donderdag 10 december 2020

Ta en zijn hennen

Gistermorgen werd ik wakker en dacht: Was dat Ta die kraaide? We hebben zo’n drie hanen vlakbij, waarvan eentje die luid en veel kraait.

Ik ging om half 8 naar beneden, nog in badjas, maar wel met kaplaarzen en maakte het nachthok open. Ta kwam vrolijk te voorschijn, minder bangig dan de eerste dag en begon inderdaad met de buurhanen mee te kraaien. Ik had van zijn vorige kippenmoeder gehoord dat hij een zacht, timide geluid voortbracht. Nou dat viel wel mee, misschien door die buurhanen, maar hij kraaide er vrolijk op los, een paar keer per dag.

Tegen vier uur loopt hij het trapje op naar het nachthok voor zijn tweede nacht.

Vandaag gaan we twee hennetjes halen, een grijze en een witte met donkere vlekjes.

Ze zijn ongeveer 20 weken en ongelooflijk snoezig.


Ik heb een simpele konijnenren gekocht om de hennen in te zetten om te kijken hoe Ta reageert.

Hij raakte nogal opgewonden en de hennen kropen een beetje naar de kant.





Op een gegeven moment doe ik het deurtje van de ren open. Ta komt eerst nog niet naar buiten, maar na wat minuten wel en sprong gelijk op Pru. Die was daar niet van gediend.

Toen probeerde hij op Lucy te springen, maar die is zo klein, die paste achter het deurtje en daar kon Ta niet bij.






Ta ging weer naar binnen. Zo bleven ze elkaar een beetje bekijken. Met zachte dwang schoof ik de meisjes naar binnen. Ik heb ze druifjes en gedroogde meelwormen gevoerd en Ta pakte deze af, maar geen gespring meer.

Tegen vieren was gentleman Ta naar boven, het nachthok in. De meisjes zaten tegen elkaar aangekropen in een hoekje van de ren. Ik heb ze opgepakt en bij Ta in het nachthok gezet, dat ging goed, geen gefladder of geruzie.

Nog even door het raampje gluren en zie ze gezellig bij elkaar zitten. Slaap lekker!


Dit is Pru:


Dit is Lucy: