Het eerste in mijn tuin waargenomen insect van 2024 is de Kettingschallebijter (Carabus granulatus), een mooie kever.
Hoewel sommige kevers er een beetje eng uitzien, vind ik ze ook intrigerend. Er komen ruim 4.000 soorten voor in Nederland.
De Kettingschallebijter is een loopkever, die ook kan vliegen. Deze snelle jager is 's nachts actief en kan overdag gevonden worden onder stenen en houtblokken. Het voedsel bestaat vooral uit wormen en slakken. Om dat laatste mag ik hem wel.
De kever zoekt zijn prooidieren al rennend en knipt ze vervolgens in stukjes met zijn kaken.
Ik krijg dan gelijk een beeld voor me van in mijn tuin, in het donker, rondrennende kevers en slakken die zich uit de voeten maken.
Waarom heet hij zo? Het motief op zijn schild lijkt wel wat op een ketting en ik google op etymologisch:
Scharrebijter, schallebijter [kever], volksetymologische verbastering van scharboot(e) < frans escarbot, dat komt van latijn scarabaeus (vgl. scarabee). Vermoedelijk is gedacht aan middelnederlands scharren [met de poten krabben] + bijten.
Ik tilde een houtblok op en daar zaten een stuk of vijf van deze knapen. Een paar lagen op hun rug te spartelen, ik had ze waarschijnlijk gestoord in hun slaap. Een foto gemaakt en weer toegedekt.
Een nieuwe soort voor de lijst.
