Spooktocht

Toen we hier in 2018 net een paar weken woonden vond er een spooktocht plaats. Dit jaar is ons bos weer aan de beurt. Ik zie en hoor hoe hard er wordt gewerkt aan de voorbereidingen. Ik ga (nu het nog licht is) een kijkje nemen.

Achter onze tuin:

Op het speelveld:

Aan de kabelbaan wappert een griezel:

Ik besluit voor de harde werkers dezelfde koekjes als in 2018 te bakken, om zelf op te eten of uit te delen.

Omdat het startpunt naast onze tuin is, maak ik daar een vuurtje, leuk voor de deelnemers. Het is een mooie avond en niet zo koud als vijf jaar geleden. 

Het is volle maan met een gedeeltelijke maansverduistering. Vanuit het bos hoor ik vreemde geluiden en soms ijselijke kreten. Ik ga niet kijken.

Kweldertocht met kinderen

Oktober is kindermaand. Daarom worden er ook speciale activiteiten bij ons bezoekerscentrum georganiseerd. Een van die activiteiten is een  kweldertocht voor kinderen met ouders of grootouders. Ik ben zelf meestal niet zo voor kinderactiviteiten, maar op deze dag bood er zich niemand aan om met mijn collega mee te gaan, dus offerde ik mij op.

Het voordeel is dat er ouders/grootouders bij waren, dus hoef je zelf geen politieagent te spelen. We gingen met de huifkar naar de kwelder. Deze keer waren het voornamelijk jongetjes. De vorige keer waren er meer meisjes. Die letten toch wat meer op details en luisteren naar je. Die knulletjes rennen gelijk met hun schepnetjes over de kwelder, maaien als een razende door het water, zodat dat gelijk troebel is en je niets meer ziet.
Wat ook wel weer hilarisch is. Sommigen vonden het heerlijk om lekker vies te worden.

Soms vonden ze het toch wel eng om een krabbetje te pakken of in de hand te houden.

We vingen strandkrabbetjes, garnalen en kleine visjes. Die we natuurlijk ook weer vrij lieten.

Dit knulletje was helemaal in z'n element:

Nog een laatste bloeiende Lamsoor gespot:

Dan gaan we weer terug met de huifkar, het was toch een erg leuke excursie!

Op de terugweg ging ik naast de chauffeur op de tractor zitten.

Muziek op schip

Twee optredens op een schip.

De eerste was op 24 september een solo optreden van Bert Hadders op het schip James Laming in de Noorderhaven.

De tweede was vanavond een try-out van Harry Niehof 's nieuwe solo-programma ‘Op Wier’, mooi optreden! Het schip De Verwondering, in de Sluiskade, is nu een podium. 

We hebben op ditzelfde schip tien jaar geleden een toneelstuk gezien van Theater Te Water, in Nieuweschans. 

 

Disco

In Kloosterburen is een kerkje omgetoverd tot podium, de Nicolaaskerk. Er zijn optredens, lezingen e.d. Er gingen geruchten dat sommigen het iets te vaak klassieke muziek vonden. De bedoeling is toch dat het voor ieders smaak moest zijn. Het idee voor een disco werd geboren. Buren van ons hadden de organisatie op zich genomen.

Het werd een disco van de jaren 70, 80 en 90. Dus een brede keus aan muziek. Ik was vroeger niet zo van de disco, maar dit idee vond ik zo leuk dat we er wel heen gingen.

Omdat ik vanmorgen toch een afspraak bij de kapper had, vroeg ik aan onze kapster of zij mijn haar wilde touperen.

En met een feestwinkeljurkje was ik gelijk in stijl. 

Mijn eigen Travolta Henny kreeg ik zover om een overhemd aan te trekken.

Het was superleuk, niet alle muziek vond ik wat, maar het was vooral heel gezellig.

Het geluidsvolume was op de doelgroep afgestemd. Wij hoefden geen oordopjes bij ons te hebben. Hopelijk wordt dit een jaarlijks evenement, zo trek je ook eens wat andere mensen naar de kerk.