again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am fun again

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am free again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am clean again
However far away I will always love you
However long I stay I will always love you
Whatever words I say I will always love you
I will always love you

En deze mailde hij me terug, I’m Your Man van Leonard Cohen, door Nick Cave:



If you want a lover
I’ll do anything you ask me to
And if you want another kind of love
I’ll wear a mask for you
If you want a partner
Take my hand
Or if you want to strike me down in anger
Here I stand
I’m your man
If you want a boxer
I will step into the ring for you
And if you want a doctor
I’ll examine every inch of you
If you want a driver
Climb inside
Or if you want to take me for a ride
You know you can
I’m your man
Ah, the moon’s too bright
The chain’s too tight
The beast won’t go to sleep
I’ve been running through these promises to you
That I made and I could not keep
Ah but a man never got a woman back
Not by begging on his knees
Or I’d crawl to you baby
And I’d fall at your feet
And I’d howl at your beauty
Like a dog in heat
And I’d claw at your heart
And I’d tear at your sheet
I’d say please, please
I’m your man

And if you’ve got to sleep
A moment on the road
I will steer for you
And if you want to work the street alone
I’ll disappear for you
If you want a father for your child
Or only want to walk with me a while
Across the sand
I’m your man

En hoe gaan we dat vieren? Van Dreigroschenblues via Luchtkastelen in een Jacuzzi op een landgoed. Verslag volgt.