Ik fiets naar de kwelder. Op de weg daar naar toe kom ik veel Gewone berenklauw tegen. Fraaie plant!
Heerlijk om weer even naar de dijk en kwelder geweest te zijn, alleen met de schapen en vogels, en in de verte een muskusrattenvanger.
Na een zoektocht van zo'n 10 jaar door de provincie ... zijn we er eindelijk gaan wonen in 2018!
Ik fiets naar de kwelder. Op de weg daar naar toe kom ik veel Gewone berenklauw tegen. Fraaie plant!
Vandaag ga ik weer mee met een fiets- en wandelexcursie vanuit het Bezoekerscentrum Waddenkust in Pieterburen. In 2019 ging ik ook mee met deze excursie. Toen we hier pas woonden ging ik regelmatig even over de dijk kijken, het is tenslotte zo dichtbij! Maar ik realiseerde me dat daar de laatste tijd een beetje de klad is ingekomen. Dat is jammer, want de kwelder verandert telkens en dan mis ik dat. Ik neem me voor om zo mogelijk wekelijks weer even te gaan. Om het niet te vergeten in alle drukke bezigheden prik ik en vast moment, namelijk op donderdag. Donderdag-Kwelderdag.
Met een klein groepje fietsen we eerst naar de Klutenplas. Het weer is wat grijs, hopelijk blijft het droog. Jan, de gids, weet heel veel over de historie van dit gebied. Een veilige haven voor de vele broedende kluten, bergeenden en andere vogels.
De lamsoor bloeit al:
Van de Russische stokroos, Alcea rugosa, waar ik twee jaar geleden zaad van verzamelde, en al vaak zaaipogingen deed, heb ik er eindelijk eentje, in Perk-1.
Prachtig zachtgele bloemen, met blad in de vorm van een vijgenblad. Ze schijnen minder gevoelig te zijn voor de roestschimmel.
Een plant die ik erg leuk vind is Boerenwormkruid, Tanacetum vulgare, net of het alleen de bloemhartjes zijn, zonder blaadjes. De plant is ook fijn voor diverse insecten.
Voorafgaand kregen we een kleine rondleiding bij de boerderij door Marco Glastra, directeur van Het Groninger landschap. Nu voor een groot deel gerestaureerd. In de bijschuur is een woning gemaakt, inmiddels ook verhuurd aan mensen die een dagopvang voor dementerenden runnen. Samen met deze mensen wordt de moestuin onderhouden.
Vorig jaar kreeg ik de vraag van de afdeling Groningen e.o. van Groei en Bloei of ik weer met de Open Tuinen Estafette mee wilde doen. Ik gaf aan dat ik inmiddels geen abonnee meer ben, dus eigenlijk niet mee kan doen. Maar ze hadden overleg gehad en ik mocht toch meedoen.
Hoewel ik het na vorig jaar niet van plan was, doe ik toch weer mee. Er zijn niet veel opengestelde, particuliere tuinen in mijn omgeving, dus ik verwacht er niet zoveel van. Toch vind ik het erg leuk om mijn tuin aan mensen te laten zien, ik ben er trots op en ben er heel blij mee.
De toegang via het schelpenpad:
Vandaag ga ik mee met de eigenaar van Antiquariaat Bij tij en ontij naar wilde planten kwekerij Cruydt-Hoeck. Het is daar de jaarlijkse open dag. Er is een informatiemarkt en allerlei marktkramen, wij gaan daar dus met een tuinboekenkraam staan.
Het is een fantastisch mooie kwekerij en ik koop natuurlijk ook wat plantjes, o.a. een Kardoen.
We worden goed verzorgt met koffie en thee, lekkers, lunch en tot slot een heel gezellig avondeten samen met het alle personeelsleden.
Begin juni begint de Akelei (Aquilegia vulgaris) al wat uitgebloeid te raken. Helpt het hier ook om de uitgebloeide bloemen weg te halen? Alhoewel, daar is geen beginnen aan. Vooral Perk-1 staat vol met donkerpaarse soorten waarvan ik de zaden drie jaar geleden lukraak rondstrooide. In Perk-2 staan de lichte soorten. Vorig jaar kreeg ik van een buurvrouw zaden van een witte akelei. Ze zijn heel licht, met een zweempje van roze of lila. Maar volgend jaar kan alles weer zomaar anders zijn.
Nu heb ik ze in 13 gradaties, van lichtroze tot purper. Er is een gevulde bij (rechtsboven), die vind ik het minst mooi, dus daar knip ik de zaaddoosjes van weg. Maar de mooie zaaddoosjes van alle andere knip ik niet weg, ze mogen zich uitzaaien, graag zelfs!