zondag 4 maart 2012

27ste Trouwdag (3)


spionnetje in de deur
Na onze fietstocht openen we onze fles prosecco, beginnen aan de bonbons, laten de jacuzzi vollopen en trekken de klaarhangende badjassen aan.
Wat genieten we hier (met dank aan Groupon), op deze mooie plek in Groningen, in dit prachtige landhuis, van de wijn en het bubbelbad met wisselende lichtjes ... en natuurlijk van elkaar.







Daarna gaan we eten, gelukkig zijn er wel wat meer gasten in het restaurant.
Want we vragen ons wel af, wat moet dat gigantisch veel kosten, zo’n gebouw verwarmen en onderhouden, maar het ziet er allemaal goed uit.
Na het heerijke eten terug naar de kamer en naar bed (kingsize).


nog even een spiegelfoto



27ste Trouwdag (2)

Toen mijn buurvrouw tegen haar man zei dat wij in een landhuis in Westerlee zaten, had hij iets van: Wat moeten ze daar dan, wat is daar dan?
Hier in Zuid-Holland heb je inderdaad ook een Westerlee, in het Westland met een groenteveiling en een knooppunt. Nee joh, Westerlee in Groningen ... dat is heel wat aans.


Als we aankomen in Hotel Resort Landgoed Westerlee worden we hartelijk ontvangen door de eigenaresse, mevrouw Karistinos. We drinken een kopje koffie met heerlijke bonbonnetjes. Het is er erg rustig, ik denk dat we misschien wel de enige hotelgasten zijn.



Op de kamer staat een fles Prosecco en zelfgemaakte bonbons op een hartvormig schaaltje, ook van chocola.
Het is een ruime kamer, mooi ingericht, een bruidspaar waardig.
Het is zacht weer, dus we besluiten gebruik te maken van de fietsen. Wel een beetje eng op vreemde fietsen, met achteruittraprem. 
Maar het is lekker rustig op de weg.

Ik heb een breed stuur en Man heeft vrolijke fietstassen. 
We fietsen naar Heiligerlee.
Ik ken de term ‘Slag bij Heiligerlee’ wel, maar wat was dat ook al weer?
Vast wel gehad vroeger bij geschiedenis ... gek dat je dat niet allemaal onthoudt.



We komen bij een monument. Het verbeeldt de dodelijk gewonde graaf Adolf van Nassau aan de voeten van de Nederlandse Maagd. Zij wordt geflankeerd door de Nederlandse leeuw, die z’n poten zet op de door de Spanjaarden verachte Nederlandse privileges.

Graaf Adolf van Nassau sneuvelde 23 mei 1568 in de Slag bij Heiligerlee, een veldslag tussen de Nederlandse opstandelingen en Spanje.





Deze veldslag was het begin van de Tachtigjarige Oorlog.

Ik heb wat op internet gelezen. Die Adolf was nog maar 27 jaar toen hij sneuvelde. Het intrigeert me dan wel hoe het was in die tijd. Ze waren niet misselijk toen, het kwam regelmatig voor dat de koppen rolden.
Ik zoek verder op internet.
Er wordt gesproken over de Nederlandse maagd... de Nederlandse?
Hebben wij die dan, net als de Maagd van Orléans, Jeanne d'Arc?
Maar het blijkt een zinnebeeld voor de Nederlanden te zijn. De stervende graaf wordt ondersteund door een wraakzuchtig kijkende Nederlandse maagd met een zwaard. Op de achtergrond staat de Nederlandse leeuw met zijn poot op een oorkonde die staat voor de Nederlandse privileges, waarmee wordt uitgedrukt 'Wat in de klauwen van de leeuw is, ontrukt hem geen mens' (wikipedia).


Graaf Adolf Kapel en onze leenfietsen

We fietsen weer verder op de Groningse stuwwallen. De zon schijnt niet, maar het is wel zacht en het is hier heerlijk rustig. 

Als we bij het landgoed terugkomen lopen we langs het gebouw naar een eilandje met een theehuisje erop. Zo verstild mooi.





Het gaat schemeren, het wordt wat frisser,

we gaan naar binnen, naar onze prachtige kamer ...







27ste Trouwdag (1)

Onze trouwdag, 27 jaar geleden. Eigenlijk wilde ik helemaal niet trouwen, dat doe je normaal gesproken maar eens in je leven ... en dat had ik al eens gedaan.
Maar ik was in verwachting en destijd was het zo’n gedoe met erkennen als ongetrouwde ouders en dat ik moest toestemmen dat Man de vader zou zijn ... anders was het een onecht kind ... of zoiets, in ieder geval raar.
Ons kind was helemaal echt van ons, dus zette ik m’n bezwaren opzij en besloten we toch nog even snel te trouwden, op 4 maart 1985. Op een maandag, dan was het goedkoper of misschien wel gratis, dat weet ik niet meer.
Ik was iets meer dan zes maanden zwanger, het was vooralsnog een formaliteit voor me om met een bolle buik voor die (wel leuke) ambtenaar te staan.
M’n vriendin V. was mijn getuige, zij had -zo leuk- bloemencorsages voor ons meegenomen ... toen ze deze opspelde voelde ik me toch opeens een echt bruidje.
Met een klein groepje gingen we daarna de kroeg in. Ik nam toen het enige glaasje wijn tijdens mijn zwangerschap en Zoon begon in mijn buik flink mee te feesten.
Tja, 27 jaar (= mahonie) ... verbijsterend, hoe snel dat is gegaan.
We vinden het wel een prestatie dus gaan we het eens goed vieren.

Vanmorgen na het ontbijt vertrek uit Simplon. We wandelen door de Prinsentuin, nog winters en kaal, maar ook wel mooi.



Hoewel het een wat grijze dag is zie je overal al lentebodes.


We lopen naar het station. De Arrivatrein rijdt niet, we moeten weer met de bus. Die is net weg en het duurt een uur voor de volgende gaat. We gaan het station in, het cafetaria is nu Starbucks. Sacherijnige bejegening van het personeel en 3,50 of zo voor een cappuccino (ja doei), we besluiten weer weg te gaan. Wel lachen, straks gaan we een paar honderd euro uitgeven aan een nachtje logeren. Principe is principe
Maar toch, 3,50 voor koffie, dan geef ik m’n geld liever uit aan een daklozenkrantje. Wat we dus ook doen.
We lopen terug naar Coffeeunited, koffie voor een schappelijker prijs en een absoluut heerlijke worteltaart.


Dan gaan we met de bus naar Scheemda met een uiterst vriendelijke busschauffeur. De reis duurt wat langer dan normaal met de trein, maar eigenlijk is het wel leuk, zo met de bus door Groningen te rijden.

Toen we in juni 2011 met de Aspergetour op Landgoed Westerlee aten, en ik even de trap opging en een kamer inkeek, dacht ik: daar wil ik wel een keertje slapen.
Op internet vond ik een arrangement voor de helft van de prijs, nog wel aan de prijs hoor, maar ik had het er wel voor over.
Het was ook geweldig, ontvangts met koffie en lekkers, een prachtige kamer met kingsizebed, luxe badkamer met dubbele jacuzzi, een fles goeie Prosecco op de kamer en huisgemaakte bonbons. Op een prachtige plek in het Oldambt.
Heerlijk ontbijt in de paardenstal was inclusief, gebruik van fietsen, ook sauna zat erbij, alleen ben ik niet meer van het saunagedoe, dus dat hoeft niet.
Halen van en terugbrengen naar station zit er ook nog bij.

Bij station Scheemda bellen we naar het landgoed en worden we opgehaald.
Het verkwisten kan beginnen.