donderdag 1 september 2011

Red Hat Society


Bent u ze wel eens tegengekomen?
Dames in het paars gekleed, met rode hoeden? Uitbundig, bizar soms, met veren boa’s, handschoenen en glittersieraden?
Dat zijn leden van de Red Hat Society. De Red Hat Society is overgewaaid uit de VS en heeft al in veel steden een afdeling, chapter genaamd, en wereldwijd miljoenen leden.
Naar aanleiding van het gedicht ‘Warning’, eergisteren in Dinsdag Dicht, hier wat meer informatie.

In 2005 stond een artikel in het NRC Handelsblad:
De Red Hat Society is min of meer toevallig ontstaan. Geïnspireerd door het gedicht ‘Warning’ van de Engelse dichteres Jenny Joseph uit 1961 had ene Sue Ellen Cooper uit Californië een vriendin, eveneens in de vijftig, een rode hoed cadeau gedaan. In dat gedicht waarschuwt de ik-figuur dat ze ongepaste dingen gaat doen als ze oud is, bijvoorbeeld in het paars gekleed zal gaan met een rode hoed erbij ‘die me niet staat en me niet past’. Met andere woorden: lekker puh.
Toen Cooper met een groep vriendinnen een keer thee ging drinken, deed de hele groep voor de grap een rode hoed op. Weer andere vriendinnen hoorden ervan en deden hetzelfde. Na publicaties in een paar kranten en tijdschriften en een uitzending van de Today-show in 2000 was een beweging geboren.
Lees hier het artikel verder.

Werd er in het artikel nog over 12 afdelingen in Nederland gesproken, inmiddels zijn er wel honderd chapters!
Degene die een plaatselijk chapter opricht wordt de Queen genoemd. De leden, die 50 jaar of ouder zijn, heten Red Hatters en kiezen een naam en een (adellijke) titel. Ook de chapters zelf hebben vaak prachtige namen. De enige regel is een rode hoed en paarse kleding. In de maand dat je jarig bent mag je het omdraaien, dus een paarse hoed en rode kleding.
Vrouwen die nog geen vijftig zijn kunnen zich al aansluiten en worden Pink Hattertjes genoemd, zij dragen een roze hoed en lila kleding tot hun 50ste verjaardag. Zo is het juist een feest om 50 jaar te worden, want dan mag je eindelijk die langgekoesterde rode hoed op.


Vrouwen van middelbare leeftijd hebben naast werk, zorg voor kinderen, gezin en huis en (misschien nu ook) de zorg voor ouders, dragen maatschappelijk bij, doen vrijwilligerswerk. En we blijven dat doen, natuurlijk, maar één keer per maand gaan we los met ons chapter en één ker per jaar landelijk. Het gaat bij de RHS om plezier en vriendschap na je vijftigste. Verder geen enkele andere doelstelling.


Juist in deze tijd dat jong en mager het overheersende schoonheidsideaal is, lijkt het of vrouwen van 50+ niet meer mogen meetellen, onzichtbaar moeten zijn, grijze muizen. Er bestaan zelfs lijstjes van welke kleding je niet meer zou mogen dragen, hoe lang je haar nog mag zijn! Wie verzint die lijstjes? Met welk doel? Waarom doen sommige vrouwen of die lijstjes wetten zijn waar je je aan moet houden? Waarom zijn wij vrouwen zo streng voor elkaar?


Daar hebben wij Red Hatters geen zin in! Je lekker uitdossen in bizarre, gekleurde kleding, over the top met rode hoeden, boa’s en sieraden en samen plezier maken en ... een nog niet eerder ontdekte persoonlijkheid komt plots boven. Je moet wel een beetje over een bepaald soort gekte beschikken.
En hoe oud je ook wordt, meisjes houden nog altijd van verkleedpartijtjes.


Wat leeftijd betreft, bekijk ook eens dit stukje van deze grootmoeder op youtube.
En hier een interview met haar. Ze zou best een Red Hatter kunnen zijn!