Wat een groeikracht in de tuin! De vijf kleine plantjes van Geranium ‘Spessart’ die ik vorig voorjaar plantte in Paal&Perk zijn gigantisch gegroeid.
Geranium ‘White Ness’ daarentegen groeit juist heel langzaam in het Witte Perk:
Het zijn beide macrorrhizum, dus zouden het overal goed moeten doen. Misschien komt het nog voor de ‘White Ness‘.
Geranium nodosum op Talud 2 vind ik ook een prachtige soort:
In Perk-1 neemt de Akelei weer een groot deel van het perk in, in allerlei kleurtjes:
Op vele plekken staat Lievevrouwebedstro nu in de bloei, een feestje om te zien. In het L-perk vechten ze met het Daslook om plaats en aandacht:
Ajuga reptans, Kruipend zenegroen wurmt zich daar ook nog tussen en het Gebroken hartje, Dicentra ‘Valentine’ houdt daarnaast dapper stand.
Alle vlieren staan in de bloei, en de rode begint dit jaar ook voor het eerst, prachtig die roze bloesem:
Blik op het Snipperpad met links de vele Boshyacinten en de flink groeiende Engelwortels en rechts de uitbundig bloeiende Hoornbloem:
Alles groeit gigantisch, we hadden warme dagen deze maand, maar ook ongelofelijke plensbuien.
Ondertussen zijn we een nieuw projectje begonnen, in de zijtuin komt een ommuurd tuintje met een knipoog naar Louis le Roy. Deze eigenzinnige man (1924-2012), die het tuinprincipe Ecokathedraal bedacht, is voor ons een inspiratie. Een ikoon in de jaren zeventig, daarna verguisd en vergeten, maar de belangstelling voor zijn werk en zijn filosofie neemt nu weer toe.
Hij was een pietje precies met stapelen, maar mijn Henny is denk ik nog preciezer, op de millimeter worden oude stoeptegels gestapeld:
Oude zooi krijgt een ‘kunstig’ tweede leven:
De door ons zo genoemde stoepa's, nog uit Gouda, komen weer van pas. Het zijn mooie oude keramisch verglaasde schoorsteenkappen en staan leuk op het muurtje.
Truus, een grijskleurige kunststof buste uit een lingeriewinkel, ooit gekocht op de rommelmarkt in Rotterdam, heb ik jaren bewaard om er ooit ‘iets mee te doen’. Ze kreeg een laag primer en daarna werd ze gespoten met verf in roestkleur.
Nu mag ze in de Le Roy tuin, bovenop een restant van een Esdoorn, die van schrik spontaan ging uitlopen.
Een ander ding wat weer hergebruikt wordt is een grote aluminium plaat met ronde, bolle glaasjes. Het was, meen ik, ooit een project van een student die het achterliet in het atelier van Henny. Steeds weer meegesleept, van de verschillende ateliers, naar opslag enz. in afwachting tot het misschien weer opgehaald zou worden. Ook meeverhuisd naar Groningen. Ik bedacht dat het misschien wel leuk als tuinpoort zou zijn aan de rechterkant van het huis.
Er moest een stukje afgeslepen worden, het kreeg een houten frame (dat nog zwart geverfd zal worden) en voorzien van scharnieren. Mocht iemand het nog claimen als zijn eigendom, is het wel ietsje veranderd.
