Ook hier in mijn bescheiden tuin verschijnen steeds meer sneeuwklokjes. Wat een diehards, na drie stormen, heel veel regen, nachtvorst, wat dan ook, staan de steeltjes nog steeds monter rechtop! Door het keukenraam zie ik de klokjes vrolijk klingelen.
Een bevriend medeblogger die redacteur is van het Merne Magazijn, het tijdschrift van de Historische Kring De Marne, zocht voor de nieuwe uitgave foto’s van sneeuwklokjes op Oosterhouw.
Oosterhouw is een monumentale villa met prachtige landschapstuin, voor mij op fietsafstand. Ik kom er graag!
Ik mocht van de nieuwe eigenaren van het landhuis foto’s komen maken, op deze eerste prachtige dag van dit jaar.
Omdat de tuin nog niet opengesteld is, had ik de hele tuin voor mezelf. Ondanks dat er bomen omgewaaid zijn bij de laatste stormen, achterstallig onderhoud en er bijna geen glas meer in de kas zit, blijft het een betoverende tuin.
Miljoenen sneeuwklokjes. En lenteklokjes. Ook bloeien er vele winterakonietjes, die in mijn tuin maar niet willen. Van de vele bollen die ik plantte staan er nu nog maar twee.
Er bloeien ook al prachtige anemonen op Oosterhouw.
In de zeventiende eeuw had je de tulpenmanie. Het lijkt wel of er iets dergelijks aan het ontstaan is maar dan met sneeuwklokjes.
Er komen steeds meer Galantofielen, mensen die zoveel mogelijk verschillende soorten verzamelen. Tegen elke prijs. Je hebt sneeuwklokjes al voor een paar cent per stuk, maar ook van 20 tot meer dan 1000 euro per stuk. Ik vind een euro voor 1 zo'n bolletje wel het maximum. Bijvoorbeeld voor de soort met groene puntjes, Galanthus ‘Viridapice’, zou ik dat er wel over hebben. Ik zag deze mooie soort ook in de tuin van Oosterhouw:
