Never a dull moment

Wat een enerverend begin van deze zaterdag! Eerst een appje om 9:00 uur dat er een boom van ons over het pad buitenom lag.

Er was amper wind, dus dat kan het niet zijn. Het was een wilg die in de takkenril staat en bij de basis voor een deel doorgerot was.

Met ons fijne zaagje was het pad zo weer vrijgemaakt.

Na deze klus aan de koffie en opeens een ‘pok’ tegen een ruit, het meest gevreesde geluid. Weer een groenling, niet tegen het raam met de strepen van de vogelpen, maar daarnaast, tegen de schuifpui.

De pen helpt dus wel, maar omdat hij niet, zoals beloofd, onzichtbaar is, hebben we even gewacht met de rest van de ramen.

De groenling was versuft, met slap nekje. Ik dacht echt dat hij stervende was. Toch maar onder de koude kraan houden.

Hij kwam bij en hapte naar het water. Maar al snel versufte hij weer en gingen de oogjes dicht.

Ik zette hem in het gras onder de berk, waar we hem in de gaten konden houden. Een vrouwtje groenling kwam rond hem heen scharrelen. Na een half uur ging ik kijken of hij dood was, maar als ik hem aaide, gingen de oogjes weer even open.

Na nog een half uur was hij gevlogen. Ik keek naar boven waar de voedersilo hing, en daar zat een mannetje groenling, ik geloof waarachtig dat het dezelfde was. Ik nam een foto, hij bleef nog zitten terwijl ik langzaam dichterbij kwam en vloog toen weg! Het heeft ruim een uur geduurd, maar gelukkig geen begrafenis nodig.

Hoe lelijk ook, ik wil toch wat strepen trekken op de schuifpui, voorlopig. 
Blijkt de stift uitgedroogd. Ik twijfel of ik weer een nieuwe aanschaf, maar wat dan?

Na de verbouwing komt er zelfs nog meer glas, toch maar eens verdiepen in vogelveilig glas en of dat betaalbaar is. 

Want je wilt toch ook niet al je ramen vol met plastic stickers plakken.

Weer een kopje koffie, gaat de deurbel. Een prachtig boeket van familie van een buurman, als dank voor wat we voor hem doen. Wat een aardige verrassing!