Winter Wonderland

Als ik deze morgen de gordijnen open doe, zie ik dit:

Er is vannacht een flinke laag sneeuw gevallen, prachtig! 
Maar eerst de oprit vrijmaken, de buurman waarschuwde als de sneeuw opvriest, kom je met de auto die helling niet meer op. Dus maar gelijk aan de slag, en jawel ... we hebben een sneeuwschuiver! Als Henny straks uit Gouda terugkomt kan hij veilig parkeren.

Bij de achterdeur maak ik ook een klein stukje vrij en dat werd wel gewaardeerd door ons roodborstje.

Verder mag alle sneeuw blijven liggen. Ik ontdek een apart spoor in de sneeuw, volgens de buurman een kat, maar dat ben ik niet met hem eens. Na speuren op het internet is het waarschijnlijk een egel, wat wel gek is, want die behoort te slapen.

In het gat van de berk heb ik een vetblok gestopt, al snel hebben de vogels dat ontdekt:

Ons huis in de sneeuw ...

De te beklagen boomstronken zien er nu nog dramatischer uit:

Achter de tuin:

Het schelpenpaadje langs ons huis met de takkenril ...

... en het rijtje aangeplante rimpelrozen van Jan Wilde een Tuin, sommige hebben al wat uitbottende knopjes:

Je kunt hier gewoon heel de dag voor het raam zitten, gaat niet vervelen.

Winter

Ik heb geen TV, heb ik ook niet nodig. Elk raam hier is een TV, telkens ander beeld. Toen ik vanmorgen onder de douche stond dacht ik even wat is dat voor een rood lampje ... het was de zonsopgang.

Het is zo prachtig buiten, we fietsen in het stille winterlandschap naar de dijk. Als we over de dijk kijken zien we toch weer wat witte dingen op de kwelder liggen. We gaan het maar even oprapen, hoewel men dat blijkbaar liever niet heeft.

We vinden slierten plastic, een N of is het een Z, stukken piepschuim, een plastic fles, een stoelzitting en een schoen. 

Het is hier te mooi en te kwetsbaar om het te laten liggen. We verstoren niets en de vogels zijn heel ver weg.
En het is toch een beetje mijn voortuin☺.

Lauwersmeer

Het is winter! Vanmorgen ijsbloemen op het raam, hoewel dubbel glas. Maar ze zaten aan de buitenkant. Erg mooi!

We gaan vanmiddag mee met een gids van Staatsbosbeheer door het Lauwersmeer. We verzamelen bij activiteitencentrum De Bosschuur, een kwartier rijden voor ons.

Het is de bedoeling dat we in stilte wandelen ... wat een verademing.
We horen wilde zwanen, kleine zwanen, we zien een buizerd en naast de bekende mezen, zien we ook staartmezen en een goudhaantje. De koniks of Schotse hooglanders laten zich niet zien, behalve dan hun poep, gelukkig hardbevroren.

We treffen het wel met dit weer, het is zonnig en bevroren mos en blad knerpst prettig onder de schoenen. De gids zet er stevig de pas in.

Er groeit hier ook aardig wat duindoorn, wat je normaal in de duinen ziet. Volgens de gids zijn ze verspreidt door de vogels en komen ze van de waddeneilanden.
Ze zien er wel wat sliertiger uit dan in de duinen, en vallen ook eerder om. Altijd lekker om zo'n zuur besje in je mond te steken, goed tegen de dorst.

Bij terugkomst brandt het vuur in de vuurplaats en krijgen we warme chocolademelk. Ik proef ervan, het is opgewarmde chocomel, vettig en mierzoet, en het smaakt niet naar chocolade. Maar de warme mok in de koude handen was dan weer wel prettig.
De andere deelnemers vonden het lekker. Ik ben steeds weer verbaasd dat wij blijkbaar zo'n afwijkende, niet gangbare smaak hebben, los van of het dierlijk is of niet.

De wandeling was erg leuk en nu weten we ook een mooi startpunt om het gebied zelf verder uit te pluizen. We drinken nog een wijntje bij het Booze Wijf, bij een prachtige zonsondergang.

Op de kwelder (3)

Met een buurvrouw even naar de dijk. Er staat weer een stevige wind, soms moeten we elkaar zelfs even vasthouden.

We rapen nog wat zooi op van de containers van de MSC Zoe en dan gauw terug ...

... naar een grote kop thee met energieballetjes. Recept vind je hier.

Kwelder (2)

Het is hoogwater en springtij, we lopen naar de dijk en voor het eerst zien we dat het water tot de asfaltrand staat. Het is spectaculair om te zien! Geen kwelder meer te vinden!

Elk moment veranderen de kleuren.

Alle opruimactiviteiten i.v.m. de containerramp zijn gestaakt. 

De wind waait overal doorheen, we gaan gauw verder met ons vierkantje van ruim 6 km.

Op de dijk zelf vinden we wat brokjes schuimplastic, we nemen het maar mee.

We komen een gigantische paddestoel tegen. Met Henny's hand erbij zie je hoe groot!

Op de terugweg komt een flauw zonnetje door.

Zodra we weer thuis zijn maak ik een lekkere warme amandelchocolademelk. Heerlijk om zo uit te waaien en wie weet, hebben we met het oprapen van de piepschuimstukjes wel een vogel of visseleven gespaard.

Kwelder (1)

Het is toch zo geweldig om zo dicht bij het wad te wonen, elke dag ziet het er anders uit.

We gaan even kijken of er nog troep ligt van de containerramp.
Het is lastig lopen, want zoals bekend, zuigen kaplaarzen zich helemaal vast, wat hilarische taferelen oplevert.

Veel verder komen we niet en we zien ook geen rotzooi liggen, dus voor vandaag houden we het hierbij.