Donderdag-Kwelderdag (2)

O ja, ik had het voornemen om elke donderdag even naar de kwelder te gaan. Bijna vergeten, maar niet helemaal. Het was een drukke dag en hoe heerlijk is dan een vlucht naar de kwelder?

Toen ik boven op de dijk stond zag ik veel auto’s aankomen. Gauw maar de kwelder op. Hoewel deze mensen meestal net een ander stukje opgaan.

De melkdistels worden steeds pluiziger:

Als je de bloemen van Lamsoor van dichtbij bekijkt, zie je pas hoe mooi ze zijn:

Ik loop tot aan het water en pluk een beetje zeekraal. De koeien kijken me nieuwsgierig na.

Het kan niet anders, je komt hier tot rust.

Op de terugweg fiets ik langs de rij geparkeerde auto's

Ik heb er geen verstand van, maar als ik modellen anders dan anders zie, kijk ik wel even wat het merk is.

Ik zag Porsche, Jaguar, Alfa Romeo. Luxe karren hebben deze natuurvrinden. In totaal stonden er 29 auto’s. Valt mee, ik heb er ook wel eens honderd geteld.

Liever zie ik ze niet, een beetje egoïstisch, als ik hier ben wil ik het graag voor mezelf hebben.

De spelt van Landgoud heeft weer een andere kleur dan vorige week.

Uitgebloeide zuring krijgt de kleur van cortenstaal. Die moet ik ook maar in perk Guillaume zaaien.

Zeekraal gestoofd met bosui en knoflook:

Open Tuinen en Hortus Haren

Van de G&B Open Tuinen Estafette is dit weekend de afdeling Haren/Eelde aan de beurt. We combineren een tuinbezoek in Eelde met de Hortus in Haren. De eigenaars van de tuin in Eelde waren in juni ook bij ons op bezoek. Onze tuinen hebben wel wat overeenkomsten, qua grootte, omzoomd door oude bomen en borders van alle kanten mooi. Hoewel hun tuin wel wat netter is en veel ouder dan de onze.

Een praktische composthoek:

Daarna gingen we naar de hortus. Er was een beeldententoonstelling met veel cortenstaal.

Het was leuk om de Hermitage nog eens te zien, waar we drie jaar geleden hebben overnacht.

De beelden zijn van Herbert Nouwens uit Slochteren.

We klauterden eerst de mooie rotstuin op en lopen daarna naar het arboretum en de Laarmantuin.

Dit prachtige gebouw was ons niet eerder opgevallen, maar aan de stobbe te zien, stond er toen een grote boom voor. Het is 't Huis de Wolf, destijds behorende bij landgoed de Wolf, waar nu de hortus is.

In het Duizend Dingen paviljoen, in de Chinese tuin, exposeert Cathrien Millette met haar tentoonstelling Insecten. Mooi werk in metaal en hars.

De Chinese tuin is nog steeds prachtig, de sfeer, de planten, de bamboe ...

Maar wat schrokken we van de staat van het houtwerk. Hele stukken aan het wegrotten! Twee jaar geleden is een crowdfunding gestart, maar op dit moment is men pas over de helft van het benodigde bedrag.

Het is niet alleen maar achterstallig onderhoud. Bijvoorbeeld een Blauwe regen die het houtwerk ontzet dat kan je toch niet over het hoofd zien, dan grijp je toch eerder in?

We vinden het zorgelijk. Zeker nu de hortus volgend jaar waarschijnlijk aan de gemeente verkocht wordt. Mogelijk vindt men tegen die tijd onderhoud niet meer haalbaar en is het veel lucratiever om er wat sjieke villa's neer te plempen voor de verkoop ...

Donderdag-Kwelderdag (1)

Ik fiets naar de kwelder. Op de weg daar naar toe kom ik veel Gewone berenklauw tegen. Fraaie plant! 

Ook Knoopkruid, Gele morgenster, Chicorei en Venkel zie ik onderweg.

De spelt is prachtig van kleur. Deze spelt, van het biologische akkerbouwbedrijf Landgoud, is bestemd voor bier.

Ik ga de dijk over en op de kwelder herken ik de eetbare planten.

Spiesmelde:

Zoutmelde:

Klein Schorrenkruid:

Zulte:

Ik pluk voor thuis een klein beetje Zulte, Zeekraal en Schorrenkruid.

Er is nog wat pompoen en puree over van Eet Lekker Mee, de puree bak ik in de oven. Daarbij eten we de kweldergroente.

Heerlijk om weer even naar de dijk en kwelder geweest te zijn, alleen met de schapen en vogels, en in de verte een muskusrattenvanger.

Kwelderwandeling

Vandaag ga ik weer mee met een fiets- en wandelexcursie vanuit het Bezoekerscentrum Waddenkust in Pieterburen. In 2019 ging ik ook mee met deze excursie. Toen we hier pas woonden ging ik regelmatig even over de dijk kijken, het is tenslotte zo dichtbij! Maar ik realiseerde me dat daar de laatste tijd een beetje de klad is ingekomen. Dat is jammer, want de kwelder verandert telkens en dan mis ik dat. Ik neem me voor om zo mogelijk wekelijks weer even te gaan. Om het niet te vergeten in alle drukke bezigheden prik ik en vast moment, namelijk op donderdag. Donderdag-Kwelderdag.

Met een klein groepje fietsen we eerst naar de Klutenplas. Het weer is wat grijs, hopelijk blijft het droog. Jan, de gids, weet heel veel over de historie van dit gebied. Een veilige haven voor de vele broedende kluten, bergeenden en andere vogels.

We laten de fietsen staan bij de Klutenplas en gaan de dijk over, altijd weer een adembenemend moment. Prachtige wolkenlucht, soms wat blauw te zien en we houden het droog. Een heerlijke middag!

De lamsoor bloeit al:

Tuin in juli, een kleine selectie

Van de Russische stokroos, Alcea rugosa, waar ik twee jaar geleden zaad van verzamelde, en al vaak zaaipogingen deed, heb ik er eindelijk eentje, in Perk-1.

Prachtig zachtgele bloemen, met blad in de vorm van een vijgenblad. Ze schijnen minder gevoelig te zijn voor de roestschimmel.

De donkere stokroos, Alcea rosea, heeft dit jaar inderdaad roest, zo jammer. Steeds maar de aangetaste bladeren verwijderen. De bloemen zijn gelukkig wel prachtig. Het schijnt door teveel vocht te komen, mogelijk nog maar eens op een andere plek proberen.

Een heel klein plantje ontdekt in het Louis-perk. Via Waarneming.nl er achter gekomen dat het de Akkerleeuwenbek is, Misopates orontium. Een inheems, vrij zeldzaam akkeronkruid. Hij staat op de Rode lijst. De zaden blijven lang kiemkrachtig en kunnen bij het verstoren van de grond opeens tevoorschijn komen.

Een plant die ik erg leuk vind is Boerenwormkruid, Tanacetum vulgare, net of het alleen de bloemhartjes zijn, zonder blaadjes. De plant is ook fijn voor diverse insecten.

Elk jaar worden het er meer en ze kunnen behoorlijk hoog worden!

Welke ook steeds meer en hoger wordt is Koeienoog, Telekia speciosa. Na de bloei komen de kleine ragebollen die de hele winter fraai blijven.

De Helenium ‘Waltraud’, die de naam van mijn moeder draagt, doet het ook elk jaar beter:

In de moestuin heeft het Komkommerkruid (Borago officinalis) zich flink uitgezaaid, heerlijke plant om de bloemen bij het eten te gebruiken.

Verder beginnen sommige delen van de tuin rimboe-achtig te worden.