Mensen die ons kennen weten dat onze verbouwing tergend langzaam gaat. Allerlei redenen, geen vaklui kunnen vinden, of ze hebben geen tijd, of te duur, of geen puf. Soms is er een opleving, dat gebeurt er opeens weer wat. We hebben een nieuw kozijn in de voorgevel en een voordeur besteld. Augustus zullen die geleverd worden.
Dat betekent dat we de hortensia’s die onder het raam staan weg moeten. Ze stonden prachtig te bloeien en het is natuurlijk helemaal geen goede tijd om ze uit te graven. Toch maar herplanten, als ze dood gaan kunnen ze altijd nog weg. Ook de varens gaan er allemaal uit.
Ik zet een deel in de achtertuin en mijn broer wil ook wel wat. Dus die breng ik even een kilometer verderop met de fiets.
Eind vorig jaar had ik eindelijk het gele behang verwijderd en toen kwamen er allemaal scheuren tevoorschijn.
Er zitten hier en daar kleine scheurtjes, maar de grootste zitten in de voorgevel. Aardbevingsschade? Gaan we dat melden? Heeft dat zin?
We wagen het erop en komen ook in die hele mallemolen terecht. Er komen mensen aan huis, het hele huis wordt bekeken en dan wordt een dik rapport opgemaakt. Om een lang verhaal kort te houden, na al het gedoe zijn uiteindelijk wat kleine scheurtjes erkend als aardbevingsschade maar de grote niet. We krijgen 1.500 euro, daar zijn we toch wel blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag geen anonieme reacties!