Börgbloumke (2)

Börgbloumke

Coendersborch

Ons gewonnen weekend in het vakantiehuis naast de Coendersborch heeft vier slaapkamers, twee beneden en twee op de zolder. Wij slapen natuurlijk in de Bruidssuite … want binnenkort vieren we het volgende: op 3/3 zijn we 33 jaar samen en op 4/3 zijn we 30 jaar getrouwd. Ik kreeg een paar keer de vraag waarom we destijds op 4 maart trouwden (tevens de verjaardag van mijn jongste zusje).

We kregen verkering op 3 maart 1982 en op die dag wilde ik in 1985 ook trouwen, nog bijna drie maanden vóór de geboorte van onze zoon … maar dat kon niet, 3 maart viel op een zondag, zodoende werd het een dagje later.

De eerste nacht in Börgbloumke (wij blijven het wel zo noemen i.p.v. Borgbloemke), heel langzaam wakker worden, want het is stil hier en terwijl ik de rolgordijntjes optrek kijk ik naar een mooi verstild nachtvorstlandschapje … beeldschoon!

Na een gezellig ontbijt in de superfijne keuken en het uitzwaaien van Ester, maken Frau Mijt en ik nog een wandelingetje over het landgoed. Ontelbare krokussen, winterakonietjes en sneeuwklokjes bepalen het beeld. De enige geluiden hier zijn een verre specht en de reigers die al in voorjaarsstemming zijn.

Na de lunch met de Nuissoep, is het tijd om afscheid te nemen van aardige F. die even voor taxi wilde spelen, en ook van Frau Mijt, zij ploft op haar onvolprezen Puch terug richting Stad.

Ondertussen wacht ik op de volgende lichting gasten: onze zussen en broers. Twee zwagers konden er helaas niet bij zijn, maar dat betekent wel dat we met precies 10 personen zijn, dus is er voor eenieder een bed!

Wat was het leuk!

Tussendoor spookt mijn moeder er nog wel door, in gesprekken en gevoelens. Zij stierf op 13 februari, nog maar twee weken geleden.

Ik heb dit samenzijn met de Geschwister als zeer bijzonder ervaren en om nooit te vergeten.

We wilden geen cadeau's, dit schreven we in de uitnodiging:

Jullie hoeven geen cadeaus of andersoortige, gebruikelijke aardigheidjes mee te nemen (een flesje wijn hebben we geen probleem mee). Een 'cadeau' wat ons blij maakt, is dat we ons samen eens afvragen waar ons alledaagse voedsel eigenlijk vandaan komt. Als dat het eten van dier is, beleef dan je eigen cadeau en dat is om het gebruik van respectievelijk 'dier-lijk' en zuivel, dus ook kaas, boter en ei, voor één dag en nacht te laten.

Stel je voor dat dieren met een bewustzijn, meestal kip, koe en varken, nog altijd op mensonterende wijze worden gehouden en afgeslacht.

Het houdt ons nogal bezig, het is genoeg. 

Een van de superleuke verrassingen was een ware sonnet van de Hoekse dorpsdichter, de broer van Mijn Architect:

… en van zijn zus een kaart met een zeer te beklagen Chinees varken, met een geheimzinnige speuropdracht waarvan we nog niet geslaagd zijn om op te lossen.

Verder toch lekker veel wijn gekregen … altijd goed voor hier op het Groningse land.

Ik had me een beetje verkeken op het werk om voor iedereen te koken en ben zoals wel vaker niet helemaal tevreden over mezelf … maar gelukkig was het reuzegezellig samenzijn en daar heb ik zó van genoten!

Als je in het Börgbloumke (naam voor de bewoners van Nuis: Borgbloemke), ook eens wil logeren, kun je hier meer info vinden.