donderdag 29 februari 2024

De tuin in februari 2024

Ondanks de kou en vaak regen, waren er deze maand toch een paar dagen dat ik in de tuin aan de gang kon. Een paar perken opgeruimd, wat weggeknipt en een deel van het blad weg, zodat de sneeuwklokjes en de krokusjes wat meer vrij komen. 


Maar de eerste bollen die uitbundig bloeiden waren Iris reticulata:


De bijzondere sneeuwklok, Galantus woronovii is er ook weer en heeft zich zelfs verdubbeld:


Groenpuntertjes, Galanthus ‘Viridapis’ :


En de dubbele ‘Flore Pleno’, met spiegel onder de rokjes gekeken:


Hoepelroknarcisje ‘Julia Jane’. Helaas zijn de slakken al actief. De meeste hoepelrokjes zijn opgegeten.


Net als mijn weinige lenteklokjes:

 
Hier komt een keizerskroon uit de grond piepen:

 
De cyclamen gaan maar door:

Het moestuintje is nu ook opgeruimd en van een nieuw laagje compost voorzien.


De kas is door al het vocht helemaal groen geworden, dus die krijgt ook nog een schoonmaakbeurt, als het iets beter weer is.

Eind januari heb ik tuinbonen en kapucijners voorgezaaid en die groeiden zo snel, dat ik ze 17 februari maar geplant heb.


Regenboog over het wilde Perk-Guillaume, met daarachter een begin van de derde takkenril:

 

Al met al toch een redelijke maand en veel kunnen doen.




vrijdag 2 februari 2024

Kamerplanten G

De laatste van de oude garde is de Graslelie, Chlorophytum comosum. Die heb ik al eeuwen. Het is een van de fijnste planten. Ook deze zet giftige stofjes om in zuurstof. Hij hangt bij Henny in het atelier: 

 
Ik heb een stekje in een pot gestopt en daaromheen en passant een hanger geknoopt:


donderdag 1 februari 2024

Kamerplanten F

Een kleine plant, een Ficus microcarpa ‘Ginseng’, die ik al zeker drie jaar heb. Hij heeft niets met Ginseng te maken, hij kreeg deze naam omdat de wortelstok er op lijkt. Hij komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië en kan in de natuur wel 20 meter hoog worden.

Ik wist niet dat het een soort bonsai-vorm schijnt te zijn. Dus moet ik hem eigenlijk snoeien. Ik vond de bovenste bladeren al zo groot worden, een beetje uit verhouding. Binnenkort zal ik dus maar eens snoeien, hopelijk krijgt hij dan een betere vorm. Misschien kan ik het snoeisel stekken. 


Nog een Ficus, maar dan anders. Ficus benjamina ‘Golden King’. Een tropische bosplant.
Kan een lastige zijn, want als hij het niet naar zijn zin heeft kan je bladval krijgen.

Eigenlijk heb ik hem gestolen. Hij was bij de supermarkt uitgedroogd en dus afgeprijsd, maar de handscanner rekende de originele prijs en verwijderde ik weer. Ik was van plan om na het afrekenen naar de servicekassa te gaan en de plant apart af te rekenen. Helemaal vergeten dus, bedacht ik thuis.




woensdag 31 januari 2024

De tuin in januari 2024

 Ook deze maand viel er een paar keer sneeuw. Hier op 7 januari:


Op 16 januari viel er weer een vers pak:




En op de 18e met fraaie luchten:




Morgenrood ...



Dan gaan we naar de tijd van de Sneeuwklokjes.


maandag 29 januari 2024

Takkenril

November 2018 maakte ik mijn eerste takkenril, er moest omheining komen, want we hadden het geplastificeerde gaas weggehaald èn er was heel veel dood hout en snoeihout wat nogal in de weg lag. Ik begon gewoon zonder kennis van zaken, ik had het nooit gedaan dus ik dacht  dat ik het wel kon, en was best trots op het resultaat.

Ze hebben het ruim vijf jaar volgehouden, maar waren niet bestand tegen de stormen eind vorig jaar.


De eerste werd de tuin in geblazen, de andere vielen juist de andere kant uit naar de buitenkant van de tuin. Gisteren was het mooi weer om er aan te beginnen. Maar nu slaan we eerst een aantal palen, om het wat steviger te maken.

Als die staan ga ik aan de gang om er weer een mooie takkenril van te maken. Ik gebruik al het oude materiaal en wat nieuw snoeihout.





De eerste staat! Nog drie te gaan.




zondag 28 januari 2024

Kamerplanten C

Dit grappige plantje heb ik in december aangeschaft bij Bloemenhuis Balkema in Bedum. Het is een Corokia cotoneaster, ook wel Zigzagstruik genoemd, komt oorspronkelijk uit Nieuw-Zeeland. Hij heeft piepkleine blaadjes. Eigenlijk is het een kuipplant, hij kan in de zomer naar buiten op een beschutte plek in de halfschaduw en voor de vorst weer naar binnen.

Het is nu nog een klein ding, maar hij zou wel 2.00 m hoog kunnen worden. Ook kan hij gaan bloeien met gele stervormige bloemetjes en daarna rode vruchtjes. We zullen zien.


Toen we een keer door de straat van het UMSG liepen vielen mij de reusachtige planten daar op. Vooral één soort vond ik bijzonder, waarvan ik eerst dacht dat ze nep waren. Ik maakte een foto en bewaarde deze met het voornemen, deze plant ooit aan te schaffen.


In november vorig jaar kwam ik hem tegen, voor een redelijke prijs en ik was meteen verkocht.

Het is een Caryota mitis, de Nederlandse naam is Vissenstaartpalm. Hij staat nu in de hoek van de glazen pui in de keuken en ben er erg mee in mijn nopjes. Het voegt gelijk iets toe.


Het is een tropische plant die graag een standplaats met halfschaduw heeft. Dan staat hij dus verkeerd, want dat raam is op het zuiden. Nu gaat het nog wel, maar verder in het jaar zal hij naar de huiskamer moeten verhuizen en moet ik voor die plek weer iets anders verzinnen.


De Citroengeranium doet het altijd goed, maar is nu een rare misvormde slungel geworden. Ik knip hem helemaal terug en heb zodoende heel veel stekjes. Leuk om weg te geven als ze aanslaan! Ze ruiken zo lekker naar citroen en houden muggen op afstand. Het is eigenlijk een buitenplant en kan zodoende in de zomer op de tuintafel staan.

Om hem compact te houden kun je beter de bloempjes er uit knijpen, maar ik laat ze soms zitten omdat ik ze zo lieflijk vind.


Januari 2024:




Nog een plant die ik al jarenlang wil hebben: De Clivia. Omdat deze me zo aan mijn vader doet denken. Hij was er gek mee. Hij verzorgde zijn uit de kluiten gewassen exemplaar met veel liefde. Wij mochten amper in de buurt komen, als we er te dicht langs liepen hoorde je gelijk: ‘Pas op de Clivia!’ Ik zag een kleine staan bij AH, en kon het niet laten ...


Hij bloeit fantastisch:


Na een maand valt de eerste bloem uit ... het feest zal gauw over zijn. Hopelijk krijg ik hem weer in de bloei.


Nog een plant van vroeger, de Crassula of geldboom. Ik had een best groot exemplaar in de jaren 70/80, maar waarom ik die niet meer heb kan ik me niet herinneren. Dus een nieuwe aangeschaft, hoewel deze iets puntiger blaadjes heeft.

Chlorophytum comosum, Graslelie staat bij de G.

vrijdag 26 januari 2024

Kappen

Gisteren kwamen vader en zoon van Het Warmholtje de rest van de gescheurde es kappen. Voor ik het wist lag hij al om.



Voor over een jaar of twee weer een mooie voorraad brandhout:


De takken werden gelijk versnipperd, dus kon ik mooi de paadjes en de kippenren voorzien van verse snippers.


Ik vroeg ook of ‘De Enten’, het clubje in elkaar gegroeide bomen achter in de tuin geknot konden worden. Daarvan liet ik de takken niet versnipperen, ik heb ze nodig om de omgewaaide takkenrillen te vervangen. 




Kamerplanten A

Kamerplanten waren de laatste jaren bij mij een beetje een ondergeschoven kindje in vergelijking met tuinplanten. Het deed me niet zoveel als er eens eentje dood ging. Ik heb een paar soorten al heel lang, zoals de citroengeranium, de graslelie, een sansevieria en nog wat klein grut, waar ik de naam niet eens van weet.
Op oude foto's van mijn vorige woningen zie ik heel veel planten, toen had ik parapluplantjes en een erwtenplantje.

En plots had ik meer zin in kamerplanten. Omdat ik het opeens wat kaal vind, maar ook omdat ze blijkbaar weer meer in de mode zijn en ik waarschijnlijk daardoor word beïnvloed.


Natuurlijk ontbreekt de Aloë Vera niet bij mijn kamerplanten. Ik kreeg er eens eentje van Jan, maar die heb ik helaas teveel water gegeven en de bladeren gingen hangen. Hij zag er heel zielig uit en ik heb hem weggedaan. Van een nog goed blad had ik nog wel de gel geoogst, losgeklopt en als bodylotion gebruikt.
Maar van een kennis kreeg ik weer een nieuw stekje! En die maakte zelf ook weer een stekje. Ik zal ze nu minder water geven. De plant heeft naast de huidherstellende eigenschappen ook nog eens een luchtzuiverende werking.




Dit kleine vetplantje heet in het Nederlands Augurkenplantje. Ik zet hem onder de A, omdat ik de wetenschappelijke naam, Delosperma echinatum niet kan onthouden. Ik heb deze waarschijnlijk al sinds  2020, hij houdt van licht, maar geen direct zonlicht. Hij kreeg op de vensterbank nogal lange sliertjes en er vielen augurkjes af, dus heb ik hem maar in een hangpotje gedaan. Hij bloeit regelmatig met kleine witte bloemetjes:


Laatste aanwinst is een Alocasia zebrina, een mini exemplaar met twee bladeren:


Komt oorspronkelijk in de jungle van Azië voor, daar maakt hij z'n naam olifantsoor waar. Hij kan vier meter hoog worden met bladeren van zo'n anderhalve meter doorsnede. 
Mijn exemplaar is 25 cm hoog en het blad is 8 cm.
De strepen op de steel beschermen hem tegen vraat, met zonlicht is hij slecht zichtbaar.