Börgbloumke (2)

Börgbloumke

Coendersborch

Ons gewonnen weekend in het vakantiehuis naast de Coendersborch heeft vier slaapkamers, twee beneden en twee op de zolder. Wij slapen natuurlijk in de Bruidssuite … want binnenkort vieren we het volgende: op 3/3 zijn we 33 jaar samen en op 4/3 zijn we 30 jaar getrouwd. Ik kreeg een paar keer de vraag waarom we destijds op 4 maart trouwden (tevens de verjaardag van mijn jongste zusje).

We kregen verkering op 3 maart 1982 en op die dag wilde ik in 1985 ook trouwen, nog bijna drie maanden vóór de geboorte van onze zoon … maar dat kon niet, 3 maart viel op een zondag, zodoende werd het een dagje later.

De eerste nacht in Börgbloumke (wij blijven het wel zo noemen i.p.v. Borgbloemke), heel langzaam wakker worden, want het is stil hier en terwijl ik de rolgordijntjes optrek kijk ik naar een mooi verstild nachtvorstlandschapje … beeldschoon!

Na een gezellig ontbijt in de superfijne keuken en het uitzwaaien van Ester, maken Frau Mijt en ik nog een wandelingetje over het landgoed. Ontelbare krokussen, winterakonietjes en sneeuwklokjes bepalen het beeld. De enige geluiden hier zijn een verre specht en de reigers die al in voorjaarsstemming zijn.

Na de lunch met de Nuissoep, is het tijd om afscheid te nemen van aardige F. die even voor taxi wilde spelen, en ook van Frau Mijt, zij ploft op haar onvolprezen Puch terug richting Stad.

Ondertussen wacht ik op de volgende lichting gasten: onze zussen en broers. Twee zwagers konden er helaas niet bij zijn, maar dat betekent wel dat we met precies 10 personen zijn, dus is er voor eenieder een bed!

Wat was het leuk!

Tussendoor spookt mijn moeder er nog wel door, in gesprekken en gevoelens. Zij stierf op 13 februari, nog maar twee weken geleden.

Ik heb dit samenzijn met de Geschwister als zeer bijzonder ervaren en om nooit te vergeten.

We wilden geen cadeau's, dit schreven we in de uitnodiging:

Jullie hoeven geen cadeaus of andersoortige, gebruikelijke aardigheidjes mee te nemen (een flesje wijn hebben we geen probleem mee). Een 'cadeau' wat ons blij maakt, is dat we ons samen eens afvragen waar ons alledaagse voedsel eigenlijk vandaan komt. Als dat het eten van dier is, beleef dan je eigen cadeau en dat is om het gebruik van respectievelijk 'dier-lijk' en zuivel, dus ook kaas, boter en ei, voor één dag en nacht te laten.

Stel je voor dat dieren met een bewustzijn, meestal kip, koe en varken, nog altijd op mensonterende wijze worden gehouden en afgeslacht.

Het houdt ons nogal bezig, het is genoeg. 

Een van de superleuke verrassingen was een ware sonnet van de Hoekse dorpsdichter, de broer van Mijn Architect:

… en van zijn zus een kaart met een zeer te beklagen Chinees varken, met een geheimzinnige speuropdracht waarvan we nog niet geslaagd zijn om op te lossen.

Verder toch lekker veel wijn gekregen … altijd goed voor hier op het Groningse land.

Ik had me een beetje verkeken op het werk om voor iedereen te koken en ben zoals wel vaker niet helemaal tevreden over mezelf … maar gelukkig was het reuzegezellig samenzijn en daar heb ik zó van genoten!

Als je in het Börgbloumke (naam voor de bewoners van Nuis: Borgbloemke), ook eens wil logeren, kun je hier meer info vinden.

Börgbloumke (1)

Verzin een naam voor ons vakantiehuis! Dat stond in het blad van Het Groninger Landschap, Golden Raand, lente 2014. Toen wij Groningen eenmaal ontdekt hadden werd ik gelijk lid van Het Gronings Landschap, ook omdat je dan het schitterende boek Golden Raand cadeau kreeg.

Het ging om het vakantiehuis naast de Coendersborch in Nuis. Een huis naast een borg met prachtig wandelgebied in het westen van Groningen.

Borgen zijn voormalige steenhuizen, Groningse burchten eigenlijk. Er waren er vele in het verleden, nu zijn er nog enkele over. Het zijn prachtige gebouwen om te bezoeken.

Toen ik de prijsvraag las dacht ik aan Börgbloumke, het Groningse woord voor stinzenplant. Dat woord hoorde ik voor het eerst in Domies Toen in Pieterburen en ik dacht gelijk: dat moet het worden! Een vakantiehuis bij een borg in een natuurlijke omgeving.

Citaat van de website van Domies Toen:

De term stinzenplanten is afgeleid van het Friese woord 'stins', dat in de middeleeuwen gebruikt werd om een versterkte stenen (adellijke) woning aan te duiden. De Groningse naam voor een steenhuis is 'borg' en men noemt stinzenplanten in Groningen dan ook wel "Börgbloumkes". Stinzenplanten treffen we alleen aan op terreinen die behoord hebben tot stinzen, borgen, kastelen, buitenplaatsen, oude boerderijen en in pastorietuinen. Buiten deze terreinen komen de stinzenplanten in die omgeving in het wild niet voor.

Vermoedelijk werden stinzenplanten als sierplanten geïntroduceerd. Ze hebben door de jaren heen stand gehouden en zijn uiteindelijk verwilderd. Heel bekende stinzenplanten zijn het sneeuwklokje (Galanthus nivalis) en de boeren- en bonte krokus (Crocus tommasinianus en Crocus vernus). De tuin staat bekend om haar collectie vroegbloeiende stinzenplanten. Domies Toen bevat vrijwel de gehele collectie, waaronder een aantal zeer zeldzame soorten, zoals het Haarlems klokkenspel (Saxifraga granulata 'Plena'). Als logo heeft Domies Toen de kievitsbloem (Fritillaria melegris).

En ik won met mijn inzending, hoe leuk is dat!

Al jaren bezig me te verdiepen in Groningse taal, cultuur, muziek, literatuur, poëzie noem maar op en uiteraard in de Groningers zelf. In de 10 jaar dat we daar nu komen hebben we zulke geweldige mensen ontmoet, echte Groningers èn import … ik kan bijna niet wachten tot we gaan ‘emigreren’.

Ik won dus een lang weekend in dat mooie huis dat eerst Kimm heette en nu Börgbloumke, maar … oei … de plaatselijke bevolking pikte dat niet. Börgbloumke schijnt Oostgronings te zijn en dit huis ligt in het Westerkwartier, dus dat roept weerstand op.

Zo'n kleine provincie en zoveel verschillen in de streektaal en in hoe men naar elkaar kijkt. Dat was wel een dompertje, ik schrok ook wel van de onaardige reacties op deze site. 

Het moest bloemke worden, want zo wordt het uitgesproken daar. In mijn beleving klinkt bloemke minder Gronings, eerder Vlaams … maar als men dat vindt, wie ben ik om daar wat van te vinden ... het maakt me niet echt uit.

Ik mag hier een lang weekend verblijven en dat is het allerleukste cadeau wat je aan een aan Groningen verslaafde kunt geven. Omdat er voor wel 10 personen slaapplaatsen zijn besluit ik mijn cadeau tot dit weekend in maart te bewaren en dan onze 30ste trouwdag daar te vieren. Ik ga proberen zoveel mogelijk mensen mee te laten genieten van mijn prijsje.

Dit weekend was het zover. Het was wel even een organisatie. De eerste dag wilde ik een vegan potluck organiseren, maar ik was daar veel te laat mee begonnen. De een na de andere Groninger vegan was al bezet die avond, of zegde alsnog af. Er was ook nog miscommunicatie omdat ik data had verwisseld. Uiteindelijk kwamen vandaag maar twee gasten (Ester en Liesbeth), het was desondanks een superleuke avond, met z'n viertjes en met geweldig lekker eten!

We zijn gisteren per trein al naar Groningen gekomen en blijven een nachtje in BudGett, we eten bij de Weeva en zijn verheugd dat we daar John en Stijn ontmoeten.

boodschappenlijst schrijven

De volgende ochtend huren we een autootje bij Stuur … en gaan boodschappen doen. Ik heb een redelijk goed boodschappenlijstje gemaakt om de komende drie dagen te overbruggen, maar van sommige dingen kocht ik teveel en van andere te weinig en sommige dingen vergat ik helemaal … zoals toiletpapier, maar het is allemaal goed gekomen.

De volgende dag willen we de auto terugbrengen, omdat hij er anders maar staat, zonde van het geld… maar hoe kom je terug? In het weekend is het openbaar vervoer lastig, zo niet onmogelijk. Onze loge regelt een vriend, die Mijn Architect bij Stuur opwacht en hem weer terugbrengt naar Nuis, drie borden soep eet en weer vertrekt. Zo makkelijk gaat dat in Groningen, goed geregeld!

In de middag komt de tweede lichting gasten, onze zussen/broers met schoonzussen/zwagers. Daarover morgen meer.