Onderweg naar de Toekomst

We gaan naar de voorstelling Onderweg naar de Toekomst. Er was keuze tussen middag- en avondvoorstellingen. We kiezen voor de middag.

We starten in de voormalige strokartonfabriek de Toekomst in Scheemda.

Dat is leuk, want we waren in dit prachtige gebouw ook, in maart en april 2011 bij de voorstelling Herstel van de Toekomst.

We worden ontvangen door Gerrit Blaauw met koffie en koekjes.

Het is een bijzondere voorstelling over de Oost-Groningers, een Grunneger tour langs verschillende locaties in het Oldambt. Uitgebeelde verhalen over werk en strijd, over liefde voor het landschap, over wat mensen bindt. 

Na de koffie stappen we in een museumbus en worden uitgezwaaid door de acteurs.

Onderweg krijgen we fruit aangeboden.

We rijden naar Oude Pekela en komen langs het huis van Jan en Henri, zij staan al klaar om te zwaaien.

In Oude Pekela gaan we naar een andere voormalige strokartonfabriek, Siep&Co. Hier is nu een vezelhennep verwerkend bedrijf gevestigd. We krijgen een kopje hennepthee.

We zien hier een toneelstuk over een vader en zoon die een hennepkwekerij opzetten. Een botsende vader en zoon relatie, emotionele generatiestrijd, vond ik soms best aanrijpend. 

Daarna rijden we langs de Joodse Begraafplaats in Winschoten, we stoppen daar en de acteur Ad van Kempen komt de bus in en doet een monoloog over de Joodse Gemeenschap in Winschoten. Ook weer zo mooi!

We krijgen een Joods citroensnoepje.

De tour gaat verder langs monumentale boerderijen, waar destijds de herenboeren hun puissante rijkdom verwierven vanwege het verbouwen en verhandelen van graan en aardappels.

We stoppen bij de monumentale boerderij Hermans Dijkstra, nu een restaurant en B&B.

We worden ontvangen met een glaasje (alcoholvrije) vlierbloesemchampagne en gaan op stoeltjes in de openlucht zitten. Rechts is een orkestje. Het ziet er allemaal erg leuk uit.

Het is een prachtige voorstelling -weinig woorden, veel muziek- over het herenboerenleven.

Daarna stappen we weer in de bus, waar we een stukje kaas krijgen, en rijden terug naar Scheemda.

Daar krijgen we nog voorstellingen en verhalen van Groningers die vertellen wat de betekenis voor hen is van dit gebouw en deze streek. Met een optreden van Alex Vissering. Tot slot is er wijn en nootjes.

Op de blog van Jan zie je nog meer foto’s.

Wilsterflappen

Het Groninger Landschap organiseert elk jaar een Beschermersdag. Omdat wij Beschermer zijn en toevallig ook in de buurt, gaan wij hier naar toe.

Bij het Bezoekerscentrum Buitenplaats Reitdiep is heel de dag van alles te doen. We volgen met argusogen Arno van der Heyden, die met een microfoon van RTVNoord rondloopt, voor het live radioprogramma ‘Noord op Stee’. Daar willen we uit de buurt blijven, want je weet maar nooit. Gaat hij links, gaan wij rechts en omgekeerd.

Luisteren naar de Wilsterflapper

We doen eerst de wandelexcursie met gids. Dwars door het land lopend zien we hoe mooi het landschap ligt. We lopen richting het dorp Noorderhoogebrug en brengen een bezoek aan molen Wilhelmina.

Onderweg wordt ons uitgelegd wat Wilsterflappen is. Wilster is Gronings voor Goudplevier en wilsterflappen is de eeuwenoude vangmethode van Goudplevieren met een vangnet. Vroeger verdiende de boerenarbeider er zo wat bij door de wilsters aan de poelier te verkopen. Nu wordt deze oude techniek gebruikt voor het ringen en informatie verzamelen. Er wordt gevangen met een slagnet van zo’n 25 meter lang. Dwars op het vangnet worden lokvogels neergezet. Een belangrijke rol speelt de lokfluit. Met deze fluit kan een wilsterflapper de roep van de Goudplevier exact nabootsen. Een vlucht wilsters kan zo vanaf honderden meters naar het net gelokt worden.

De wilsterflapper heeft er een paar gevangen:

Ze worden ook weer vrijgelaten hoor.

We wandelen door het mooie gebied. Het Groninger Landschap kan trots zijn op zijn vrijwilligers. Onze gids G., we waren hem ook al tegen gekomen in het Museum Wierdenland, vertelt honderduit.

De koeien hier zijn niet zo bang voor ons als op de kwelder, ze komen nieuwsgierig dichtbij. Wat zijn het toch een mooie beesten, met zulke lieve ogen.

Daarna hebben we een heerlijke lunch en we zitten met een leuk Gronings stel aan tafel.

Een pittig soepje met zeekraal en lekkere boterhammen

Na de lunch is er een theatershow van Alex Vissering met band. Ah daar heb ik zo van genoten, prachtige liedjes, geweldige muzikanten en mooie pronkjewailtjes.

Man heeft ook wat fimpjes met de mobiel gemaakt:

Alex Vissering 1

Alex Vissering 2

Alex Vissering 3

Dylan dichtbie ... in Mussel

Broertjes Vissering

Tijdens onze Groninger vekaanzie vindt ook het Noord Nederlands Dylan Festival plaats. Aan een strandje aan het Lindemeer in Mussel. Dat gaan wij meemaken!

We komen in de eerste plaats voor Alex Vissering, zijn optreden is vroeg in de middag, maar helaas arriveren we net te laat, zijn optreden is al geweest. Dan maar een praatje met hem en zijn broers maken. Alex herinnert het zich nog dat wij tijdens onze vorige vekansie in januari bij zijn optreden in Winschoten waren, Man had toen zijn fietsongeluk gehad en zat daar met een bont en blauw gezicht. Alex vroeg zich tijdens dat optreden steeds af wat die kerel toch overkomen zou zijn, het koste hem bijna de concentratie zo afgeleid was hij, vertelde hij ons.

Een van de broers van Alex wijst naar Jacques Mees en zegt: Kijk die studeert voor Bob Dylan.

Jacques Mees luistert naar Martin Korthuis Band

Het publiek van het festival is voornamelijk ongeveer onze leeftijd ... en ouder.

Het is een leuk kleinschalig festival, met erg gezellig sfeertje en het weer is prachtig. Er verschijnt boven ons zelfs een omgedraaide regenboog, wat geen regenboog is maar een circumzenitale boog. Als een grote glimlach stond tie aan de hemel.

We hadden de organisatie overigens wel wat meer bezoekers gegund.

Allemaal heel verschillende, maar enthousiaste artiesten die op hun manier Dylan vertolken. Het optreden van de beroemdste, Ernst Jansz, vond ik zelf het minste, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Het is eigenlijk onmogelijk om Dylan te vertalen, daarnaast vond ik hem erg gespannen overkomen en maakte hij geen contact met het publiek. Hij ging een klein beetje los toen hij een nummer samen met The New Fools deed. Die waren trouwens erg leuk. De stem van Ben Schuurmans benaderde die van Dylan het meest. Maar de Tilburgse Jacques Mees is de echte look-a-like.

Jacques Mees

Martin Korthuis Band

Luigi Catuogo

Danny Bryant's REDeYeBAND

Ernst Jansz

Ben Schuurmans van The New Fools

Na het middaggedeelte gaan we eten bij Snackbar de Mussel, waar we buiten op het terrasje zitten. Een medegast begint een praatje, een zeer stevige man, met een bord vol patat met mayo, frikandel speciaal en bereklauw. Hij vertelt dat hij van een hersenvliesontsteking is genezen en volgens de artsen was het een wonder dat hij weer kon lopen. Apart toch dat mensen regelmatig direct hun levensverhaal aan me vertellen en ik schiet dan al gauw in de ‘werkmodus’.

Over Exloërmond zei hij dat het ‘20 seconden breed en 20 minuten lang’ is. Die vonden we wel sterk.

Het Dylan festival is hier in Mussel niet erg bekend volgens hem. Volgens ons dreunt iedereen hier z'n huis uit! Had men de inwoners niet beter vrijkaarten kunnen geven?

De eigenaar van de snackbar zegt: Men gaat hier liever naar de kerk, er zijn er vijf. Hij merkt nog op dat het hier een half jaar achterelkaar geregend heeft, is het Bob Dylan Festival, gaat de zon schijnen.

Als we bij het afrekenen vragen of we kunnen pinnen zegt de eigenaar: Ja, ik neem het apparaat mee naar buiten, we hebben een erg lang kabel.

Humor heeft die man.

We gaan weer terug naar het festivalterrein, het koelt erg af, maar we blijven bijna tot het eind.

Ook leuk trouwens, is hoe Olaf Vos de presentatie doet en het geheel in het Grunnegs aan elkaar praat.

De Italiaanse Luigi Catuogno deed Dylan liedjes alleen met gitaar. Mooi.

En de Engelse Danny Bryant's REDeYeBAND, wat een power! De bassist is zijn vader, hoe oud zou die man zijn?

Zoals ik al zei: The New Fools ... die vond ik erg goed en zo'n leukerd als zanger.
Maar wat wordt het inmiddels koud.

We gaan bij Bar de Mussel opwarmen en een slaapmutjes drinken.

Al met al was het een bijzondere ervaring en heb ik erg genoten van deze heerlijke dag.

Na ons bezoek aan Bar de Mussel, slapen we prima in de smaakvolle B&B De Musselstee in de Musselstraat in Mussel en genieten in de morgen van een heerlijk ontbijt.

Vekaanzie: Begun

Voor vertrek heb ik altijd een wat opgejaagd gevoel. Gisteravond nog een wasje voor Zoon gedraaid, vanmorgen nog even strijken, huis toch opgeruimd achterlaten, nog wat routes printen. Welke kleren neem ik mee? Mijn Architect haalt ondertussen de huurauto op, het is een Citroën C1, een fijn autootje, en dan vertrekken we.

We lunchen zoals altijd bij Hajé restaurant De Lepelaar bij Lelystad. Dat vinden we fijne wegrestaurants. Op de place-mat staat een sudoku, dat is pas erg, het is nog leuker om je belastingaangifte in te vullen!

Er staat Spaanstalige muziek op en we herkennen direct het nummer Lagrimas Negras, Swaarde Leegte van Harry Niehof.

Het opgejaagde gevoel is verdwenen en we rijden ontspannen verder naar het Noorden.

Omdat Mijn Architect na zijn val nog steeds last van lichte hoofdpijnen heeft, besluiten we nog een stop te maken, bij Hajé Joure houden we een koffiepauze met taartjes. We hebben tenslotte alle tijd. Het is een grijze dag, maar als we noordelijker komen wordt het ietsje lichter.

Op de A7 in de buurt van Groningen passeren we links een bord met ‘Begunt’.

Nu het nog licht is kijken we eerst of we de Tramwerkplaats in Winschoten nog weten te vinden, want deze avond gaan we daar naar toe voor een optreden van Alex Vissering. Het is even zoeken, maar dan weten we het weer.

Als we in Nieuweschans de parkeerplaats van Motel Paradiso oprijden, gaat er een gevoel van opwinding en voorpret door me heen. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaresse. We krijgen kamer 6, dezelfde die we hadden toen we hier voor het eerst waren. Ik heb wat lekkers voor haar meegenomen en ze is er erg blij mee, geeft me spontaan twee zoenen (Groningers stug??). We krijgen het Dagblad van het Noorden en later komt ze nog een vaasje met rode tulpen brengen. Wat voelen we ons welkom!

Ik vind het altijd heerlijk om eerst de tassen uit te pakken en alles in de kasten te leggen. Dan is het echt weer m’n plekje.

We zetten de televisie even aan om naar TV Noord kijken en wat is het eerste wat we zien .... de clip Begun van Harry!

Rond zeven uur vertrekken we naar Winschoten. We zijn mooi op tijd en nemen vooraf een wijntje. We zoeken daarna een plekje op de eerste rij. Het lijkt erop dat we de enige niet-Groningers zijn.

Het is een heel leuk optreden van Alex Vissering. Hij is erg grappig maar ook serieus, hij maakt zich ook zorgen over deze tijd. Hij zingt zo’n prachtig, lief liedje over zijn kleindochter, ontroerend.

Tussendoor laat hij filmpjes zien, Pronkjewailtjes, die dagelijks uitgezonden worden op TV Noord, vooral die met de uilskuikens is geweldig.

Het ‘Westerwolds’ is voor ons weer een uitdaging om te volgen. Hoewel het naar mijn zin te langzaam gaat, gaat het toch steeds beter, ik denk dat ik zo’n 50% kan verstaan. Ach nee, dat is opscheppen, toch wel minder denk ik. Soms duurt het wat langer om het in m’n hoofd te vertalen en dan lacht de zaal al, ik mis dan de clou. Maar dat geeft niks. Er hangt een leuk sfeertje. Alex begroet Koert en Tjakkie Stek, die namen ken ik uit het boek en het lied De Graanrepubliek, maar zijn zij het echt? Volgens Mijn Architect zijn ze er zeker, nog sterker: we zaten met hun aan een tafeltje!

Het is een verrassende avond en ik maak met mijn eenvoudig fototoestel filmpjes. Eens zien wat dat oplevert.

Na afloop staat Alex opeens naast ons en geeft een hand. Hij vraagt wat er met Mijn Architect gebeurd is, ik ben nogal overrompeld, wat een aardige kerel, en we vertellen van het fietsongeluk.

Ik zeg tegen Alex dat ik de filmpjes en foto’s zal sturen en of het goed is dat ik ze op mijn blog plaats. De filmpjes vind je hier en hier. 
Ik koop zijn boek: n stukkie van miezelf, met songteksten en mooie foto’s. Natuurlijk vraag ik of hij het wil signeren.

We rijden terug naar Nieuweschans en dan heerlijk slapen in de geweldige bedden. Het begun van deze vakantie kan alvast niet meer stuk!