Nog een paddestoelwandeling, maar dan in Drenthe

De dertiende vakantiedag. De tandpasta is op. We vragen in ons hotel California in Witteveen waar de dichtstbijzijnde drogist is. Dat is in Westerbork en na het ontbijt rijden we daar naar toe en gaan eerst koffiedrinken in restaurant-museum De Ar, met Drentsche koek.

We doen de boodschappen, ook wat middeltjes tegen verkoudheid en beginnende keelpijn, zo gauw mogelijk onderdrukken … dat kunnen we nu niet hebben. We wandelen nog door Westerbork, een leuk dorp (nee niet naar het Kamp).

Westerbork

Ik heb ons aangemeld voor de paddestoelenwandeling van Natuurmonumenten, op het Dwingelderveld, we zaten toch in de buurt.

Ik ben benieuwd of we weer andere paddestoelen zullen vinden dan bij onze Groningse wandeling. Onze gids Maarten zegt meer te weten van planten dan van paddestoelen, maar hij weet sowieso veel meer dan zijn groepje deelnemers. 

We kwamen een paddestoel tegen waarvan hij ook de naam niet wist, dus wie een idee heeft:

We hebben inderdaad ook veel andere soorten paddestoelen gezien. Maarten vertelde dat binnen een week een soort verdwenen kan zijn en het weer vol staat met een andere soort.

Hij gaat snel, ik probeer hem bij te houden en vind het weer helemaal geweldig wat hij allemaal vertelt en laat zien.
Ik probeer alle namen van de nieuwe soorten maar niet meer te onthouden, je moet dat doseren nietwaar ...

Geweizwam ... dat konden we zelf ook bedenken

... en daar hem je hem ook weer, die schaamteloze Phallus

de sponszwam, schijnt vrij zeldzaam te zijn

Maarten plukt een heksenboleet en laat zien hoe de gele paddestoel direct blauw kleurt als je een stuk afbreekt. Toch blijkt hij eetbaar. Ik vind trouwens wel dat je al die mooie paddestoelen moet laten staan en ze voor je eten gewoon op de markt kopen.

Maarten weet ook nog een zeer zeldzame plant te staan: de stekende wolfsklauw (Lycopodium annotinum). Deze vaste plant vermeerdert zich niet door zaad, maar door sporen. Deze sporen verspreiden zich met de wind. Hier in Dwingelo komt hij nog wel voor, maar hij staat wel op de rode lijst.

stekende wolfsklauw

Vliegenzwam

een hartelijke braakrussula 

vorige keer heette deze fopzwam nog Rodekoolzwam, nu Amethistzwam

galappeltjes

toch net kadetjes

Opeens zag ik iets bijzonders tegen een boomstam opkruipen.  Het is de rups van de Meriansborstel (Calliteara pudibunda), een nachtvlinder.

De vlinder is vernoemd naar de vlinder- en insectenschilderes Maria Sibylla Merian. 

Meriansborstel

Zeer leerzaam weer zo'n wandeling, maar vooral erg leuk. Na afloop komen we nog deze pootjebadende stoere koeien tegen.

Hamveld

Op de terugweg gaan we eten bij Brasserie Diggels in Westerbork, 'Dat mot wal van de Italiaan weden', een geweldig lekkere vegalasagne.  Echt een aanrader.
En o, o, die gulle porties hier, je zou toch kilo's aankomen van zo'n Noordelijke vakantie!
Onze laatste nacht in Drenthe, morgen keren we nog voor een paar dagen terug naar Groningen.