27ste Trouwdag (1)

Onze trouwdag, 27 jaar geleden. Eigenlijk wilde ik helemaal niet trouwen, dat doe je normaal gesproken maar eens in je leven ... en dat had ik al eens gedaan.

Maar ik was in verwachting en destijd was het zo’n gedoe met erkennen als ongetrouwde ouders en dat ik moest toestemmen dat Man de vader zou zijn ... anders was het een onecht kind ... of zoiets, in ieder geval raar.

Ons kind was helemaal echt van ons, dus zette ik m’n bezwaren opzij en besloten we toch nog even snel te trouwden, op 4 maart 1985. Op een maandag, dan was het goedkoper of misschien wel gratis, dat weet ik niet meer.

Ik was iets meer dan zes maanden zwanger, het was vooralsnog een formaliteit voor me om met een bolle buik voor die (wel leuke) ambtenaar te staan.

M’n vriendin V. was mijn getuige, zij had -zo leuk- bloemencorsages voor ons meegenomen ... toen ze deze opspelde voelde ik me toch opeens een echt bruidje.
Met een klein groepje gingen we daarna de kroeg in. Ik nam toen het enige glaasje wijn tijdens mijn zwangerschap en Zoon begon in mijn buik flink mee te feesten.

Tja, 27 jaar (= mahonie) ... verbijsterend, hoe snel dat is gegaan.

We vinden het wel een prestatie dus gaan we het eens goed vieren.

Vanmorgen na het ontbijt vertrek uit Simplon. We wandelen door de Prinsentuin, nog winters en kaal, maar ook wel mooi.

Hoewel het een wat grijze dag is zie je overal al lentebodes.

We lopen naar het station. De Arrivatrein rijdt niet, we moeten weer met de bus. Die is net weg en het duurt een uur voor de volgende gaat. We gaan het station in, het cafetaria is nu Starbucks. Sacherijnige bejegening van het personeel en 3,50 of zo voor een cappuccino (ja doei), we besluiten weer weg te gaan. Wel lachen, straks gaan we een paar honderd euro uitgeven aan een nachtje logeren. Principe is principe

Maar toch, 3,50 voor koffie, dan geef ik m’n geld liever uit aan een daklozenkrantje. Wat we dus ook doen.

We lopen terug naar Coffeeunited, koffie voor een schappelijker prijs en een absoluut heerlijke worteltaart.

Dan gaan we met de bus naar Scheemda met een uiterst vriendelijke busschauffeur. De reis duurt wat langer dan normaal met de trein, maar eigenlijk is het wel leuk, zo met de bus door Groningen te rijden.

Toen we in juni 2011 met de Aspergetour op Landgoed Westerlee aten, en ik even de trap opging en een kamer inkeek, dacht ik: daar wil ik wel een keertje slapen.

Op internet vond ik een arrangement voor de helft van de prijs, nog wel aan de prijs hoor, maar ik had het er wel voor over.

Het was ook geweldig, ontvangts met koffie en lekkers, een prachtige kamer met kingsizebed, luxe badkamer met dubbele jacuzzi, een fles goeie Prosecco op de kamer en huisgemaakte bonbons. Op een prachtige plek in het Oldambt.

Heerlijk ontbijt in de paardenstal was inclusief, gebruik van fietsen, ook sauna zat erbij, alleen ben ik niet meer van het saunagedoe, dus dat hoeft niet.

Halen van en terugbrengen naar station zit er ook nog bij.

Bij station Scheemda bellen we naar het landgoed en worden we opgehaald.

Het verkwisten kan beginnen.