Monumentendag 2024

Dit weekend zijn de Monumentendagen. Henny heeft een tennistoernooi, dus ik stap op de fiets om monumenten in de buurt te bezoeken.

Eerst ga ik naar Pieterburen, naar Rentmeesterswoning Jachtlust uit 1884. Deze woning hoorde bij de borg Huis te Dijke of Dijksterhuis die helaas in 1903 werd gesloopt.

Keramiste Sytske Feitsma woont hier sinds 1969 en zij opent haar deuren van woning en atelier. 

Ik bekijk haar werk, veel prachtige tegeltableaus, beeldjes, schalen. Niet alles spreekt me aan. Het huis ademt warmte uit, met een gezellige keuken.

Het atelier:

Nog zo'n mooi raam, in de gang:

De achtergevel:

 Ik koop een boekje over het Dijksterhuis en krijg een keramiek peultje met erwtjes:

Of ik ook de tuin wil zien? Wat een vraag ...

Het is een wilde, wat rommelige tuin. Ik hou ervan! Overal zie je kunstwerken terug, van hout of keramiek.

De zijkant van het huis:

Het was een leuk bezoek! Daarna fiets ik naar Leens, naar Landgoed Oosterhouw. De laatste twee jaar is er met veel subsidie opgeknapt. De tuin wordt weer naar het originele ontwerp teruggebracht. Het zal ook open worden gesteld voor publiek.

Landhuis en parktuin vieren de herinrichting eerst met vrijwilligers achter gesloten deur. Voor publiek is het vandaag alleen open van 16:00 tot 18:00 uur.

Het hek aan de zijkant met sneeuwklokjes:

De voortuin. Een deel van de buxus is vervangen door lavendel.

De zijkant van het pand. Alles ziet er weer strak uit.

Een opgeknapte salon:

Een ‘glazen’ podium:

De kas is ook weer helemaal hersteld:

Nieuw is een cortenstalen uitkijktoren. Ik weet niet of het kwam omdat er veel mensen op waren, maar hij wiebelde heel erg. Ik werd er een beetje zeeziek van en ging gauw weer naar beneden.

Uitzicht vanaf de toren:

Ook nieuw: Een prachtig prieeltje met vuurplaats van Alex den Braver in de Japanse bostuin.

Mooi lijnenspel:

Het houten prieeltje waar Henny graag zat te lezen, is ook opgeknapt. Op tijd, want dat zag er niet best uit.

De beuk met een heel lange tak:

De sfeer voelt voor mij niet meer als vroeger, zoals ik het heb leren kennen, toen de mannen er nog woonden. Maar ik ben natuurlijk blij dat het behouden blijft.

Hier alle blogs over mijn bezoeken aan Oosterhouw sinds 2011.