maandag 3 mei 2021

Ruby Tuesday


Lucy was broeds aan het worden. Ik weet wel dat Zijdehoentjes snel broeds worden, maar zo’n eerste keer is toch even wennen. 
Ze deed heel lang over het leggen van een ei (dacht ik eerst), maar ze begon er gelijk op te broeden. Ook als ik het ei weghaalde ging ze weer in het leghok zitten.

Na een week stopte ze met eieren leggen en kwam zelfs ’s morgens het legnest niet meer uit. Omdat ik me zorgen maakte omdat ze urenlang niet dronk of at haalde ik haar eruit. Ze protesteerde met luid geklaag.


Ta was ook van slag, hij vond er niks aan als ze zo lang binnen bleef. Hij probeerde haar steeds met lekkere hapjes te verleiden om naar buiten te komen, maar ze kwam niet.

Hij ging dan maar onder aan het trapje zitten en keek steeds (in mijn verbeelding zuchtend) naar boven. Hij zag er zo eenzaam uit. Alsof hij met z'n ziel onder z'n vleugel liep.


Er wordt binnenkort misschien al met het nieuwe kippenverblijf begonnen, maar het zal nog wel even duren voordat dat af is.

Ik besloot om toch alvast een hennetje erbij te zoeken.

Onze nieuwe aanwinst: Ruby Tuesday. Een buff-kleurig hennetje, ongeveer 15 weken jong. Haar koppie is wat minder vol en bol dan bij Lucy, maar zo zie je wel haar prachtige blauwe lellen.


Ruby zat in een schuur en alles lijkt nieuw voor haar. We stoppen haar eerst een paar uurtjes in het afgesloten nachthok. Als het bedtijd is doen we de schuif open en gaan Ta en Lucy naar binnen. Wat een schrik! Ta jaagt Ruby er uit … bedenkt zich en jaagt haar weer naar binnen. Nog een beetje gerommel en dan is het stil.


De volgende morgen komt Ruby verbaasd naar buiten. Wat een verschil met haar vorige huis!




Ta is opgewonden en danst om Ruby heen. 
Ruby heeft al snel in de gaten waar ze veilig is, onder het witte tafeltje en onder het nachthok. Bang is ze niet.


 Ta danst de Flamenco, je ziet Ruby denken: Wat een idioot!


Er gaat een nieuwe wereld voor Ruby open. Waarschijnlijk heeft ze nooit eerder gras gezien en ze kijkt geïnteresseerd hoe de anderen daar stukjes van afpikken. Ze gaat het gelijk na doen en het schijnt te bevallen.

Als Ta het gevaar-geluid maakt reageert ze eerst niet, maar al gauw begrijpt ze de bedoeling. Ze is zo ongelooflijk slim, na een dag heeft ze alles door. De ren is echt de wereld van Lucy, maar Ruby kijkt geïnteresseerd de tuin in, dat doet Lucy veel minder. 

Prudence was ook zo alert, ik hoop echt dat Ruby ook niet opeens een haan blijkt te zijn.


Ze lijkt wel een dametje, ze loopt alsof ze hoge hakken draagt. Maar als Ta roept of ik kom met wat lekkers, dan kan ze het hardst rennen van allemaal.

Na drie dagen is alles wel weer gewend, soms krijgt Ruby een pik van Ta. Soms van Lucy, maar zij pikt Lucy ook wel. Meestal blijven ze in elkaars buurt.


Door alle consternatie is Lucy even vergeten dat ze broeds is, maar de dag erna is het weer raak. Ze zit als in trance op niets te broeden. Ik haal haal er telkens uit en doe het schuifje dicht. Een paar keer staat ze radeloos op het trappetje voor een dichte deur. Het zijn de hormonen, maar ik vind het wel zielig.


Ik lees allerlei hardhandige methodes om ze broeds-af te maken.

Met de kont in een emmer koud water houden, onder een wasmand op kale steen zetten, zelfs in een jute zak ophangen.

De reden voor dit soort dingen is dat broedse kippen moeten afkoelen. Wat misschien meewerkt is dat het weer nu nogal koud en nat is.

Ik hoop dat het lukt als ik haar er steeds af blijf halen, ze moppert dan wel, maar daarna doet ze verder normaal … tot nu toe tenminste.

Maar met dit ras kippen zal ik hier toch aan moeten wennen en leren om er mee om te gaan.