We zagen een stel merels al een tijdje het kleine houthok in en uit gaan. Er werd een nestje gemaakt. Als ze niet thuis waren gluurde ik nieuwsgierig tussen de houtblokken. Het perfecte nestje zat goed verscholen en was moeilijk bereikbaar.
Helemaal aan de rechterkant onder de rand van het houthok zit het:
Als ik mijn telefoon uit het hoesje haal en aan de zijkant naar binnen houdt, kan ik een foto maken. Op 9 april liggen er vier mooie blauwgroene eitjes:
Op 26 april liggen er kleine frummeltjes merel in:
Ze groeien snel, hier is het 1 mei:
Te vuur en te zwaard wordt het nieuwe huis verdedigd. Ze waren er vroeg bij, hier een foto met de wildcamera op 20 maart:
Gisteren zagen we een grote bonte specht aan het huis hangen en naar binnen gluren. Ik dacht nog, die doet toch niets, maar na speuren op internet kwam ik nare filmpjes tegen waarin een specht een pimpelmeesjong uit het nest sleurt. Ik wist dat niet. Ik zet vandaag de wildcamera aan om te kijken of hij terugkomt.
En inderdaad, met regelmaat komt hij het nest inspecteren, de boef!
Is de kust veilig?
Gelukkig heb ik mijn eigen vogelverschrikker.
Als we het zien, dan jagen we de specht weg. Er zijn meerdere spechten hier, maar het lijkt steeds hetzelfde mannetje. We hebben een buisje over het stokje gedaan, het is glad en het rolt, misschien schrikt het de specht af.
Wat kan je verder doen, behalve er het beste van te hopen? Het is natuur en de spechten hebben ook jongen. Zouden zij er last van hebben dat het aantal insecten zo dramatisch is gedaald en ze dus naar andere voedselbronnen op zoek gaan? Dan zijn de spechten niet schuldig, maar wij mensen.
