vrijdag 26 januari 2024

Kappen

Gisteren kwamen vader en zoon van Het Warmholtje de rest van de gescheurde es kappen. Voor ik het wist lag hij al om.



Voor over een jaar of twee weer een mooie voorraad brandhout:


De takken werden gelijk versnipperd, dus kon ik mooi de paadjes en de kippenren voorzien van verse snippers.


Ik vroeg ook of ‘De Enten’, het clubje in elkaar gegroeide bomen achter in de tuin geknot konden worden. Daarvan liet ik de takken niet versnipperen, ik heb ze nodig om de omgewaaide takkenrillen te vervangen. 




Kamerplanten A

Kamerplanten waren de laatste jaren bij mij een beetje een ondergeschoven kindje in vergelijking met tuinplanten. Het deed me niet zoveel als er eens eentje dood ging. Ik heb een paar soorten al heel lang, zoals de citroengeranium, de graslelie, een sansevieria en nog wat klein grut, waar ik de naam niet eens van weet.
Op oude foto's van mijn vorige woningen zie ik heel veel planten, toen had ik parapluplantjes en een erwtenplantje.

En plots had ik meer zin in kamerplanten. Omdat ik het opeens wat kaal vind, maar ook omdat ze blijkbaar weer meer in de mode zijn en ik waarschijnlijk daardoor word beïnvloed.


Natuurlijk ontbreekt de Aloë Vera niet bij mijn kamerplanten. Ik kreeg er eens eentje van Jan, maar die heb ik helaas teveel water gegeven en de bladeren gingen hangen. Hij zag er heel zielig uit en ik heb hem weggedaan. Van een nog goed blad had ik nog wel de gel geoogst, losgeklopt en als bodylotion gebruikt.
Maar van een kennis kreeg ik weer een nieuw stekje! En die maakte zelf ook weer een stekje. Ik zal ze nu minder water geven. De plant heeft naast de huidherstellende eigenschappen ook nog eens een luchtzuiverende werking.




Dit kleine vetplantje heet in het Nederlands Augurkenplantje. Ik zet hem onder de A, omdat ik de wetenschappelijke naam, Delosperma echinatum niet kan onthouden. Ik heb deze waarschijnlijk al sinds  2020, hij houdt van licht, maar geen direct zonlicht. Hij kreeg op de vensterbank nogal lange sliertjes en er vielen augurkjes af, dus heb ik hem maar in een hangpotje gedaan. Hij bloeit regelmatig met kleine witte bloemetjes:


Laatste aanwinst is een Alocasia zebrina, een mini exemplaar met twee bladeren:


Komt oorspronkelijk in de jungle van Azië voor, daar maakt hij z'n naam olifantsoor waar. Hij kan vier meter hoog worden met bladeren van zo'n anderhalve meter doorsnede. 
Mijn exemplaar is 25 cm hoog en het blad is 8 cm.
De strepen op de steel beschermen hem tegen vraat, met zonlicht is hij slecht zichtbaar.