Toen we hier in 2018 net een paar weken woonden vond er een spooktocht plaats. Dit jaar is ons bos weer aan de beurt. Ik zie en hoor hoe hard er wordt gewerkt aan de voorbereidingen. Ik ga (nu het nog licht is) een kijkje nemen.
Achter onze tuin:
Op het speelveld:
Aan de kabelbaan wappert een griezel:
Ik besluit voor de harde werkers dezelfde koekjes als in 2018 te bakken, om zelf op te eten of uit te delen.
Omdat het startpunt naast onze tuin is, maak ik daar een vuurtje, leuk voor de deelnemers. Het is een mooie avond en niet zo koud als vijf jaar geleden.
Het is volle maan met een gedeeltelijke maansverduistering. Vanuit het bos hoor ik vreemde geluiden en soms ijselijke kreten. Ik ga niet kijken.
