maandag 28 april 2025

Wandeling (23)

Vanmorgen werd ik om half 6 wakker . Ik keek uit het raam en zag dat de zon al wilde opkomen met flarden ‘Widde juffers’. Ik kon niet meer in bed blijven, ik moest eruit, naar buiten.

Om 5:45 uur liep ik in een sprookjesachtig landschap.





Ik wandelde naar de dijk. Het was magische zonsopkomst, mooi en stil, behalve de geluiden van schapen, fazanten, ganzen en allerlei kleine vogeltjes, 

Er waren reeën en hazen en lammetjes. Hier wat filmpjes:






Half 8 inmiddels, aan het eind van deze weg ben ik weer thuis en is er koffie.






dinsdag 22 april 2025

Dinsdag Dicht (67)



Gulle meeldraden

Hommel duikt in goud stuifmeel

Zoete last gedragen


Lees hier hoe deze haiku uiteindelijk tot stand kwam.

zaterdag 19 april 2025

Tulpentijd

Hoewel ik van alle bloembollen hou, hebben tulpen bij mij toch wel een speciaal plekje. Vroeger kocht ik grote bossen voor in huis, maar sinds bekend is dat daar zoveel gif op zit, koop ik ze nooit meer. Tot ik een keertje biologische zou vinden.

Om tulpen uit de tuin te plukken vind ik zonde, dus knip ik maar wat Forsythiataken voor in huis, dat staat ook heel vrolijk.


De eerste tulpjes zijn de Tulipa turkestanica (op het Vogeleiland). Deze krijgen naderhand erg mooie zaaddozen.


Dan Tulipa tarda (in het Berkperk):

 

en de Bostulp, Tulipa sylvestres (in Perk Louis), misschien wel de enige inheemse tulp:


Alle andere volgen nu snel. Tulipa ‘Peppermintstick’ (in het Stenen Tijdperk) ...



... die zo prachtig open gaan als de zon schijnt:


Tulipa ‘Spring Green’ (in het Witte Perk), een Viridifloratulp:


Tulipa ‘Exotic Emperor’ (in het M-perk), een wulpse, dubbelbloemige tulp:



Tulipa clusiana ‘Cynthia’ (in de grijze potten):



Tulipa ‘Little Beauty’ (in de bruine pot in het Moerbeiperk), een dwergtulpje met een blauw hart: 



Tulipa clusiana ‘Sheila’ (in het Berkperk):


En ‘die ene rooie’ die braaf elk jaar weer verschijnt in het L-perk:




zaterdag 12 april 2025

Fritillaria en Erythronium

Van de Keizerskronen zou ik er inmiddels een stuk of acht moeten hebben. Helaas zijn er maar twee opgekomen. Ze hadden min der bloemne dan voorgaande jaren en waren (waarschijnlijk door het warme weer) heel snel uitgebloeid.



Jammer, want ik vind ze erg leuk. De Kievitsbloemen doen het wel erg goed, met een wit exemplaar erbij.


In het Moerbei-perk staan Fritillaria acmopetale, die kunnen wel een halve meter hoog worden:


Een nieuwe dit jaar is de Fritillaria pallidiflora:



Van de Wilde hondstand (Erytrhronium dens-canis) zag ik wel al het mooie gevlekte blad, maar (nog) geen bloem.



De Erythronium ‘Pagoda’ daarentegen bloeit al uitbundig.



Ook nieuw is een witte, de Erythronium ‘White Beauty’:


Wat me opviel bij zowel de witte als de gele, was dat de bloemblaadjes helemaal naar boven krulden op een warme dag, maar later weer in de gewone stand stonden: