Vrienden op bezoek

Vrienden komen eten en nemen allerlei planten mee uit hun prachtige tuinen: Jan Wilde een Tuin en De Houtstek. Ik ben helemaal overweldigd, zoveel mooie en leuke soorten krijg ik cadeau! Ik heb cakejes gebakken voor bij de koffie.

Natuurlijk gaan we ook even naar de kwelder.

Thea doet me voor hoe je een roos snoeit, rigoreus wordt de gele roos aangepakt zodat hij weer in normale proporties komt, het was zo'n rare lange lijs geworden.

’s Avonds eten we groentecurry en gebakken fruit met kruimeldeeg na. Het was erg gezellig!

Moestuin in maart 2019

oktober 2018

Vorig jaar had ik een stukje gras bedekt met een berg herfstblad. Het was beter om eerst karton er op te leggen, dus blaadjes eraf, karton erop en blaadjes weer terug.

Vandaag hark ik de blaadjes weg. Na amper drie maanden is al het gras verdwenen en het karton ook. Het werkt dus perfect.

Er gaat moestuingrond op (makkelijke moestuinmix) en als eerste zaai ik tuinbonen.
Kapucijners heb ik voorgezaaid en staan op de slaapkamer.
Nu maar afwachten ...

Paden

We zijn het eens geworden. Henny wilde rechte paden, ik wilde kronkelpaadjes.

We doen het gewoon beide.

Hij heeft gelijk dat een recht pad, een zichtas naar de achterliggende sloot heel fraai is.

Met architectectonische precisie schept hij graszoden er uit:

Ondertussen verwijder ik gras uit het pad wat al voor een deel bestond:

Het pad bij de takkenril wordt een houtsnipperpad.

Dus aan de rechterkant van de tuin komen rechte paadjes, aan de linker kant worden de paadjes grillig van vorm.

Daar waar we meestal lopen ontstaan de plaatsen van verdere paadjes vanzelf.

Hemelsleutel

Hemelsleutel, de naam wordt wel gebruikt voor de tuinplant Sedum spectabile, maar eigenlijk komt die naam alleen de wilde soort Sedum telephium toe, ik heb hem echter nooit in het wild gezien. In de middeleeuwen hoorde deze plant bij de afweerkruiden en zou beschermen tegen boze geesten en heksen.
Volgens wikipedia ziet men in tuinen het meest de cultivar Sedum 'Herbstfreude'. De hybride is ontstaan door een kruising van Sedum spectabile met Sedum telephium in 1955.

Ik had vroeger een pot vol op mijn dakterras in Gouda. Een fijne langbloeiende plant, ook voor insecten, met mooie gedroogde schermen in de winter en hij komt elk jaar trouw terug.

De bloemen worden graag door hommels bezocht, de blaadjes schijnen eetbaar te zijn, maar zijn ook als pleister te gebruiken. Als je een blad dubbelvouwt en voorzichtig het vliesje wegtrekt, kun je dit plakken op bijvoorbeeld een prik van een rozestekel.

Het bloeden stopt vrij snel.

In de vaas staan de bloemen enkele weken en krijgen zelfs wortels, zodat je ze weer kan uitplanten. Ook gedroogd in een herfstboeket zijn ze nog mooi.

In perk-1 staan er wel heel veel. Vlakbij het terras hebben ze zich zo vermeerderd dat het wel een hegje van hemelsleutel lijkt. Iets teveel van het goede.

Ik steek tweederde uit en maak daar pakjes van die ik bij het openbare schelpenpad naast mijn tuin zet met een briefje erbij dat je ze gratis mee mag nemen. Binnen twee dagen is alles weg!

Ik heb een klein deel in perk-1 laten staan en nu is er plek vrijgekomen voor iets anders leuks.

Bloembollen ... een beginnetje (2)

Op 12 december schreef ik over het gekregen setje bloembollen. Iemand zei: Zet ze gewoon door elkaar, had ik dat maar gedaan, maar ik wilde soort bij soort zetten, sorteerde ze op uiterlijk en gokte dat het zo zou zijn:

1 blauwe druifjes

2 krokussen

3 en 4 geen idee

5 tulpen 

6 sierui 

Er klopt weinig van! Nu weet ik niet precies of het er al zat of dat het de door mij geplante bollen zijn.

1. Inderdaad twee blauwe druifjes, maar ook witte krokussen, van die grote die ik minder mooi vind:

2.  Zijn inderdaad krokussen, gele en lila:

Van nummer 3 en 4 heb ik niets teruggevonden, van nr. 6 ook niet, maar als dat sieruien zijn, komen ze misschien later nog.
Bij 5 dacht ik tulpen, haha, ook krokussen (witte en lila), met daartussen groen blad van misschien wel een narcis, even afwachten of er nog een bloem komt.

Ach, al met al is het allemaal wel fleurig en de hommelkoningin maakt het niets uit. Voor volgend jaar weet ik al wat ik zou willen, ik heb de catalogus van Nijssen helemaal doorgepluisd.

Lente 2019

Het is lente! Officieel morgen pas, maar vandaag wordt het een prachtige dag.
Hoe mooi ik het geluid van de wind in de bomen ook vind, maar wekenlang is een beetje veel van het goede. Ook de regen is welkom en nodig voor de grond, maar nu even niet.

Henny hangt een nestkastje op, ik weet het is wat laat, maar ik kwam het nu pas tegen. Het kastje krijgt een mooi plekje op Anárion. Als er niets inkomt, dan misschien volgend jaar.

Ook hangt hij het bijenhotel op dat ik kocht bij Knuffelbijen.nl. Het zijn rosse metselbijen. De koker met poppen bewaarde ik in de koelkast. Ik plaats de koker onder het bijenhotel en haal het dopje eraf. Dat is niet de bedoeling, alleen het stickertje moest eraf. Maar nu kon ik de poppen goed zien ... 

... en er is er al een uitgekomen, links op de foto. Hij, want mannentjes komen als eerste uit, kruipt langzaam de koker uit en vliegt dan de tuin in. 
Inmiddels heb ik het dopje er weer opgedaan, er zit een gaatje in waardoor de uitgekomen bijen er uit kunnen. 

Er bloeit nog niet veel in mijn tuin, maar gelukkig zijn er krokussen, narcissen en blauwe druifjes. Verder heb ik veel speenkruid, knopjes gaan al bijna open. Ik ontdekte ook nog een kleine sering die bijna bloeit. Verder ook madeliefjes en de wilgen in en om de tuin met katjes vol met stuifmeel.

Ook andere soorten weten de bloemen te vinden:

Het is zo leuk dat het voorjaar wordt, ik ben heel benieuwd wat er allemaal tevoorschijn komt in de tuin. Zoals dit mooie anemoontje:

En wat is het fijn om weer buiten te kunnen lunchen!

Update: Hoe blij ik ook was met m'n ‘Knuffelbijen’ ... het is niet gauw goed.

Op de facebookpagina van Wankja Ferguson (ecologisch ontwerpster en beplantingsadviseur voor diervriendelijke tuinen), las ik het volgende:

Beste mensen, laat me jullie nu eens leren hoe het niét moet. Jammer genoeg worden steeds meer bijensoorten geteeld! Mensen kunnen maar niet ophouden met de natuur te willen manipuleren! Koop nooit van dit soort geteelde bijen. Wat het effect is, is dat je ziektes overbrengt van de ene naar de andere plek.

Als je bijen wilt helpen verbeter dan het biotoop. Plant meer bloemplanten, maak nestgelegenheid, gá echter niét kweken!

Laat bijen met rust en hun éigen nestgelegenheid zoeken en hun eigen gezondheid behouden. Telen op deze manier maak de bijen ziek! Je helpt ze er dus zeer beslist niet mee!

Wat je in ieder geval niet moet doen is mestelbijen kopen! Gesleep met bijen zorgt voor ziekteoverdracht. Voeg meer dood hout toe of maak diepe (minimaal 15 cm diep) bijenhotels en plant veel bloemen. Dat helpt ! Niet het kopen en verslepen van de diertjes.

(Knuffelbijen kopen is dus géén goede actie !)

Ik had het kunnen weten! Bijen kweken en dan van hot naar her slepen ... Het is gewoon weer een verdienmodel en helemaal niet om de wilde bij te helpen.

... en nog eens Domies Toen

Vanmiddag ga ik alweer naar Domies Toen. Er is een presentatie van een nieuw boekje, de Stinzenplantengids van Domies Toen. Ik hou erg van stinzenplanten.

In het boekje is een handige plattegrond, zo kun je alle planten makkelijk vinden.
Het is een bijzonder leerzame lezing door Heilien Tonkens, autoriteit op het gebied van stinzenplanten en voormalig kweker van vaste planten De Heliant.

Na de lezing gaan we de tuin in en leer ik dat de holwortel (corydalis cava) heerlijk geurt en de voorjaarshelmbloem of vingerhelmbloem (corydalis solida) niet, en dat deze laatste door je hele tuin verspreidt wordt door mieren, maar dat wist ik nog van de gele helmbloemen aan de kademuren in Gouda, de zaden zijn ook voorzien van een mierenbroodje.
Als je ganzen hebt kun je beter geen krokussen planten, want die worden opgegeten en als het maar niet lukt om winterakoniet te laten groeien, zet ze dan eens onder een linde.
De sneeuwklokjes zijn inmiddels uitgebloeid, maar de ‘blauwtjes’ verschijnen al, de scilla en de sneeuwroem.

Heilien vertelt nog dat mensen meestal een hekel hebben aan wilde planten als bijvoorbeeld look-zonder-look en zevenblad, maar dat zulke planten ook deel uitmaken van de biotoop van de stinzenplanten. Uiteraard wordt dat in deze botanische tuin wel bijgehouden. Ook het daslook wordt hier wel gewied, omdat deze anders andere planten compleet overwoekert.

Volgens haar is de bostulp de mooiste tulp die er is, maar zet hem niet, ondanks zijn naam,  in een schaduwrijk bosgedeelte, hij heeft graag zon.

Tot slot krijgen we een heerlijke kop soep van eekhoorntjesbrood en daslook.

Ik heb weer veel kennis en inspiratie opgedaan, nu weer terug naar mijn eigen biotoop. 😃

NL Doet

Ik heb me als vrijwilliger aangemeld om vandaag te helpen in Domies Toen. Er wordt gewerkt aan onderhoud en aanleg van de schelpenpaden. We zijn met een klein clubje vaste vrijwilligers. Ik geloof dat ik de enige via NL Doet ben. Het is ook wel erg fris en winderig. 
Na de koffie en heerlijke taart gaan we de tuin in.
Ik loop met de kruiwagen vol schelpen naar de gewenste plek. Als dat te zwaar wordt ga ik graskanten afsteken en als ik dat ook genoeg vind omdat ik stram en koud ben, ga ik binnen rietstengels knippen voor het insectenhotel. Een van de vrijwilligsters heeft een lekkere broccolisoep gekookt om weer warm te worden.
Ondanks het weer vond ik het erg leuk om te doen en ondertussen leer ik praktische dingen en van alles over planten, waar ik dan weer profijt van heb voor mijn eigen tuin.

Carnaval

Je gelooft het niet … wij gaan naar carnaval, of beter gezegd we zijn er.

Huh, carnaval in Groningen? Ja, Kloosterburen is een katholieke enclave op het Hogeland en carnaval is een dorpsfeest waar bijna iedereen naar uitkijkt. Het dorp heet deze dagen Kronkeldörp.

Maandenlang wordt er gebouwd aan de praalwagens voor de de carnavalsoptocht

Ik zag er erg tegenop, maar veel buren gaan en vroegen ons mee.

Ik krijg een jurk te leen en Henny een knalgroene slipjas. Hij wilde er een hoge hoed bij, dus die kochten we in een feestwinkel in Groningen. Ik heb zelf hoeden genoeg, nog van mijn RedHat-tijd. Ik wil er verder geen geld aan uitgeven. 

Ik ben benieuwd of mijn visie over carnaval nou klopt of niet. Ik denk dat het zuipen en hossen is en dat mensen over grenzen gaan omdat ze onherkenbaar zijn.

Ik stel me voor dat je helemaal murw wordt van die hoempapa muziek, vooral van het volume. Ik heb een beeld voor me van lallende mensen die verkleed rondlopen.

Aan de andere kant moet er meer zijn, want er zijn zoveel dorpelingen hier die het geweldig vinden, en dat zijn toch mensen die ik leuk vind en waardeer.

We starten bij buren thuis, wat ik erg gezellig vond, en dan gaan we met z’n allen naar de feesttent.

Je moet het over je heen laten komen, meezingen en meehossen, ook al is de muziek verschrikkelijk.

Even lukt het me, omdat we met leuke mensen zijn, onze dorpelingen.

Maar al gauw ben ik het toch zat, de muziek is zo hard, dat je niet kunt praten, en als iemand iets tegen je zegt versta je het toch niet.

Ik lus geen bier, dat helpt dus ook niet.

Als ik bijna uitglij over de plastic bierglazen en de kartonnen trays op een glibberige vloer, bedenk ik hoe ik hier weg kan gekomen.

Ik vraag aan een buurechtpaar, waarvan ik het vermoeden heb dat die het niet laat zullen maken, of ze willen waarschuwen als ze weggaan. Want dan gaan wij mee en kunnen we de taxi delen.

Dat lukt! Zij gaan nog even met ons mee naar huis en dat is reuze gezellig.

Carnaval is dus eigenlijk een veel socialer gebeuren dan ik altijd had gedacht. Petje af als ik hoor wat Prins Carnaval en zijn adjudant allemaal moeten doen. Eerst de sleuteloverdracht en dan, naast alle vijf de dagen feestvieren, allerlei ceremoniële taken en bezoeken. Het is een omvangrijke organisatie.

Maar goed, ik heb nu een deel meegemaakt en het is voor mij nog steeds hossen en zuipen. Het is ook geen goedkope bezigheid, drankmuntjes vliegen in rap tempo je portemonnee uit. Ik snap wel dat men het geweldig vindt, velen zijn er mee opgegroeid en het verbroedert ook.

Naar de optocht kijken vond ik het leukste deel van het geheel, jammer dat het zo koud en regenachtig was. Verkleden vind ik wel leuk en kijken naar de creaties van de carnavalvierders ook.

Maar verder … ik heb m’n best gedaan, ik vind het nog steeds niks.