Texel (2) - Kaap Skil

We zijn geïnstalleerd, onze hotelkamer bevalt prima, maar dan ... hup weer naar buiten.

Op onze vraag hoe laat de bus naar Oudeschild gaat, biedt de hoteleigenaar ons spontaan twee fietsen aan die we sowieso voor de komende twee dagen wilden huren, maar vanmiddag omniet. 

Het dorp uit. De zon doet heel erg zijn best om door te breken. Je hoort de lucht bijna kraken.  Het is maar zes kilometer naar Oudeschild. Daar hadden we vanuit de bus op de heenreis een museum gespot, het ‘Kaap Skil Museum voor Jutters & Zeelui’. 

straatkant

Het entreegebouw is een ontwerp van Mecannoo, met een getande gevel die aan de buitenkant bestaat uit een verticaal lattenframe met ruimte tussen de latten. De verticale lamellen zijn gemaakt van verzaagde hardhouten damwanden uit het Noord-Hollands Kanaal en krijgen zo, net als de aangespoelde collectiestukken van het museum, een tweede leven.

achterkant

Daarachter bevindt zich een tweede gevel van glas. Geweldig, en dat geldt ook voor de expositieruimtes binnen. In de kelder is in een overwegend donkere ruimte een maquette opgesteld met kijkers rondom, waarin kan worden ingezoomd op de ‘Reede van Texel’, waarbij je dan getuige bent van taferelen die zich daar afspelen, kleine toneelstukjes door middel van kunstig in elkaar gestoken animatiefilmpjes.

We besluiten, gezien de beschikbare tijd en een inschatting van al het bezienswaardige, dat een ieder zijns weegs gaat, ik de buitenboel, Man de kelder. Half vier spreken we in de kelder af. Achteraf is er toch 'voldoende' tijd voor de rest en elkaar te overtuigen wat je echt nog even moet zien. 

Ik heb in m'n eentje door de Vissershuusies gedwaald. Met  bedstee, pomp in de keuken en het emaille.

Wat ik erg indrukwekkend vond was de de enorme jutterscollectie en met name de flessenverzameling:

Maar ook verbijsterend wat er allemaal aanspoelt. Op het buitenterrein is ook nog van alles te bekijken, zoals vliegtuigmotoren afkomstig van vliegtuigen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn neergestort in zee en in de netten van Texelse vissers boven water zijn gehaald.

Op de bovenverdieping van het museumgebouw is een prachtig verlichte expositieruimte waar het effect van lattenframe en glas heel goed tot z'n recht komt. In deze ruimte vitrines en kasten vol archeologische vondsten.

Al met al een schitterend museum, zeker waard is om nog eens te bezoeken, zoveel valt er te zien. Echt een aanrader!

Op de terugweg komt er blauw in de lucht, wat een belofte voor morgen inhoudt.

We worden door dierlijke eilandbewoners vrolijk begroet als we langsfietsen … hè heerlijk zulke dagjes weg!