Haardloper Huizengoa

Van Ome Koos treinkaartjes gekregen … gratis naar Groningen, kijk dat scheelt weer een slok … voor ons laatste weekendje Groningen dit jaar.

In de intercity zit een man die een nieuwjaarskaart schrijft en aan ons geeft … zo leuk … we geven hem door, en medereizigers doen dat ook, vrolijk worden we ervan.

Ik was bijna het hele afgelopen jaar bezig om naar het toneelstuk Haardloper Huizengoa te gaan … dan weer was het uitverkocht, dan weer waren we niet in Groningen, dan weer was het onhandig bereikbaar met OV … uiteindelijk de laatste voorstelling op de valreep, op de minst leuke locatie, maar goed …  we gaan!

Deze voorstelling werd ons meer dan een jaar geleden aangeraden door Harry Niehof en een advies van hem neem je serieus.

Eerst bij aankomst naar Blekers B&B, bij de daar tegenoverliggende Hema in het restaurant wachten tot er iemand met de sleutel komt.

Inchecken en vlug, vlug, de kroeg in … we hebben niet al teveel tijd en we moeten de bus in de gaten houden die ons naar Martini Plaza brengt. ‘Onze stamkroeg’ de Oude Wacht zit barstensvol … dan maar even naar Buckshot aan de overkant … een drankje … maar wat een nare muziek draaien ze daar … toch maar weer kijken bij de Oude Wacht … ha, inmiddels wel plek. Een hartelijk welkom van de eigenaars en gezellig praatje. Tot morgen hè!

Bus 6 naar Martini Plaza, we vonden het stuk prachtig, ondanks de niet al te comfortabele stoelen …  de inspanning om het goed te volgen … het is best een lang stuk. Heel bijzonder.

Ik heb stiekem wat foto's gemaakt … mocht vast niet.

Erik Bulthuis als Louwe Huizenga

Dit stuk wordt gespeeld door theatergroep WAARK, Groningstalig theater van hoge kwaliteit, het gaat over een slagerszoon, de legendarische, maar onbekende atleet Louwe Huizenga (Wehe 1893-Ruinerwold 1973). Hij nam het op tegen renpaarden, wielrenners en treinen. Drie jaar lang won hij alle wedstrijden waar hij aan meedeed. Door allerlei oorzaken raakt hij aan lager wal en stierf op 80-jarige leeftijd eenzaam, verwaarloosd en vergeten.

Uit het persbericht: Louwe Huizenga, of Luurt, zoals hij eerst heette, of Leo, zoals hij later heette, werd geboren in Wehe en heeft het grootste deel van zijn leven doorgebracht in Groningen en Zuidwest Drenthe. Ondanks een indrukwekkende lijst records is hij nu volslagen onbekend. Het hoogtepunt van zijn sportieve carrière duurde maar twee jaar: 1915 en 1916, waarin hij vier indrukwekkende marathons liep. Daarna verdween hij, ongewild, langzamerhand in de vergetelheid. Uit de biografie van Van Schaik blijkt dat Huizenga’s levensloop een aaneenschakeling was van domme pech, onwil, ‘randstedelijke arrogantie’, verkeerde beslissingen en Huizenga’s verschrikkelijke karakter.  

‘Dien leven was n stuk mooier west zunder dij grote bek van die.’

Omdat het stuk in het Gronings is ontgaat me wel een en ander, ook de wisseling van verschillende rollen van de twee andere acteurs kan ik niet altijd bijbenen … maar ik durf toch wel op te scheppen dat ik zo'n 75% kon volgen. Een boeiend, mooi en tragisch verhaal.

We zijn blij dat het nog gelukt is om te kunnen gaan!

Als we weer thuis zijn ga ik het boek bestellen, ik heb nu zo'n zin in om het hele verhaal te lezen.

… en het boek had ik vlot in huis!