Bizar, 5 april en het sneeuwt ...
Als je de tuin nu bekijkt is het moeilijk voor te stellen dat het straks één grote groene en bloeiende oase is.
Na een zoektocht van zo'n 10 jaar door de provincie ... zijn we er eindelijk gaan wonen in 2018!
Bizar, 5 april en het sneeuwt ...
Op 11 maart werd het hout geleverd.
Vanuit de voortuin naar achteren verplaatst, met ruimte ertussen zodat het kan drogen.
Toen de gestucte wanden eindelijk droog waren, was er ziekte bij de keukenboer. Plaatsing keuken weer uitgesteld.
Soms dacht ik dan, wat duurt het allemaal lang, steeds maar wachten en telkens de planning bijstellen. Eerst moet dit en dat, dan pas kan de keukenboer, aannemer, installateur, stukadoor weer verder, enzovoort. Als het dan zover is heeft het betreffende bedrijf weer geen tijd en zo schuift alles steeds op.
Maar dan ben je zo een paar weken verder en dan zeggen we weer tegen elkaar: Wat schiet het al op, hè.
We hebben gekozen voor een inbouw afzuigkap en de koof hiervoor is inmiddels getimmerd.
Er komen ook spotjes in.
Mijn broer heeft de koof al in de grondverf gezet, net als de rand boven de pui, bestemd voor de gordijnrails. Hij en zijn vrouw wonen trouwens sinds maart 1200 m hier vandaan!
We hebben 2x een dag voor niets op de stukadoor voor het plafond gewacht. Maar ja, die jongens hebben het zo druk, iedereen heeft het druk.
Dus toch maar eerst de keuken geplaatst.
Heel spannend, of het allemaal zou passen. De kraan voor de vaatwasser zat verkeerd, dus moest verplaatst.
Het gat voor de afzuigunit moet nog een beetje bijgewerkt.
Ik had toch zo’n slim idee, al zeg ik het zelf: Voor de dubbele spoelbak twee afvoeren, eentje gewoon naar het riool en eentje naar een opvangreservoir. Voor het opvangen van al het verspilde water van wachten tot het warm wordt, het waswater van groente en dingen afspoelen en zelfs het water van handen wassen, als je niet teveel ecologische zeep gebruikt.
Dat is op een dag veel water en dat kan ik dan direct voor de tuin gebruiken. In de winter als dat niet nodig is, kan de tweede spoelbak afgesloten worden.
De afvoer naar buiten is gemaakt. Dat moest gelijk in combinatie met planken van het gevelhout.
We hebben toch zulk mooi hout gekozen voor de gevelbeplating, dat ligt al klaar om te bevestigen.
Nu nog het schilderwerk. Ik had graag een schilder ingehuurd, maar we zijn al gigantisch over het budget heen, dus dat wordt toch zelf doen. Gelukkig ziet mijn broer daar niet tegen op. Binnenkort worden de dakdoorvoeren gemaakt, de gaten voor de spotjes en verdere elektra. Eind van de maand komt iemand voor het opmeten van de gordijnen.
Dus, ja, het schiet op.
Tijdens het opruimen van Perk-3 zag ik in een berg bladeren een grote, dikke slapende egel, ik heb hem maar weer gauw toegedekt en verder met rust gelaten. Na een paar dagen was hij verdwenen en toen kwam de hagel en sneeuw. Maar hij zal het vast redden, in en rond de tuin zijn genoeg schuilplekken.
Net als vorig jaar is het vogelhuis weer in trek bij de mezen. Maar dit jaar was de pimpelmees eerder. Al halverwege maart zagen we de pimpelmezen in en uit vliegen. Met niet aflatende ijver worden alle koolmezen die in de buurt van de nestkast komen weggejaagd.
In een houdertje vlakbij de kast heb ik wat uitgeplozen wol en veertjes uit het kippenhok gestopt. Toevallig zag ik pa of ma pimpelmees met een wit veertje van Lucy naar binnen gaan.
Omdat het voederhuisje vlakbij de nestkast staat, dus in het territorium van de pimpelmezen, worden de koolmezen daar verjaagd. Maar ze zijn slim, als de pimpelmees een koolmees achterna zit, pakt een andere koolmees zijn kans.
De ochtend daarop zat hij gevangen. Ik nam de val mee en liep een eind het bos in. Daar liet ik hem vrij, zie het filmpje: