Eetbare bloemen

Eetbare bloemen staan op allerlei plekken in de tuin, zoals bijv. goudsbloem en oostindische kers, maar ik heb in de moestuin een speciaal vakje eetbare bloemen gemaakt.

Vooral viooltjes vind ik leuk om te gebruiken bij m'n etentjes.

Uit Duitsland bracht ik een plantje mee dat ik niet kende. Op het label stond Parakresse en Prickelknöpfchen.

Googelen op de latijnse naam Spilanthes oleracea gaf me de informatie dat de Nederlandse naam Champagnekruid is en de plant uit Brazilië komt. Blad en bloem is eetbaar, rauw en gekookt.

Ik proefde een stukje blad en het geeft inderdaad een gekke prikkelende sensatie op de tong.

Als je een hele bloem opeet veroorzaakt dat een vijf minuten durend gevoel dat lijkt op een tandartsverdoving. Dat durfde ik niet, maar misschien handig bij acute kiespijn.

Verder wordt de plant verwerkt als geneesmiddel en werkt dan schimmeldodend, ontstekingwerend en pijnstillend.

Bij de natuurvoedingswinkel Fluitekruid in Winsum kocht ik Olijfkruid, Santoline Viridens, een plant die helemaal naar olijven ruikt. Ook wel Heiligenbloem genoemd.

links Olijfkruid, rechts Kerrie

Ook kocht ik daar een Kerrieplantje, Helichrysum Italicum. Hij geurt naar kerrie, maar ik vind het niet echt naar kerrie smaken.

De prachtige Borage, komkommerkruid, staat achterin, naast de kapucijners. Volgens de laatste inzichten is het beter om ruwbladigen niet meer te eten, maar wat van die beeldschone blauwe bloempjes in de salade kan geen kwaad, want hoe mooi is dat!