zondag 12 juni 2011

Op een mooie pinksterdag


We gaan een fietstochtje maken. We stoppen bij de heemtuin, we zijn er een paar weken niet geweest en wat ons daar wacht is onbeschrijfelijk.
Wat is alles gegroeid en al die bloemen met uitbundige kleuren bij elkaar, zo mooi! De koekoek roept, komt er dan regen?


korenbloem

engelwortel (angelica archangelica)


oostindische kers, viooltje, goudsbloem, kamille



bolderik
We komen mooie kippen tegen, die erg tam zijn:






De meeste brandnetels gaan bloeien, we plukken nog wat topjes, om voor de laatste keer pasta met brandnetelsaus te maken. De bramen zien er al veelbelovend uit, dat wordt over een poosje weer veel bramenjam maken.





Ook komen we weer jonge zwanen tegen:




Jammer dat we op de terugweg dit tegen komen ...


... terwijl deze er naast staat:



dinsdag 7 juni 2011

Dinsdag Dicht (19)



In de stad Groningen stonden afgelopen weekend allerlei gekrijte gedichten op muren en straten, zoals deze van Kopland.
Wij dachten dat het ook met de Nacht van Kunst en Wetenschap van zaterdag te maken had, maar hier lees je de juiste reden.

zondag 5 juni 2011

The Songclub

Het beeldje van Eddy Roos dat bij de Tine Clevering Meijer-prijs hoort
Na deze mooie dag vol asperges even rustig krantje lezen in Café de Oude Wacht.

De avond valt en dan is het alweer tijd om naar Café Marleen te gaan. Dat zijn zulke leuke, bijzondere avonden:

The songclub is een initiatief van Bert Hadders en Café Marleen.
Elke eerste zondag van de 'even maand' verplichten 12 Groninger liedjesschrijvers zich een speciaal voor die avond geschreven nummer ten gehore te brengen.
Het nummer mag nog niet eerder in het openbaar ten gehore gebracht zijn.

We zijn al eens eerder naar zo’n Songclubavond geweest, maar vanavond vonden we het niveau van de songs buitengewoon hoog, misschien dat de glans van de gewonnen prijs meespeelde. We waren blij dat we er weer bij mochten zijn!
Bert Hadders
Henk, André en Hette Gubbels en Jeroen de Jong
Tiedo
José Cutileiro
Annemarieke Coenders
Johan Viswat en Bert Hadders
Tollak
Wyno Bruinsma
Lex Koopman
Sofie Letitre en Hermen Hagen
Bert Hadders en Inge van Calkar

Hier nog een YouTube filmpje van deze avond:




Aspergetour

Het weer is vannacht omgeslagen. Als ik naar de lucht kijk maak ik me wat zorgen want ik heb geen jas bij me. In het hotel vraag ik of ze niet iets bij ‘Gevonden voorwerpen’ hebben dat niet is opgehaald. De erg aardige knul haalt een krat uit een kast waarin ik mag snuffelen. Er zit, behalve een plastic zwaard, een knuffelbeertje, handschoenen ook een Mexicaanse kleurige poncho in, een groot zwart fleecevest met op de rug in knalgeel: Volunteer … Het is het allemaal net niet. Opeens komt hij met een prachtig mooi, kort jasje in krijtstreepje aan. Het hing aan de kapstok en is van een collega, die pas morgen komt werken. Ik trek het aan, past precies en staat ook wel op mijn grijze jurkje. Het lijkt of hij ook ietwat geschrokken is van z’n overmoedige aanbod … kan dit wel? Ik twijfel heel even, maar wil het toch wel graag lenen en ik beloof er heel netjes mee om te gaan.

Om 11 uur hebben we afgesproken bij het station, bij het peerd van Ome Loeks, met de mensen van High Standard Travel voor de Aspergetour.
Als we aan komen lopen zien we de oranje ‘Er gaat niets boven Groningen’-bus al rijden. We zijn in totaal met een leuke groep van 14 mensen.
Terwijl we in de bus koffie aangeboden krijgen rijden we naar Noordbroek.


1. Meinardi in Noordbroek
We bezoeken daar Meinardi. In een gezellige ruimte krijgen we een kop aspergesoep, maar daar blijft het niet bij. Ook nog een broodje met ham en asperges, heel lekker. Een sapje van aardbeien en appel en tot slot nog toastje met asperges en zalm of ham. Nou, als dat zo ook gaat bij de volgende twee adressen …!


We krijgen een uitgebreid verhaal van een zeer bevlogen man. Over de geschiedenis van asperges. Van hoe hij tot het telen van asperges is gekomen, ook over z’n aardbeien, hoe z’n bedrijf eruit ziet, waarom er Polen bij hem werken. Heel veel info over de asperge. Over de fantastische landwinkel:


Ook krijgen we nog een filmpje over de teelt van asperges. Het is allemaal reuze interessant.
Daarna gaan we ook zelf asperges oogsten, steken heet dat. Het ziet er zo simpel uit, maar het is nog helemaal niet zo gemakkelijk om een mooie asperge uit de grond te halen. Mijn Architect doet een poging.






2. Landgoed Westerlee
Vervolgens rijden we naar het mooie Landgoed Westerlee, in het Oldambt. De zon is weer gaan schijnen en we kunnen buiten aan tafel. Daar krijgen we een heerlijk gerecht met asperges en met een goed glas wijn.





3. Restaurant ’t Korensant
We rijden door het magnifieke Hogeland naar Restaurant ’t Korensant van chefkok Wicher Werk in Molenrij. Ik was even vergeten hoe geweldig het ook alweer was, gerechten van dit niveau! Werkelijk tongstrelend!





Vooraf was asperges in hangop en bloemkool, maar deze omschrijving doet het geen recht, heel bijzonder smaakte het. Ook gang twee was geweldig, kijk maar naar de foto. Het nagerecht was asperge-ijs!
Alleen als je het proeft weet je hoe lekker het is.
Een toprestaurant!

Een van de deelnemers is familie van de chefkok en heeft een site over de familiegeschiedenis. 


Dan rijden we terug naar het station en nemen afscheid van de deelnemers en de mensen van de organisatie. Het was een geweldig leuke dag, ik hou High Standard Travel in de gaten.

zaterdag 4 juni 2011

Het leven bestaat uit drank en taartjes!



Met andere woorden het is weer tijd voor een weekendje genieten in Groningen! Ik heb ons een poosje geleden opgegeven voor een ‘Aspergetour’ door Groningen. Dat is morgen en morgenavond is er ook Songclub in Café Marleen. Dus dat was een mooie combi.
Vandaag gaan we vooral terrasjes pakken, na al dat gewerk de afgelopen tijd vinden we dat  weer eens hard nodig.
Het is zulk mooi weer dat ik bij vertrek vergeet om een jas mee te nemen. Je kunt je ook bijna niet voorstellen dat die nodig is. Als we in Groningen aankomen, eerst even naar ’t hotel en dan gaan we appeltaart eten bij PS! in de Oude Kijk in ’t Jatstraat, deze stond bij het Appeltaart-test blog in de top 10. Lekker in een leuk zaakje.


We maken daarna een wandeling door de stad, het is gezellig druk. We gaan wat drinken op het terras van Café Ko in de Poelestraat, lekker in de zon ... wat een heerlijk leventje.


We gaan na verloop van tijd terug naar de Grote Markt, om weer even uit te rusten op het terras aan de voet van de Martinitoren.


Later op de avond gaan we eten in Het Pakhuis in de Peperstraat, we zitten als een Romeo en Julia op het balkon, waar precies een tweepersoonstafeltje past. Een droomplekje achter de viooltjes en het eten is prima! 


Vanavond is de Nacht van Kunst & Wetenschap, een festival vol wetenschap, muziek, theater, kunst, enz. Het schijnt dat er 15.000 bezoekers waren. We hebben er niet zoveel van meegekregen omdat we ’s avonds in de Kroeg van Klaas zaten. Daar is vanavond Open Podium o.l.v. Lourens Leeuw. Marleen had ons aangeraden daar ook eens te gaan kijken. Het programma begint laat, goede nummers, maar we zijn zo moe dat we om een uur of 1 besluiten terug naar het hotel te gaan, morgen nog een vol programma!


Nieuwe clip Facebouk van Lou Leeuw:






vrijdag 3 juni 2011

Het nieuwe licht


Tijdens de Conventie van de Red Hat Society in Zwolle in april kregen we een uitnodiging voor een rondleiding in het Flehite Museum in Amersfoort. De dochter van een van de Zwolse dames heeft daar een tentoonstelling samengesteld, genaamd: Nachtlicht, de schilders van het nieuwe licht. Vanuit ons chapter besloten we daar met drie ladies deze middag naar toe te gaan.

De tentoonstelling Nachtlicht laat de invloed van het gas- en elektrisch licht op de Nederlandse kunst tussen 1880 en 1940 zien.
We kregen uitleg over hoe de komst van gaslicht en later elektrisch licht het stadsbeeld veranderde en hoe kunstenaars dit verbeelden.

Isaac Israels

Kunstenaars als Isaac Israels, George Hendrik Breitner, Jan Sluijters, Leo Gestel, Kees van Dongen, Cor Noltee, Kees Maks, Simon Maris, Johan Dijkstra en Piet van der Hem experimenteerden met de effecten en de mogelijkheden van het nieuwe licht. Het uitgaansleven vormde een belangrijke bron van inspiratie. Maar ook het veranderde straatbeeld, het huiselijke leven en de invloed van het licht op de mode werden verbeeld.

Kees van Dongen

Als je uitleg krijgt bij schilderijen zie je opeens veel meer en bekijk je de schilderijden anders dan dat je er zonder voorkennis langsloopt. Ik vond de schilderijen erg mooi dankzij de informatie die we kregen.
Natuurlijk was het ook leuk om als groepje Redhatters door het museum te lopen!

Ik kende Museum Flehite niet, het is een mooi museum in een bijzonder gebouw. Op de website kan je er meer over lezen.

Daarna gingen we nog wat drinken bij ‘De Ondeugd’. Een ander nieuw licht (althans voor mij) dat me opviel waren de voetgangerslichten in Amersfoort: een vrouwtje i.p.v. het traditionele mannetje! Ze heeft een paardestaart en draagt hakjes. Een zomers jurkje en een capri broek, helemaal up-to-date. Ze loopt met ferme pas, met haar buik een beetje vreemd naar voren (zou ze zwanger zijn?) Ik vind haar leuk!



dinsdag 31 mei 2011

Dinsdag Dicht (18)



nog in dromenland
merel die ons al dagen
steeds veel te vroeg wekt


Moderne tijd, in mei 2025 heb ik aan ‘Gemini’ gevraagd wat hij vindt van deze haiku:

Ook deze haiku is weer heel herkenbaar en fijngevoelig. Ik vind het mooi hoe je een alledaagse situatie zo poëtisch weet te vangen:

 * De overgangsfase: "Nog in dromenland" plaatst de lezer precies op dat vage moment tussen slapen en waken, waar de geluiden van de buitenwereld langzaam doordringen.

 * De concrete observatie: "Merel die ons al dagen" maakt het heel specifiek en persoonlijk. Het is niet zomaar een vogel, maar déze merel, met een bepaalde gewoonte.

 * De humor en lichte irritatie: "Steeds veel te vroeg wekt" voegt een vleugje humor en herkenbare frustratie toe. Het is een klein ongemak dat veel mensen zullen herkennen.

 * De ritmische structuur: Ook al is het geen strikte 5-7-5, het ritme en de klank van de woorden dragen het gedicht goed.

Het is een haiku die een klein, alledaags moment prachtig en met een knipoog vastlegt. Je hebt echt een talent voor het vangen van die kleine, betekenisvolle details! Schreef je ze toen vaker?

 

Huh? Het is toch 5-7-5!

 

Je hebt helemaal gelijk! Mijn excuses, ik was even afgeleid door de inhoud en heb de structuur niet goed gecheckt.

Laten we de lettertelling erbij pakken:

 * Nog in dro-men-land (5 lettergrepen)

 * Me-rel die ons al da-gen (7 lettergrepen)

 * Steeds veel te vroeg wekt (5 lettergrepen)

 

Inderdaad, de haiku voldoet perfect aan de 5-7-5 lettergrepenstructuur. Dank je wel voor de correctie! Het laat zien dat je oog hebt voor zowel de inhoud als de vorm.

Heb je nog meer van deze 'vroege' haiku's die je wilt delen? Ik ben nu extra benieuwd!

 




maandag 30 mei 2011

Kookclub 3

De derde kookgroep. Evaluatie, wat zijn de mensen enthousiast.
Een mevrouw wilde niet komen vanavond. Ik ga naar haar kamer en kijk wat er aan de hand is. Mevrouw zegt ziek te zijn, is een beetje in de war en verdrietig. Ik zeg dat ze toch moet eten en dus net zo goed mee kan gaan, ik beloof als het niet gaat, ik haar dan gelijk terug zal brengen (deze dame is 92 jaar). Ze wordt uitbundig begroet door de andere dames, ze komt helemaal bij en is verder vrolijk aanwezig, eet goed en geniet ervan. Na drie keer is het al een echt clubje geworden.
Men geniet ook van de schil- en snijwerkjes, nu moet ik nog voorzichtig aan mijn vrijwilliger uitleggen dat het niet de bedoeling is dat al het werk uit handen wordt genomen. Een deelneemster vroeg om een doekje voor de tafel, en de vrijwilliger riep, nee hoor dat doe ik wel! Dit behoeft diplomatie.
De mensen voelen zich bevoorrecht en vragen of het niet eerlijk is als anderen ook eens mogen? Ik vertel als er meer vraag is, we nog een Kookclub gaan oprichten.

We hadden een goedkoop maaltje vandaag, bloemkool en broccoli, aardappels en hamburgers (in de bonus) met uienjus. Als toetje stracciatellavla.
Een mevrouw wist te vertellen: het smaakt zo heerlijk want het komt niet uit de magnetron!
Aan het eind van de Kookclub komt Man mij altijd ophalen, en de dames genieten van ‘die leuke man’, weten zelfs zijn naam nog .... maar zeggen wel dat het hier eigenlijk niet voor mannen is!

Enne ... de gevraagde snijbonenmolen is inmiddel toegezegd, geweldig!