zondag 26 april 2020

Wit in april

Kleine witte bloemetjes, ik hou ervan! Tussen al de blauwe Vergeet-me-nietjes ontdekte ik een witte. Die wordt verplaatst naar het Witte Perk.



Prachtig èn lekker, vóór de bloei smullen van het blad en nu van de bloemen, Daslook
(L-Perk en Zuiderperk):


 
Witte klaverzuring, Oxalis acetosella (L-perk):


Boshyacint (Perk-4):

Damastbloem, Hesperis matronalis ‘Alba’ (Witte perk en Perk-1)


Scheefkelk, Iberis sempervirens (Berkperk enStenen Tijdperk):


Fluitekruid, Anthriscus sylvestrus, gewoon prachtig (Perk-2):


Wit Robertskruid, Geranium robertianum ‘Album’ (Witte perk, Perk-1)


Bochtig look, Allium Zebdanense (Witte perk):


Door de hele tuin kom je het tegen, Lievevrouwebedstro, Galium odoratum:


En natuurlijk duizenden Madeliefjes, Bellis perennis:

Een niet zo'n klein bloemetje, maar wel een heule mooie: de Dichtersnarcis, Narcissus Poeticus var. recurvus (Witte perk en Berkperk)


vrijdag 24 april 2020

Boshyacint

Als je een tuin hebt komen er allerlei nieuwe dingen op je pad, zeker als er nog diverse planten van de vorige eigenaar staan.


Zoals de Wilde hyacint. 
Ik dacht altijd, je hebt de gewone hyacint had en de Wilde hyacint. Dat is te simpel gedacht.
Ik heb in Perk 4 een flink stuk dat vol staat met boshyacinten.
Welke? Op speurtocht werd het almaar verwarrender.


Ik heb witte, roze en blauwe/paarse. Met smal blad en met breed blad.


Wilde hyacint, Boshyacint, Blue bells, Hazenklokje (Hyacinthoides non-scripta).
Deze heeft smal blad, geurt heerlijk en de bloemen hangen naar een kant, dus hoopte ik dat een deel van de mijne deze soort zou zijn. Maar ze geuren niet.


Ik raadpleeg de app Obsidentify, de identificatie is onzeker.
Afhankelijk van de foto geeft hij een enkele keer Wilde hyacint aan, maar vaker de Basterdhyacint, Hyacinthoides x massartiana (H. non-scripta x hispanica), ook wel Kruishyacint genoemd.
De breedbladige is vrijwel zeker de Spaanse hyacint (Hyacinthoides hispanica):


Ik denk niet dat ik het Hazenklokje heb. Maakt het uit? Nee, nu ik weet dat ze toch kruisen en dat een ‘zuivere’ vorm zeldzaam is.
Leuk vind ik ze toch wel, alleen dat ze zo opgepropt zitten en beide soorten door elkaar heen hangen vind ik niet zo fraai.
Ook maken ze wel heel erg veel blad en het duurt lang voordat dat verdwenen is. En wat moet er dan op die plek staan, als ze eenmaal verdwenen zijn?


Ik heb geprobeerd een paar uit te scheppen, dat valt niet mee, de bollen zitten ongelofelijk diep en de bloemen braken af.
Na de bloei nog maar eens proberen om ze wat te verspreiden, of misschien pas in de herfst. Ik zou graag beide soorten uit elkaar zetten.


Verder las ik dat merels en duiven graag er tussen naar voedsel zoeken en zo weleens een bolletje een eind wegzwiepen, soms meters ver weg. 
Nu snap ik waarom dit jaar een roze boshyacint in m’n witte perk staat.









maandag 20 april 2020

Bloembollen

Langzamerhand komen er steeds meer bloembollen in mijn tuin. Na de vele Sneeuwklokjes, die zo lang bloeiden, wacht ik met spanning op de Winterakonietjes, een van de soorten van de Nijssen bollen die ik het laatste aangeschaft heb. 

18 januari
7 februari

Ik heb de ene helft onder de berk geplant en de andere helft bij de Amorpha. Ik kijk ze bijna de grond uit, speurend op m'n knieën. Eindelijk zie ik de eerste. De rest duurt nog lang, ik dacht dat ze vroeger bloeiden. Onder de berk komen alle geplante bolletjes op, bij de Amorpha maar drie. 
2 februari
4 maart
Op verschillende plekken in de tuin staan ook Krokussen. Lila, paarse, gele en witte.

2 februari


7 februari
23 februari

7 maart
Fijn voor de hommels. Zo grappig als ze dreigend een pootje opsteken als je te dichtbij komt.
Ik heb nog niet veel soorten narcissen, alleen wat er nog van de vorige eigenaars staat, kleine en grote gele. De Dichtersnarcis die ik pootte bloeit nog niet.


4 maart
Ik had wat potjes gekocht met Breedbladige vogelmelk (Ornithogalum Balansae) en deze eerst nog in de kamer laten staan. Toen ze bijna uitgebloeid waren heb ik ze in het Witte Perk gezet, waar ze nog een keer gingen bloeien.

Blauwe druifjes mag ik ook graag zien. De witte variant had ik vorig jaar in de tuin gezet, en ik zie nu dat ze toch wat blauwer zijn geworden, wel heel mooi licht hemelsblauw.

5 april

11 april
17 april 
Dit mooie tulpje verraste me vorig jaar al. Inmiddels weet ik dat het de Tulipa Tarda is:



De volgende die gaat bloeien is de Chionodoxa luciliae, Sneeuwroem.
Volgens de beschrijving zou de kleur lavendelblauw zijn, maar ze zijn wat donkerder.


Maar als ze wat langer open zijn, worden ze wel lichter.



7 april
De Allium zebdanense bloeit vroeger dan beschreven staat, zou mei/juni moeten zijn.
Mooie witte trosjes, die wel op wat slungelige steeltjes groeien. Vandaar de Nederlandse naam Bochtig look. Door de harde wind gaan ze plat op de grond liggen. Ook knakken er soms wat steeltjes, maar ze blijven wel lang mooi in een vaasje. Jammer dat maar een klein deel opgekomen is, maar we zullen zien wat er volgend jaar van komt.



11 april
Tot slot een vreemde eend in de bijt, tussen de donkerroze tulpen staat opeens deze rood-gele. Ik kan me niet herinneren dat die er vorig jaar was. Toch leuk!

20 april


Nu maar wachten op de rest van de bollen.


vrijdag 17 april 2020

Schelpenpaadjes (1)

Aan het werk om gras te verwijderen. Genomen door de wildcamera. Het begint op te schieten, gelukkig maar want het is zwaar werk. Je bent gras niet zomaar kwijt, als je niet ook een deel van de wortels weghaalt, staan er in no-time weer groene sprietjes.


Vandaag komen de schelpen. We hebben zes kuub besteld om alle paadjes van schelpen te voorzien. We schrikken wel even als we zien hoeveel dat is!

Aan de zijkant van het huis hebben we een dekzeil klaargelegd, maar de vrachtwagen kan er niet inrijden, hij moet op de weg blijven. Het zeil moet naar voren. Om te lossen verspert hij de hele weg. 





De chauffeur stort steeds een deel en help dan mee scheppen omdat de schelpen op de weg rollen. Gelukkig is het niet druk. Als we bijna klaar zijn, staan er inmiddels vier auto's geduldig te wachten. Hier zijn ze niet zo moeilijk, blijkt maar weer.
Als de vrachtwagen vertrokken is verwijderen we nog zoveel mogelijk van de rand van de weg.

Dan kan het uitrijden beginnen, naar de paden die ik zoveel mogelijk onkruidvrij heb gemaakt. We storten een eerste laag en als die ingelopen is, komt er nog een tweede laag over. Het ruikt naar zee. Alsof we het strand naar onze tuin brachten.
Ik vind het een prachtig gezicht!