Tuin in juli

Het is nog steeds niet de zomer die ik zou wensen, maar de tuin vaart er wel bij, met al die regen.

De Esculaap-ui is weer van de partij, eigenlijk een knoflook, echt een blikvanger met die kronkelnek, totdat de bloemen zich openen en de nek zich strekt.

Deze Verbascum blattaria ‘Albiflorum’, in het witte perk, komt van straatverkoop. Zo mooi, maar de Nederlandse naam doet hem geen recht: Mottenkruid.

Een van de Engelwortels heeft zich door de Hazelnoot heen gewurmd:

Voor het eerst een zelfgezaaide Stokroos in de bloei. Hij is niet zo donker als ik hoopte, maar ik vind de kleur wel erg mooi! Het zaad kwam nog uit Gouda: 

Het is ook weer de tijd van de Papavers, deze hebben zich allemaal zelf uitgezaaid:

Wel mooie luchten deze dagen, maar helaas weinig strakblauw ... 

Het hemelsblauw halen we dan maar van de Bosliefjes (Nemphila), die zaaide ik dit jaar in de twee potten op het terras ...

en van Juffertje in 't Groen, gezaaid in het M-perk:

Een Klein geaderd witje op Koeieoog:

Doorkijkje naar de achterliggende akker met het goudgeel kleurende graan:

Over naaktslakken heb ik niet te klagen, of eigenlijk wel ... wat zijn er veel dit jaar! Twee Hosta's heb ik destijds gehouden van de grote aantallen die hier in de tuin stonden, eentje in het Zuiderperk en eentje in een pot. Door 's avonds en 's ochtends de slakken te rapen heb ik de Hosta's nog redelijk kunnen beschermen, maar ik denk dat ik het toch ga verliezen. Ze kruipen zelfs naar de pot met Munt die ernaast staat. Terwijl men beweert dat ze die niet blieven. Maar goed, alle remedies die je hier en daar leest zijn allemaal flauwekul. De meeste naaktslakken vind ik hier midden op de schelpenpaden! Een potje met bier en verder oprapen en dan ver genoeg wegbrengen werkt hier voorlopig.

De Engelwortel is al weer bijna uitgebloeid:

Verder ook alvast een beetje opruimen, volgende maand doe ik mee met de Groei & Bloei Open tuinen dagen.

Lucy in the sky with diamonds

Kleine Lucy … mijn eerste meisjeskip. Zo’n bijzonder wezentje. Toen Prudence als haan was vertrokken en Noortje gestorven, waren Lucy en Ta nog maar samen.

Dat ging wonderlijk goed. Ta was erg lief voor haar, Lucy was wat bangig en zij week niet van zijn zijde. 

Alles deden ze samen, eten, drinken, zandbadderen. In het nachthok kroop ze helemaal onder hem. 

Toch leek het me beter om er nog een hennetje bij te nemen. Ruby was zo anders dan Lucy. Ze was snel, brutaal, barste van zelfvertrouwen, vitaliteit. Een Nina Hagen vonden we haar. Ze legde even snel een ei, maar als er iets te halen viel, sprong ze uit het legnest en stelde het zonodig even uit. Lekkere hapjes gaan altijd voor. 

Ta was helemaal hoteldebotel. Hij danste de flamingo. Hij pakte hapjes van Lucy af om aan Ruby te geven. Ruby was de nieuwe koningin. Lucy was niet meer in tel.

Ik ging Lucy apart eten en drinken geven, ik maakte me zorgen dat ze te weinig kreeg. 

Het leek wel of ze depressief werd. Ze kwam niet meer aanrennen bij haar lievelingshapje druiven. Als ze wel voorzichtig een hapje nam werd ze genadeloos afgestraft door Ruby.

Ze was bang en hield zich gedeisd.

Op een gegeven moment bleef ze met regelmaat stil zitten, koppie naar beneden. Ze ging uren eerder naar bed. Ta was dan in de war. Moest hij nu wel of niet al het nachthok in. Als het bedtijd was riep hij Ruby, ging haar halen. Maar Ruby bleef zeker nog een uur buiten. Blijkbaar kwamen er in de schemering allerlei kevertjes e.d. tevoorschijn, ze moest gewoon nog rondscharrelen. Dat was erg leuk om te zien, iedereen naar bed en zij genieten in haar eentje. Ze kletste hele verhalen tegen me als ik erbij kwam zitten, tot het bijna te donker was om nog wat te zien.

Als ze uiteindelijk naar boven kwam, kon Ta eindelijk ontspannen, innig tegen elkaar aan gingen ze slapen. Lucy lag alleen in het legnest, hartverscheurend.

Ze at niet meer en ik vroeg raad aan de dierenarts in Pieterburen. Zij kwam op een avond en het bleek een homeopatische dierenarts te zijn. Een boeiend consult volgde en zoveel informatie dat het me duizelde. De arts deed minuscule korreltjes in flesjes. Die kon ik oplossen in water, zonodig, maar ik kon ook het geopende flesje onder de snavel houden. Het ging om de trilling. Ik kreeg vier verschillende, maar wist de volgende dag niet meer wat waarvoor was.

Of je er nu in gelooft of niet … homeopathie. Toch had ik er wel vertrouwen in, toen onze zoon heel klein was hadden we ook een homeopathische huisarts en een paar goeie ervaringen hiermee.

Een van de korreltjes was van Pulsatilla, Wildemanskruid. Ik zei tegen de arts, dat staat hier in de tuin, het is nu alleen een beetje overwoekerd. Dat is een kenmerk van het Pulsatilla-karakter, zei ze, zich laten overwoekeren. Ik las later wat meer over het ‘Pulsatilla type’ en vond het wel frapant.

De dagen hierna ging het tot onze verbazing ietsje beter, Lucy werd wat moediger en liep weer mee als er iets te eten kwam en was ook wat feller. Ze sliepen weer samen met z’n drietjes. Het leek een paar weken goed te gaan.

Tot 22 juli … die avond zat Lucy niet in het nachthok, maar eronder. Ik heb haar mee naar de keuken genomen en de poepklontjes weggeknipt. Ze maakt een vreemd geluid … is het niezen of hoesten?

Ik heb geprobeerd wat veertjes bij haar ogen weg te knippen, om haar ogen te kunnen zien. Ze dronk wat water. Ik heb haar in het nachthok bij de anderen gezet. Op hoop van zegen.

Ik hou nu een dagboekje bij:

Vrijdag 23 juli

Vanmorgen Lucy uit het nachthok gehaald. Ze lijkt benauwd. Dierenarts in Winsum gebeld, om 9.40 uur afspraak. 

Ze heeft een luchtweginfectie en krijgt medicijn genaamd Sulfatrim, 2x daags 0,2 ml druppeltjes, 7 dagen.

Een buurman had een bench over. Om 21.00 uur Lucy uit de bench gehaald, ze werd geplaagd door vliegen. 

Nu op schoot. Ze heeft de lucht van ziekte bij zich. 

Ik verwacht dat ze de ochtend niet haalt. Toch nog maar de druppeltjes medicijn met moeite gegeven. Lucy in de bench voor de nacht in de keuken.

Zaterdag 24 juli

Lucy leeft nog. Kan amper staan, maar eet wel wat zonnebloempitjes. Ook haar medicijn gaat erin.

De bench weer even bij de kippenren gezet. Ruby komt alleen kijken of er wat te eten valt te halen. Ta blijft er stil bij staan.

Later de bench weer in de keuken gezet. Lucy in een badje warm water, om haar poepkontje schoon te maken. Ze liet het gedwee toe.

’s Avonds in de bench een handdoek om haar geplooid, zodat ze niet steeds omvalt.

Zondag 25 juli

Vanmorgen vroeg was Lucy dood. Ze is amper een jaar oud geworden.

Ze woog bijna niets meer, maar het gewicht van de herinnering aan Lucy weegt des te zwaarder. We rouwen, we huilen om de herinnering aan een geweldig aaibaar en sterk dier.

Dat zo’n klein wit pluizebolletje zo’n grote impact op je kan hebben.

Lucy in the sky with diamonds, zij ruste in vrede.

Vanochtend om half tien hebben we haar begraven in Place de Pierre.

Picture yourself in a boat on a river 

With tangerine trees and marmalade skies

Somebody calls you, you answer quite slowly

A girl with kaleidoscope eyes

Cellophane flowers of yellow and green

Towering over your head

Look for the girl with the sun in her eyes

And she's gone

Lucy in the sky with diamonds

Lucy in the sky with diamonds

Lucy in the sky with diamonds

Ah