Een nieuw kippenverblijf (1)

Toen onze haan Ta december 2020 vanuit Paddepoel naar ons verhuisde, bracht hij zijn eigen (vrij nieuwe) huisje mee. De bedoeling was dat we dat een half jaartje zouden lenen en weer teruggeven als we een eigen hok gebouwd hebben. Dit leenhok was zo'n hok zoals je koopt bij zaken als Welkoop e.d. Je kunt dan onder de 200 euro klaar zijn. Maar zo'n ding gaat de twee jaar niet halen. Het is een schande dat men dit soort hokken met deze kwaliteit verkoopt.

We waren er natuurlijk blij mee, want we hadden nog niks, maar we wisten wel dat een goed functionerend hok niet te koop was. Ook niet als je zelfs duizend euro zou kunnen besteden. Het is allemaal bagger.

Dat half jaartje werd wat langer. Een eigen hok bedenken en maken is een proces van voortschrijdend inzicht. De eerste vereiste van een kippenhok is tochtvrij. Dit ding tochtte aan alle kanten. Een en al kier. Iedere kippenhouder krijgt wel een keer een uitbraak van bloedluis (geen luis, maar een mijt), die als miljoenen bloedzuigers je kipjes 's nachts leegzuigen. Dus moet een hok kier- en naadloos zijn, want daar verstoppen de bloedluizen zich overdag.

Na een half jaar begaf het scharnier van het leghok het. Vrij snel daarna regende het in. De schuif van het deurtje brak af. De bodemplaat begon te roesten en bol te staan, dus kon je hem ook niet meer uitschuiven om schoon te maken. Om het hok schoon te maken, moest je bukken, op de knieën en jezelf in de meest vreemde bochten wringen om overal bij te kunnen.

Ik maakte me al zorgen om dit ding weer terug te geven.

Na schoonmaak alle kieren behandeld met een spray op basis van Diatomeeënaarde, wat goed werkte. Hierna gelukkig geen bloedluis meer gehad.

Door dit hok wisten we in ieder geval hoe het nieuwe hok er niet uit moest zien. Mooi, maar ook makkelijk en snel schoon te maken, zonder verdraaide rug. Maar een man als architect gaat niet even iets in elkaar flansen. Nee, een tekening moest er komen, en een maquette en dan moest het programma van eisen nog uitentreuren besproken worden.

De plek was al gekozen, daar waar het altijd wat koeler is dan in de rest van de tuin. Zijdehoentjes kunnen beter tegen kou dan tegen hitte.

De naam Hoen's Broek komt van de Broek, de dubbele stam van de afgezaagde esdoorn die de basis gaat vormen voor de ren en van hoen. En ook een beetje een hommage aan mijn broer die in het verderop liggende Broek woont, hij heeft zoveel werk verzet bij dit project!

De contouren van Hoen's Broek:

De fundering in de maak:

Er komt nog kippengaas onder het gras van de toekomstige ren en dan gaat het volgend jaar pas weer verder.