Eindelijk eens blauwe lucht ... ik ga gauw naar buiten en maak een heerlijke wandeling.
Over boerenland, van de ene boerderij en terug via een andere boerderij, naar de Feddemaplas en langs de dijk met als enkel gezelschap de buizerds, de ganzen, een grote mantelmeeuw (en die zijn echt GROOT), witte reiger, fazant en wat weet ik nog meer aan allerlei vogels plus miljoenen dansmuggen. Wat is het hier toch fantastisch mooi!
Ik liep richting Hornhuizen en ging rechtsaf, het wandelpad op van boer Westers, richting waddendijk. Het eerste gedeelte ging prima, maar opeens werd het erg modderig. Ik had gewone schoenen aan, niet slim, en twijfelde of ik verder zou gaan.
Nu houd ik niet van teruggaan, dus ging ik verder, voorzichtig langs de kanten op de graspollen. Niet uitglijden op die glibberige klei, want er zal hier voorlopig niemand langskomen.
Na veel geploeter kwam ik bij het sprookjesachtige bosje bij de Feddemaplas. In juni 2020 was ik hier voor het laatst. Ik ben weerl enthousiast over beide, het bosje en de plas. Het ligt hier heel bijzonder zo tussen de akkers.
Het waterschap kocht in het verleden een deel van het eigendom van ene Feddema, om de klei te gebruiken voor de dijk. Het ontstane gat liep vol met water en is nu een waardevol natuurgebiedje, inmiddels in handen van het Groninger Landschap.
Als ik kruip-door-sluip-door het bosje met de grillige wilgen betreed, voel ik me als een kind op een magisch plekje, een plek die niemand verder weet.
De dansmuggen leken wel elfjes:
... en zie in de verte de contouren van ons huis:
Mooi voor donker thuis. Het was een flinke wandeling van twee uur, iets meer dan 9 km. Ik had de app Relive ingeschakeld, dan kun je nazien hoe de tocht was.
Ook de heen en weertjes zijn duidelijk terug te zien:
