Mensen die ons kennen weten dat onze verbouwing tergend langzaam gaat. Allerlei redenen, geen vaklui kunnen vinden, of ze hebben geen tijd, of te duur, of wijzelf geen puf. Soms is er een opleving, dat gebeurt er opeens weer wat. We hebben een nieuw kozijn in de voorgevel en een voordeur besteld. Augustus zullen die geleverd worden.
Dat betekent dat we de hortensia’s die onder het raam staan weg moeten. Ze stonden prachtig te bloeien en het is natuurlijk helemaal geen goede tijd om ze uit te graven. Toch maar herplanten, als ze dood gaan kunnen ze altijd nog weg. Ook de varens gaan er allemaal uit.
Ik zet een deel in de achtertuin en mijn broer wil ook wel wat. Dus die breng ik even een kilometer verderop met de fiets.
Eind vorig jaar had ik eindelijk het gele behang verwijderd en toen kwamen er allemaal scheuren tevoorschijn.
Er zitten hier en daar kleine scheurtjes, maar de grootste zitten in de voorgevel. Aardbevingsschade? Gaan we dat melden? Heeft dat zin?
We wagen het erop en komen ook in die hele mallemolen terecht. Er komen mensen aan huis, het hele huis wordt bekeken en dan wordt een dik rapport opgemaakt. Om een lang verhaal kort te houden, na al het gedoe zijn uiteindelijk wat kleine scheurtjes erkend als aardbevingsschade maar de grote niet. We krijgen 1.500 euro, daar zijn we toch wel blij mee.
Henny maakt omtimmeringen rond het glas-in-lood kozijn en de andere ramen.
Ik verwijder alle behangresten en voor het stuk waar vroeger de schoorsteen zat komt een stukadoor. Hij repareert ook de scheuren, maar zonder garantie dat ze wegblijven. We zullen zien.
Daarna ga ik verder met het schilderen van de aftimmering van het glas-in-lood raam en het eerste raam aan de zijkant. Ik vind schilderen vreselijk, maar een schilder is onbetaalbaar.
De radiator wordt door mijn broer teruggeplaatst en onder de vaasjeskast maakt hij een nieuw stopcontact.
Het oude kozijn is weggehaald ...
... en het nieuwe is geplaatst. We hebben uiteindelijk om praktische redenen toch voor kunststof gekozen.
Mooi uitzicht nu. We zijn vooral blij dat de balk op ooghoogte niet meer is.
Hoewel er nog heel veel moet gebeuren, zoals wanden en plafond verven, nog meer verven, een nieuwe vloer enz.enz. zet ik toch de meubels weer goed, want je wil ook eens lekker zitten of iemand kunnen ontvangen. Eindelijk gaan ook de gordijnen van de vorige bewoners definitief weg. We hebben houten jaloezieën aangeschaft en een vloerkleed van de kringloop.
In september heeft de installateur tijd om de elektra van de huiskamer aan te pakken. De oude stopcontacten worden verplaatst en het geheel wordt aangepast aan de huidige tijd.
