Film en Muziek

Lekker uitgeslapen en dan een ontbijtje bij de Coffee compagny. Op deze tweede vakantiedag lopen we in de middag naar het Platformtheater.

Jan Henk de Groot presenteert daar zijn nieuwe CD, Riff. Lees hier meer.

Deze CD is genoemd naar zijn jongste zoontje die na zijn geboorte kampte met ernstige gezondheidsproblemen. Het zijn zeer persoonlijke nummers. Nu gaat het goed met het jongetje.

Jan Henk de Groot en band

We kunnen helaas niet lang blijven, we moeten vóór vier uur de kaarten bij het filmhuis ophalen voor de film ‘Buitenlanders’, een drieluik over liefde en vervreemding in Veendam, Berlijn en New York. Drie jonge mensen die op zoek zijn naar een ander thuis en een nieuwe identiteit.

Een boeiende film, goede muziek ook, na afloop toch een wat verontrustend gevoel een vreemd soort teneergeslagenheid.

Jongeren van nu die ik steeds minder begrijp, is dat een nieuwe levensfase m.a.w.  … nu word ik echt oud?

Voorafgaand de korte film Slietoazie, over een oude man die definitief de weg kwijt is geraakt. Hoofdrollen voor Frits Lambrechts en Lotte Dunselman. Met het mooie nummer Slietoazie aan ’t benul van de CD De Cooperoazie van Bert Hadders en de Nozems.

Na de film lekkere trek en nog even de fameuze eierbal van Hoek gegeten. Terwijl we genieten van deze Groningse heerlijkheid lopen er twee mensen voorbij ... we groeten wat ongemakkelijk en zij ook ... meneer en mevrouw Draaiorgel uit Gouda ... pfff ... wie wil er nou Gouwenaren in Groningen tegenkomen, dat denken zij ook waarschijnlijk.

Vanavond gaan we naar café Marleen, eerst nog een pasta eten bij de Italiaan tegenover het café. Een goeie bodem lijkt ons wel verstandig.

Het is de viering van het 10-jarig bestaan van The Songclub.

Alle leden en oudleden zijn aanwezig en spelen allemaal èèn nummer.

Hoge kwaliteiten een fantastisch sfeertje en tussen de muziek door lekker ouwehoeren met de Groningers. Wat hebben wij weer een geluk dat we juist dit weekend in Groningen zijn!

Theo Houtkoop, Harry Niehof, Inki de Jonge, Jaap Stegeman

Inge van Calkar en Frank Fiedler

Tegen drie uur willen we vertrekken, maar dan worden alweer muziekinstrumenten gepakt – nog wat toegiften in de ‘nazit’. Met een prachtig, ontroerend nummer van Inge van Calkar.

Tegen vieren kan ik m’n ogen amper nog ophouden en gaan we ons bed opzoeken.