Uitgelicht: Vaste stokroos

Toen ik vorig jaar deze stokroos in Perk-2 ontdekte, was mijn eerste reactie: Leuk, stokrozen (Alcea rosea). De bloei begon en ik was lichtelijk teleurgesteld, hè nee: dubbele, vind ik minder mooi en meestal hebben insecten daar weinig aan. En ik besteedde er verder weinig aandacht aan.

Dit jaar hebben ze zich flink uitgebreid, ik ging ze eens beter bekijken en was verbaasd dat ik ze vorig jaar zo links liet liggen. Ze lijken eigenlijk weinig op stokrozen.
Maar wat staan staan ze er schitterend bij! Met toch veel hommeltjes die gewoon tussen alle bloemblaadjes kruipen.

  

Ze zijn halfgevuld in verschillende gradaties en in twee kleuren, zachtgeel en zachtroze. Speuren maar op internet.

Wat blijkt, het is een kruising tussen Alcea rosea x Althaea officinalis, ontstaan door de kruising van Stokroos met Heemst. Eigenlijk moeten ze x Alcalthaea heten las ik.

Verder las ik nog dat de plant al zeker 200 jaar oud is, verloren gewaand, maar weer teruggevonden.

Deze prachtige plant is langlevend en langbloeiend, ze wordt ruim twee meter hoog. De bloemen zijn groter dan van Heemst, maar iets kleiner dan van de Stokroos. 

Ze schijnen goed resistent tegen stokrozenroest, waardoor stokrozen van die lelijke bladeren krijgen. Ze zaaien zich niet uit, maar moeten door scheuren vermeerderd worden en ze houden van een zonnige, droge standplaats. Ze staan nog fier rechtop, ook na windvlagen en slagregens.

De nu nog in cultuur zijnde vallen onder de ‘Park’ serie:

Alcea x Althaea ‘Park Allee’ in zacht geel met roodachtige meeldraden
Alcea x Althaea ‘Park Frieden’ is lichtroze, of meer oudroze met soms abrikoosachtige tinten
Alcea x Althaea ‘Park Rondell’ is donkerder roze.

De eerste twee heb ik zeker, die derde vermoed ik, omdat er verschil in rozetinten is en sommige hebben wat donkerroze strepen. 

Er was ooit een ‘Parktraum’ en er schijnt ook een ‘Poetry’ te zijn. Ik ga maar eens op zoek.

Ik ben de vorige eigenaar in ieder geval dankbaar dat deze planten al in de tuin stonden!