Lekker uitgeslapen en dan een ontbijtje bij de
Coffee compagny. Op deze tweede vakantiedag lopen we in de middag naar het Platformtheater.
Jan Henk de Groot presenteert daar zijn nieuwe CD,
Riff. Lees hier meer.
Deze CD is genoemd naar zijn jongste zoontje die na
zijn geboorte kampte met ernstige gezondheidsproblemen. Het zijn zeer
persoonlijke nummers. Nu gaat het goed met het jongetje.
 |
| Jan Henk de Groot en band |
We kunnen helaas niet lang blijven, we moeten vóór
vier uur de kaarten bij het filmhuis ophalen voor de film ‘Buitenlanders’, een
drieluik over liefde en vervreemding in Veendam, Berlijn en New York. Drie
jonge mensen die op zoek zijn naar een ander thuis en een nieuwe identiteit.
Een boeiende film, goede muziek ook, na afloop toch
een wat verontrustend gevoel een vreemd soort teneergeslagenheid.
Jongeren van nu die ik steeds minder begrijp, is dat
een nieuwe levensfase m.a.w. … nu word
ik echt oud?
Voorafgaand de korte film Slietoazie, over een oude man
die definitief de weg kwijt is geraakt. Hoofdrollen voor Frits Lambrechts en
Lotte Dunselman. Met het mooie nummer Slietoazie aan ’t benul van de CD De
Cooperoazie van Bert Hadders en de Nozems.
Na de film lekkere trek en nog even de fameuze eierbal van Hoek gegeten. Terwijl we genieten van deze Groningse heerlijkheid lopen er twee mensen voorbij ... we groeten wat ongemakkelijk en zij ook ... meneer en mevrouw Draaiorgel uit Gouda ... pfff ... wie wil er nou Gouwenaren in Groningen tegenkomen, dat denken zij ook waarschijnlijk.
Vanavond gaan we naar café Marleen, eerst nog een pasta eten bij de
Italiaan tegenover het café. Een goeie bodem lijkt ons wel verstandig.
Het is de viering van het 10-jarig bestaan van The Songclub.
Alle leden en oudleden zijn aanwezig en spelen allemaal èèn nummer.
Hoge kwaliteiten een fantastisch sfeertje en tussen de muziek door
lekker ouwehoeren met de Groningers. Wat hebben wij weer een geluk dat we juist
dit weekend in Groningen zijn!
 |
|
Theo Houtkoop, Harry Niehof, Inki de Jonge, Jaap Stegeman
|
 |
| Inge van Calkar en Frank Fiedler |
Tegen drie uur willen we vertrekken, maar dan worden alweer
muziekinstrumenten gepakt – nog wat toegiften in de ‘nazit’. Met een prachtig,
ontroerend nummer van Inge van Calkar.
Tegen vieren kan ik m’n ogen amper nog ophouden en gaan we ons bed
opzoeken.
