Afgelopen donderdag was de opening van de expositie van werken van Koos van Bruggen in Pieterburen. Deze expositie is een samenwerking met ons bezoekerscentrum Waddenkust, de Petruskerk en tuincafé Bertje Jens. Die middag had ik baliedienst, ik wist niets van de kunstenaar, dus ging ik me gauw inlezen, zodat ik de bezoekers iets kon vertellen.
Koos van Bruggen was ooit huisarts in Groningen en later kunstenaar in Pieterburen. Hij maakte beelden, expressieve schilderijen en grafisch werk. Ook maakte hij houten sculpturen, die hij ‘palen’ noemde. Het meest bekende en monumentale beeld is Sint Martinus alias De man met vier handen, een beeld gesneden uit een zes meter hoge perenboom. Deze boom was in een novemberstorm bij een boerderij in Warffum omgegaan en de boer zei dat die boom voor Koos van Bruggen zou zijn.
Van bezoekers hoorde ik dat het beeld in de Martinikerk zou staan en dat vertelde ik dus ook braaf aan de andere bezoekers. Tot een van hen zei dat dat helemaal niet waar was. Het beeld heeft daar gestaan, maar is nu weg en zou verdwenen zijn. Via google kon ik weinig vinden, maar later hoorde ik dat het beeld, hier vlakbij, ergens achteraf bij Westernieland zou staan, in de buitenlucht en blauw geverfd.
Er zijn in de Notoaristoen in Eenrum, Geuren en Kleurendagen, met de bloei van honderden rhododendrons, daar gaan we deze morgen eerst naar toe. Er is een marktje en ik koop bij een kraampje Zinnia's en rode Zonnebloemen (die uiteindelijk gewoon geel gingen bloeien). Jasper Helmantel stond er ook en ik kocht van hem diverse plantjes, waaronder de Witte rapunzel (Phyteuma spicatum).
Na een wandeling door deze prachtige tuin langs de kleurrijke, bloeiende rhododendrons gaan we naar Westernieland, op zoek naar het beeld.
Het beeld zou bij De Slikken staan, een voormalig werkkamp. Bij een boerderij vragen we waar we het beeld kunnen vinden en de boerin wijst ons de weg. We zijn blijkbaar niet de enigen, want opeens zien we een bord:
We lopen verder en zoekend kijken we om ons heen. Opeens zie ik het in de verte, onder de bomen:
Het was ooit geverfd, maar gelukkig niet blauw. Een beeld dat nooit uit de Martinikerk zou gaan maar dus blijkbaar gekocht door iemand die het hier op deze merkwaardige plek gezet heeft.
Ik vind het wel mooi in deze ruige staat, maar het zal er niet beter op worden hier in de buitenlucht.
Het beeld zit vol symboliek. Op de schutting is met duct tape een toelichting geplakt. Maar je kunt er nog veel meer in zien.
De schilderijen van Koos Verbruggen zeggen mij (als leek) niet zoveel, maar de houten beelden vind ik heel bijzonder. Tijdens deze expositie staat er eentje bij ons in het bezoekerscentrum en in de kerk tegenover staan de twaalf apostelen, die gaan we hierna bekijken.
Het zijn kandelaars en ik vind ze zo bijzonder omdat ze anders dan andere houtsnijwerken zijn. Niet zo glad en afgewerkt. Ik kan er lang naar kijken en er steeds meer in zien.
Er staan nog meer beelden in de kerk, mooi zo bij het glas in lood:
Het is leuk dat ik via mijn vrijwilligerswerk voor Het Gronings Landschap in aanraking kom met de geschiedenis van een kunstenaar uit deze buurt. De tentoonstelling werd goed bezocht. Op de middag dat ik dienst had kwamen er bijna 100 bezoekers, dus het was wel aanpoten.
