Beestenspul

Tijdens het opruimen van Perk-3 zag ik in een berg bladeren een grote, dikke slapende egel, ik heb hem maar weer gauw toegedekt en verder met rust gelaten. Na een paar dagen was hij verdwenen en toen kwam de hagel en sneeuw. Maar hij zal het vast redden, in en rond de tuin zijn genoeg schuilplekken.

Net als vorig jaar is het vogelhuis weer in trek bij de mezen. Maar dit jaar was de pimpelmees eerder. Al halverwege maart zagen we de pimpelmezen in en uit vliegen. Met niet aflatende ijver worden alle koolmezen die in de buurt van de nestkast komen weggejaagd. 

In een houdertje vlakbij de kast heb ik wat uitgeplozen wol en veertjes uit het kippenhok gestopt. Toevallig zag ik pa of ma pimpelmees met een wit veertje van Lucy naar binnen gaan.

Omdat het voederhuisje vlakbij de nestkast staat, dus in het territorium van de pimpelmezen, worden de koolmezen daar verjaagd. Maar ze zijn slim, als de pimpelmees een koolmees achterna zit, pakt een andere koolmees zijn kans.

Groenlingen en merels mogen wel komen eten.

Tijdens een stevige hagelbui besloot deze merel maar in het voederhuis te schuilen.

Hij is trouwens met z'n vrouwtje een nestje in het kleine houthok aan het maken.

Blijf hier vandaan, Koolmees:

Haha, echt niet ....

Deze groenling komt ook eten:

Behalve de pimpelmees en de merel, zit er op een andere plek in de tuin ook een nest van koolmezen, de houtduiven nestelen waarschijnlijk in de hoogste populier en in de schoorsteen zitten kauwen.

Helaas heeft de eerste groenling zich al doodgevlogen tegen het raam. Hij stierf in mijn hand.

De volgende morgen zie ik op het schelpenpad iets liggen, een rat? Nee, het is een mol en hij is ook dood. Gepakt door een kat misschien, maar ik zie geen verwonding. Hij heeft nog het hele snipperpad ondermijnd. Ik heb nog nooit een mol gezien en bekijk hem wat beter. De reusachtige graafpoten en een rood neusje. Ik leg hem maar aan de rand van de akker, heeft een buizerd misschien nog een makkelijk maaltje.

Nu de tijdelijke keuken nog in de garage is, zie ik daar met regelmaat Gerald de muis voorbij rennen. Toch maar de muizenval neergezet. Eerst met alleen pindakaas, maar twee dagen gebeurde er niets. Een klein stukje kaas erbij gelegd en wat speltkorrels.

De ochtend daarop zat hij gevangen. Ik nam de val mee en liep een eind het bos in. Daar liet ik hem vrij, zie het filmpje: