Kippenzorgen (3)

Ta gaat in oktober langzaam vooruit. Toen hij weer begon te eten, dacht ik gelijk: Dan wil je nog niet dood. Hij eet steeds beter en kan het drinkwater vinden. 's Morgens buiten zetten en met zonsondergang weer binnen zetten, maar opeens kon hij het weer zelf, trapje op en af!

Na wat gepik gaat het ook goed tussen Ruby en Avalon. Ruby is de baas en Avalon schikt zich daarin.

Op 21 oktober is er weer eens een eitje van Ruby, het eerste sinds de verhuizing. Ze legt door tot 20 november en dan is ze broeds! Rare kippen die Zijdehoentjes, gaan eieren leggen en worden broeds als het winter wordt.

Op 13 november legt Avalon haar eerste eitje. Haar eieren zijn ietsje donkerder van kleur dan die van Ruby. En wegen iets minder, Ruby zit zo rond de 42 gram, Avalon op 38 gram.

Links van Avalon, rechts van Ruby:

Men vraagt ons vaak, eet je wel de eieren? Ja, die eten we op, ik ga ze niet weggooien en terugvoeren, zoals veel veganisten doen, vind ik niet kloppen, een soort kannibalisme. Er is wel eens een windei door Ta en Ruby opgegeten, dat is prima, maar ik ga niet hun zelfgelegde eieren terugvoeren. Nee, we genieten erg van deze kleine, heerlijke eitjes. Maar als ze niet leggen, eten we ook geen eieren. Ik ga ze niet kopen.

Bij het broeds zijn maakt het niet uit of er wel of niet een ei ligt. Broeden gaat gewoon door. Zijdehoenders kunnen zich doodbroeden. Men zegt dat je ze dan met achterwerk in een emmer met ijskoud water moet laten zakken. Wat wreed, dat doen we dus niet! Ik haal haar van het nest en zet ze in de ren. Het is koud genoeg buiten. Ik sluit wel de toegang naar het nachthok. Met donker mag ze weer naar binnen. Het is dan net Speedy Gonzales, ze rent als een gek naar binnen als het deurtje open gaat.

Sacherijnig is ze ook, onze Ruby. Ta en Avalon krijgen het wel te verduren. Ik zet Ruby overdag zo nodig apart in de voorren. 

Op 20 november doet Ta een poging om weer te kraaien! Het klinkt nog voorzichtig, heel aandoenlijk:

Twee dagen later doet hij een flamencodansje voor Avalon. En nog wat dagen later bespringt hij haar een keer. Ook al is Ruby broeds, ze wil haar leidersrol niet prijs geven. Ta krijgt genadeloos op z'n falie.

Het lijkt erop dat hij met zijn linkeroog weer wat ziet. Maar door de aanvallen van Ruby is hij erg bang en rent voor haar weg. Dat helpt natuurlijk niet om weer de baas te worden.

Op de 10e broedse dag van Ruby, wordt ook Avalon broeds. Ook zij is nu sacherijnig naar Ta en pikt hem. Hij kruipt weer in z'n schulp. Gelukkig is Ruby op dag veertien broedsaf. Haar zelfgekozen leidersrol zal ze echter niet gauw opgeven.

Het is lastig, die broedsheid, maar een voordeel is dat je ze gewoon kan oppakken, ze zijn in een soort trance. Gelijk even nakijken  en voelen hoe het met het borstbeen is. Als het scherp aanvoelt zijn ze te mager. Het lijkt heel wat door die pluisveren, maar dat is voornamelijk lucht. Die lijfjes zijn echt heel klein.

Ruby Tuesday, mooi krengetje:

Avalon met natte kuif:

Zo is er elke dag wel wat met de kipjes, ze gaan me erg aan m'n hart. Wat zijn we blij dat Ta weer 'herrezen' is. Behalve de zorgen hebben we ook ongelooflijk veel plezier met ze. Ze maken ons elke dag wel een keer aan het schateren.