Keizerskroon

Afgelopen herfst heb ik twee bollen van de Keizerskroon aangeschaft. Ik had nooit aandacht voor deze plant, omdat ik dacht dat ze altijd oranje waren. En dat is niet mijn tuinkleur.

Maar ik ontdekte dat er ook gele en rode bestaan, en omdat ze een ‘vossengeur’ verspreiden zouden ze mollen en woelratten weghouden. Van de mollen heb ik weinig last, maar de gangen en gaten die de woelratten of -muizen (ik weet het niet, ik heb ze nooit gezien) maken, storen me wel. Vooral in het Berkperk en in de nieuwe perken van de Le Roytuin. Ook onder de paadjes daar. Soms zakt mijn voet helemaal weg.

In het blaadje van Velt las ik nog een andere tip: ze zouden niet van menselijke urine houden. Ook maar uitgeprobeerd. Gewoon ochtendplasje verdunnen met water en in de gaten gieten.

Wat precies geholpen heeft weet ik niet, maar de gatenmakers zijn verhuisd naar de achterkant van de tuin. Daar mogen deze beestjes vooralsnog hun gang gaan.

Maar goed, die Keizerskroon dus. Fritillaria imperialis. Familie van de Kievitsbloem. Ik moet zeggen, ik ben helemaal om! Wat een schitterende plant. 

Dit is de ‘Early Passion’, op 17 maart:

En dit de ‘Red Beauty’:

‘Early Passion’, 21 maart:

‘Early Passion’, 25 maart:

‘Red Beauty’, 29 maart:

‘Early Passion’, 29 maart:

En dan wordt het 31 maart, de laatste dag van een fantastisch mooie maand, zo bizar ... sneeuw en ijskoude oostenwind. 

‘Red Beauty’ houdt dapper stand, die is ook nog wat lager (in de rode cirkel).

Er valt weinig te zien door het raam. Even naar buiten ... en daar ligt de eens zo fiere ‘Early Passion’:

Ik durf er niet aan te komen, bang dat de steel alsnog knakt. 

Geduldig wachten tot het beter wordt.

Achter in de tuin:

Het kippenhok:

Uit het raam aan de voorkant van het huis, mèt een Apache helicopter:

En dan twee dagen later ... o, wonder ... ‘Early Passion’ richt zich weer op! 

Ongelofelijk wat een kei van een plant. Ze komt dan ook oorspronkelijk van Afghanistan, Iran, Pakistan en Kashmir-gebergte.

De Wilde Tuin (1)

NRC is samen met de universiteit van Tilburg een project gestart waar je aan kunt deelnemen: De Wilde Tuin … wat gebeurt er wanneer je een leeg stukje van de tuin een jaar lang niet aanraakt. Ik heb me aangemeld en ontving bij de bevestiging 4 piketpaaltjes om een deelmeter af te zetten.

Grappig is dat ik dit al van plan was in de Le Roy tuin. Dit deel van de tuin was tot voor kort nog een grasveldje. Er staan muurtjes van oude stoeptegels en er zijn twee perkjes gemaakt, Perk Louis en Perk Guillaume.

Ik wilde gewoon afwachten wat er gebeurt. Wel grasjes weghalen omdat ik denk dat het anders na een jaar weer gewoon een grasveldje is.

In perk Guillaume heb ik voor het NRC-project de vierkante meter afgezet met de paaltjes. De bedoeling is foto’s er van te maken en verslag van doen.

De eerste wilde plantjes verschijnen al snel: paardebloem en veldkers.

Het leuke is dat er meer dan 8000 deelnemers zijn, dus is er zomaar 8000 m2 wildernis bij in Nederland!

Op dit moment valt er nog niet zo veel te melden. Ik hou me al niet helemaal aan de eis om helemaal niets te doen. Een van de populieren heeft dit jaar ongelooflijk veel katjes en de hele tuin ligt nu vol met die dingen. Daarnaast verschijnen er duizenden zaailingen van de esdoorns. Die verwijder ik sowieso uit de tuin, maar dus ook uit het proefstukje, want als je te lang wacht krijg je ze er niet meer uit. En ik heb al genoeg esdoorns.

Mijn hen Ruby Tuesday wordt wild van de verse populierkatjes. Misschien smaken ze wel zoet?

Of denkt ze dat het vette rupsen zijn? Als ze uitgedroogd raken zijn ze niet meer interessant.

Ik heb wel even gezocht of het kwaad kan, maar ik kan niks vinden over giftigheid bij populieren.

De eerste opdracht is het testen van de waterdoorlatendheid: graaf een gat van 15x15x15 cm en giet er 3 liter water in. 

Check met een stopwatch hoe lang het duurt voordat het water helemaal is weggelopen. 

Bij mij duurde het op dat plekje ruim een kwartier.

Ook moet je de gezondheid van de bodem onderzoeken en welke bodemdieren en regenwormen voorkomen. Dat moet ik nog doen.

Ik vind het erg leuk om hieraan mee te doen!

Excursie Westerkwartier

Vandaag gaan we mee op excursie. Ik ben lid geworden van de Nederlandse Tuinenstichting en kreeg via hen een uitnodiging voor het Groen Erfgoedcafé, georganiseerd door erfgoedorganisaties. Dit jaar vindt het plaats bij de Coendersborg in Nuis. De stinzenplanten, börgbloumkes in het Gronings, staan hierbij centraal.

We starten in het Dorpshuis De Vrijborg met koffie en koek en een lezing over deze planten.

De lezing zou gehouden worden door Heilien Tonkens, dè specialist op het gebied van stinzenplanten. Helaas moest zij afzeggen en werd er waargenomen door Henk-Jan v.d. Veen, boswachter communicatie bij Staatsbosbeheer.

Daarna volgt de excursie onder leiding van vrijwilligers van het Groninger Landschap. Met een bus rijden we naar het Iwema-Steenhuis in Niebert en krijgen uitleg over steenhuizen en hun tuinen en geschiedenis.

Hier staat de dikste beuk van Groningen, een imposante boom! Voor de beuk poseert

Els De Boer, tuinontwerpster in Warffum.

Daarna wandelen we via ’t Pad, een eeuwenoude verbindingsweg, naar de Coendersborg.

Terwijl de gids van het Groninger landschap uitleg geeft over de borg, en de daarnaast gelegen boerderij Börgbloumke, kon ik nog even toevoegen dat ik die naam gegeven heb.

In de stal van de borg is een glazen huis gebouwd, dat dienst doet als vergaderplek, scheelt stookkosten denk ik. In de nok nestelt een kerkuil.

We zagen wel wat soorten stinzenplanten, maar ik vond het een beetje tegenvallen. Toch was het een erg leuke middag. We eindigen met een borrel en lekkere hapjes.