Tuin in augustus

Veel kleur in de tuin, een mooie dag om wat foto's te nemen.

De druiven zijn dit jaar wat minder talrijk, maar de pergola raakt wel wat meer begroeid ...

 

... hoewel de ranken liever richting houthok gaan, logisch daar is het zuiden, maar ik dwing sommige wel om de andere kant uit te gaan, ik bind ze gewoon vast.

Het kikkertje heeft het nog steeds naar z'n zin in de kuip.

De kleur van de Reigersbek (Erodium manescavii) in het Stenen tijdperk knalt er wel uit! 

In het Witte perk, verschillende tinten wit. Sneeuwsteraster (Aster divaricatus) links en Echinacea 'Virgin' rechts.

De vaste stokroos is dit jaar wat minder uitbundig, het is ook wel erg vol daar. Ik denk dat ik ze volgend seizoen wat meer ruimte moet gunnen.

Rudbeckia in Perk-1 is altijd een feestje!

Een bel bij de poort, staat leuk, maar we horen hem niet ... de buurman wel.

Kippenzorgen (1)

Na de verhuizing is Ruby gestopt met eieren leggen. Op 16 augustus kwam er nog een eitje, maar daar is het bijgebleven. Het zou winterstop kunnen zijn, hoewel ze vorig jaar gewoon door bleef leggen. Het kan ook nog de stress van de verhuizing zijn. Nu hebben we de kippen niet voor de eitjes, maar als er niet gelegd wordt is er meestal iets aan de hand.

Opeens zag ik dat er wel heel veel veertjes overal lagen. Ruby gaat in de rui! Ze gaat er steeds zieliger uitzien. Verwennen maar met gedroogde meelwormen en vlokreeftjes en extra vitamientjes. Het hoort erbij, hopelijk gaat het snel.

 

Open Tuinen Estafette

De afdeling van Groei en Bloei, Stadskanaal, is dit weekend als laatste te bezoeken. We gaan met tuinvrienden Jan, Henri en Annie.

We bezoeken De Stonefarm in Stadskanaal en Acht is meer dan duizend in Onstwedde. De Stonefarm is een vrij grote tuin van 2 ha en, zoals de naam zegt, vind je er veel stenen en zwerfkeien. Mooie planten, bomen en heesters, leuke paadjes en grote gazons. Ook veel, zoals ik het noem, frutsels. Vaak heel leuk, zoals een hagedis van ijzer hier en daar, maar het blijft oppassen dat het niet teveel afleidt van de planten. In zo'n grote tuin kan wel wat, ik moet mezelf ook altijd terechtwijzen als ik weer iets neerzet.

Het is zeker een mooie tuin om te bezoeken. We werden door de eigenaars ook hartelijk ontvangen met koffie en wat lekkers.

Heel groot blad!

Henny tussen de theepotten ...

De volgende tuin heet Acht is meer dan duizend, een naam waarover je je afvraagt wat dat zou betekenen. Acht is geen getal, maar bedoeld in de betekenis ‘ergens acht op slaan’, aandacht aan besteden en dat is dus meer waard dan bijvoorbeeld duizend euro.

Een tuin van 3500 m2, verdeeld in verschillende tuinkamers. Er zijn ook plantjes te koop. Mooie tuin met lekker volle borders. Veel fruitbomen en bessenstruiken. De eigenaar maakt daar vruchtenwijn van.

Henri gaat hier helemaal op in de tuin.

We mogen verschillende soorten proeven. Zoals rode bes, braam, blauwe bes. Sommige vind ik wel lekker, hoewel het veel zwaarder dan wijn smaakt en sommige vind ik niet lekker. We kopen een fles rode bes, smaakt meer naar een dessertwijntje. Misschien leuk in een klein glaasje bij Eet Lekker Mee.

Dagje Buitenpost

Ik zag dat er een Flower Power markt in Buitenpost werd georganiseerd. De tekst van de site was zo dat het me wel wat leek. Workshops en activiteiten op gebied van duurzaamheid, lokaal eten, zelf(voorzienend) aan de slag enz. Het sfeertje was leuk, maar verder viel het wat tegen. Voornamelijk kraampjes met (hippie)kleding en sieraden. Veel hippies die er nog steeds zo uitzagen als destijds, alleen nu overwegend met grijs haar. De workshops waren me net tè alternatief. Het was wel een bijzonder terrein, veel bomen. Dat was fijn want het is een van de warmste dagen. Mooi gebouwtje ook. Na een heerlijk ijsje gingen we weer.

Omdat we nu toch in Buitenpost zijn kunnen we gelijk door naar de Botanische Tuin De Kruidhof, dat spreekt me meer aan.

Prachtige tuin en heerlijk rustig door het warme weer.

Deze moet ik ook maar eens zaaien:

Behalve de mooie aangelegde thematuinen is er ook een wild deel. Altijd leuk!

In het tuincafé nemen we nog een heerlijke ijskoffie en keren weer huiswaarts.

Dagje strand Delfzijl (2)

Net als vorig jaar willen we weer een dagje naar het strand. Dit gaat waarschijnlijk een jaarlijks terugkerend iets worden. Het strand van Delfzijl is een bijzondere plek, met aan de ene kant het gevoel van nep en aan de andere kant geeft het zo'n prettig strandgevoel. We gaan weer eerst iets dinken bij het Eemshotel. Helaas zijn op het terras alle plekjes in de schaduw bezet, zodoende gaan we binnen zitten, maar dat is toch minder leuk.

We wandelen over het strand en als ik een foto van Henny wil maken, vraat een voorbijganger of hij een foto van ons samen zal maken. Dat is goed, maar hij begint al te knippen terwijl we nog niet goed zaten, en ook weer als we opstaan. Hilarisch als we de vele foto's die hij nam achteraf terugzien. 

\

Aan het eind van het strand komen we weer het tentje op poten tegen waar we vorig jaar nog een patatje aten. Nu is het gesloten. Best een lastige plek om een onderneming rendabel te houden. Voor ons wel jammer, want we vinden het een fantastisch plekje.

Op de terugweg, na eerst nog op de goedkoopste plek van Groningen (Uithuizen) getankt te hebben, rijden we naar Noordpolderzijl om dan daar maar een terrasje te pakken, wat geweldig was, met leuke gesprekken met mede-bezoekers.

Het was echt weer een heerlijk stranddagje!

Een nieuw kippenverblijf (3)

Vandaag gaan Ta en Ruby verhuizen naar hun nieuwe stek. Ik heb in het nachthok een dikke laag hennepstrooisel gelegd. In het legnest extra tabakstelen, boekweitdoppen en boerenwormkruid. Lekker knus.

Mijn broer mag het lint doorknippen, hij heeft zoveel bijgedragen aan de totstandkoming van dit project. Hiermee verklaren wij het nieuwe kippenverblijf voor geopend. Ik heb er lang genoeg op moeten wachten!

Dan de kipjes halen. Best stressvol, ze houden er niet van om opgepakt te worden. Nu we ze toch in handen hebben, gelijk maar een drupje anti luis/worm in het nekje.

Eerst in de voorren, dan kunnen we de konijnenrekjes uit de oude ren halen en daarmee een stukje afzetten, wat ik ingezaaid heb met ‘kippentuintje’, hoewel het niet echt de tijd is om te zaaien, denk ik.

Eerst vonden de kippen alles interessant, nieuw scharrelplekje, maar opeens waren ze het zat, alsof ze zeiden: ‘Was leuk, maar nu willen we weer naar huis!’ Ruby begon als een gekooide tijger langs het hek heen en weer te lopen. Ze kunnen niet vliegen, maar wel heel hoog springen. Ruby sprong bijna over het hek van de voorren. Dus toen deze ren afgesloten. Toen de zon bijna onderging werd Ta onrustig. Hij wist niet waar hij naar toe moest om te slapen.

Ik heb ze maar zelf in het nachthok gezet. De volgende morgen kwamen ze niet naar buiten.
Ze snapten het nieuwe trapje niet. Ruby had het de komende dagen wel door, maar Ta snapte het niet. We hebben het trapje een paar keer veranderd. We dachten ook dat Ta het niet zag, het hok is van zwart materiaal en het is nogal donker binnen. Ik had ergens gelezen dat kippen in donker slecht zien. Dus zette ik een lampje binnen. Ta viel ’s morgens telkens van het trapje. Snapt hij het niet of ziet hij het niet? Dus maakten we een beveiliging, een soort trapleuning. Nu ging het iets beter, maar toch nog niet helemaal naar onze zin.
De rennen waren inmiddels geaccepteerd. Ze onderzochten alle plekjes en hoekjes. Ze vonden gauw een favoriet plekje onder het leghok, beschut en droog.
Ik had geen idee dat kippen zo honkvast zijn, wat een gedoe, zo'n verhuizing. Gelukkig is dit verblijf permanent. Al gauw kwamen we er achter waarom Ta zoveel moeite met het trapje had.